Sameiningin - 01.01.1940, Blaðsíða 14
12
hugsjón er hann mat öllu meira í lífi sínu. Hann hirti
ekkert um auðveldar vinsældir, ef honum fanst það stríða í
bága við skyldu og trúmensku. Hann var hreinn og opin-
skár í framkomu, djarfmæltur hver sem hlut átti að máli,
og orðhvass þegar honum varð þungt í huga. Jafnvel þeim
er kunni að finnast þetta stundum um skör fram, hlutu, ef
þeir kjmtust honum nógu vel, að finna til þess að þarna
voru heilindi að baki. Eftir meir en þrjátiu ára samvinnu
get eg borið honum þann vitnisburð að hann var vinur
manna og málefna, er í raun reyndist. Hann átti til að
segja vinnm sínurn til syndanna með einurð, en gat engu
að síður borið blak af þeim þegar þörf gerðist. Hann átti
víðtæk áhugamál. Lét sér ekkert mannlegt óviðkomandi.
Hann sýndi lifandi áhuga fyrir öllum almennum velferða-
málum, og skildi vel að öll mannfélagsmál þarfnast í hví-
vetna áhrifa kristindómsins. Hann var vel máli farinn, rit-
fær ágætlega, skemtilegur og fróður í samtali, ákveðinn og
einbeittur í skoðunum. En eitt stóð öllu hærra í lífi hans—
ræktarsemi við Jesúm Krist, kenningu hans og áhrif. Það
var hið eina nauðsynlega, sem hann vildi að gengi eins og
rauður þráður gegnum alt líf og starf. Það er hans heiðurs-
kóróna.
Kirkjufélag vort átti honum mikið upp að unna. Hann
var því trúr og dvggur í hvívetna, auk þess að rækja em-
bættisskvldur sínar með frábærum myndarskap. Það er
skarð fyrir skildi þar sem hann er fallinn.
Verið minnugir leiðtoga, sem Guðs orð hafa til yðar
talað: virðið fyrir yður hvernig æfi þeirra lauk og líkið
síðan eftir trú þeirra.
Ef ástvinirnir líkja eftir trú leiðtogans er þeir syrgja,
finna þeir huggun og frið sálum sínum í umhyggju Guðs
og von eilífs lífs, um leið og þeir geyma í hjarta dýrmætan
sjóð endurminninga.
Ef vér starfsbræður hans og vinir likjum eftir trú hans
verður það oss upphvatning að sýna meiri trúmensku og
ötulleik í að efla áhrif Jesú Krists meðal manna, sem brýn-
ustu nauðsyn lífsins.
Vér vildum vænta að við að líkja eftir trú hans mættu
þeir koma fram úr hópi æskumanna vorra, er möttull hans
félli á, og tækju upp starf í kirkju Jesú Ivrists sem boðberar
hans í anda trúmensku vors látna bróður. Blessuð sé
minning hans.