Sameiningin - 01.11.1942, Blaðsíða 15

141
út úr venjulegu samhengi lífsins og steypir saman aragrúa
þeirra í herbúðir. Þessu fylgir mikill vandi, sem ekki er
leystur með því einu að annast um líkamlegar þarfir þeirra
og heilbrigði. Kirkja vor í Bandaríkjunum og Canada
hefir fundið til skyldu að koma hér að liði eftir því sem
hún frekast má. Hún vill fylgja hermönnunum með um-
hyggju og hjálp, hvar sem leið þeirra liggur. Hún kemur
upp stöðvum þar sem heilbrgiðar skemtanir og hugulsöm
umhyggja færa þeim dýrmæta vernd fyrir hættum lífs-
leiða og spillingar. Margar freistingar verða á leið þeirra
og fyrir þá er egnt til gróða. Þeir þurfa á bróðurlegum
kristilegum áhrifum að halda, og þetta vill kirkjan veita.
Það er vitnisburður herprestanna — og þeir eru um 130 úr
U.L.C.A. í Bandaríkjunum og nokkrir í Canada — að engin
kirkja hafi gert eins mikið í þessu tilliti og lúterska kirkjan.
Þessi þörf hefir líka leitt af sér blessun aukinnar samvinnu.
Þá er herleiðing iðnaðarins. Tugir þúsunda flytja sig
mánaðarlega í nýtt umhverfi. Margar borgir eru að vaxa
svo hratt að vandræði eru með húsnæði og aðrar þarfir.
Andlega velferð þessa fólks ber ekki síður að taka tii
greina. Það er slitið út úr því umhverfi, sem veitt hefir
því skjól, og þarf að mynda ný sambönd og eignast andlegt
heimili. Hér er alvarlegt hlutverk fyrir kirkjuna og mikið
undir því komið að hún ekki bregðist. Þetta er svo yfir-
gripsmikið að á öllu þarf að halda til að sinna því sem bezt.
Gott var til þess að finna að á þinginu var þetta vandamál
ofarlega á dagsskrá og einbeittur hugur að sjá því borgið.
Ýmislegl áður ónefni
Þingmenn vorir nutu sín sem bézt. Séra Egill var
skipaður í nefnd þá, er fjallaði um ársskýrslu forseta.
Grettir Jóhannsson í útnefningarnefnd.
Aðal embættismenn allir voru endurkosnir.
Ekki var ákveðið hvar næsta þing skyldi haldið. En
boð liggur fyrir að halda þingið 1946 í St. Louis.
Kirkjufélag vort naut sérstaks athyglis í Courier-
Journal, dagblaði því er bezt skýrði frá þinginu í Louisville.
Fréttaritari þess merka blaðs gerði boð eftir mér og
spurði mig mjög ítarlega um íslendinga og kirkju vora.
Árangurinn var ritgerð, sem var vel úr garði gerð með fá-
um villum. Vegur það þó tæpast upp á móti vitleysunum í
Iceland.