Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.04.1903, Blaðsíða 12

Sameiningin - 01.04.1903, Blaðsíða 12
28 reynt þa5 í lífi mínu, aö hann einn fullnœgi hinni dýpstu þrá hjarta míns, og að hjá honum einurn sé hvíld og frið að finna. En hvorttveggja þetta vitna eg glaðr, samkvæmt hinni litlu lífsreynslu minni. Þegar eg skoða mitt eigið líferni í ljósi Jesú orða og ber það saman við hans eigið líferni, þá opnast eins og nýr hug- myndaheimr fyrir mér. Eg sé, hversu mjög líf mitt er fjar- lægt fullkomnunar-takmarkinu. Eg sé, hve fjarlægt það er hinu sanna lífi, lífinu eftir guðs hjarta. Mér skilst þá fyrst, að hugtakið synd og sekt er enginn skáldskapr, heldr sár- asti veruleiki. Og því betr sem eg skoða sjálfan mig, því meir hræðist eg mína eigin mynd. Vér höfum eflaust allir lesið Grettissögu. Vér munum svo vel eftir Gretti, ógæfu- manninum mikla, sem hamingjan hafði svo mjög snúið bak- inu við, að allt virtist verða honum til ama og ar- mœðu. Vér eigum ervitt með að rekja orsakirnar til hins mikla gæfuleysis hans. En meginþátt í því hafa eflaust átt hin voðalegu Gláms-augu, sem jafnan grúfðu yfir honum eftir viðreign þeirra, þegar hann var aleinn eða í myrkri staddr. Það kann að vera, að þetta um Gláms-augun sé ekkert annað en skáldskapr ; en það er þó sá skáldskapr, sem á erindi til vor allra. Gláms-augun, sem ávallt hvíldu yfir Gretti, eru tákn syndarinnar og syndasektarinnar, sem jafnan grúfir yfir oss. En eins ogGrettir ekki sá Gláms-augun, þegar hann var með öðrum eða í dagsbirtunni, þannig dylst synd vor og sekt oft fyrir oss, þegar birta heimslánsins ljómar umhverfis oss, eða þegar vér hrífumst áfram af glaumi og gjálífi mannlífsins. En svo þegar vér erum einmana og samvizkan vaknar og nær að ásaka oss, eða svartnætti gæfuleysisins skyggir umhverfis oss, þá birtast aftr Gláms-augun í sinni voðalegu mynd. En hver sem einu sinni hefir séð þessi voðalegu augu, er jafnan grúfa yfir honum, þráir eins og Grettir um fram allt að losna við þau, og hann hungrar jafnan og þyrstir eftir þeirri lausn. En þegar eg er að hugsa um það, hvernig eg geti losnað við þau augu, þá heyri eg þessi himnesku orð Jesú : ,,Hver sem kemr til mín, hann skal aldrei hungra, og hvern, sem trúir á mig, mun að eilífu eigi þyrsta. “ Og af sömu ástœðum og sár-

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.