Sameiningin - 01.03.1927, Side 6

68
un guSsþjónusta hófst kl. n. Flór hiín fram á ensku. Fyrst var
söng-guösþjónusta og stóíS hún 15 mínútur, yndisleg lofgjörÖ til
skaparans. Hófst þá venjuleg messugjörö. Prestur safnaÖarins
var fyrir altari, en séra Sigurður Ólafs'son steig í stól, flutti hjart-
næma prédikun út af ummyndan Krists á f jallinu og lagöi einkum
út af niðurlags-orÖunum í þeirri helgu sögu: “En er þeir hófu
upp augu sín, sáu þeir engan nema Jesúm einan.” (ÍMatt. 17, 8j.
iFrú Sigríður Hall söng sóló viö þessa guðsþjónustu, en yngri
söngflokkur safnaÖarins, klæddur sínum hvíta skrúÖa, söng lof-
söngva fanthem).
Klukkan hálf þrjú var aftur komiö saman. Fylti þá sunnu-
dagsskólinn aðal-kirkjuna niÖri, en uppi á loftinu sat svo margt
fólk, sem fyrir gat komist. Formaður sunnudagsskólans, hr. Jón
J. Swanson, stýrði samkomunni. Mikill söngur hljómaði um alla
kirkjuna og lék orkester sd. skólans lögin undir. Þær ungfrúrn-
ar Aldís Thorlákson og Pearl Thórólfsson sungu dúet. Ungfrú
Esther Jónsson sagÖi yngstu börnunum, sem raðað var inst í
kirkjuna, yndislega sögu um voriö og upprisuna. Hamilton dóm-
ari í ungmennarétti ("juvenile court) fylkisins, flutti skörulega
ræðu. Sagði hann frá ungu hetjunum þremur, sem um er ritað í
Daníels' hók, þeim er ekki vildu beygja sig fyrir skurðgoði kon-
ungsins. Áminti hann unga fólkið um að reynast svipaðar hetjur
og fylgja Jesú trúlega. Var erindi það hákristilegur vitnisburður
um frelsarann. Það er síðast gerðist á þessari samkomu, var út-
hlutun heiðursskírteina, þéim ungmennum, sem sótt höfðu sunnu-
dagsskólann án þess að láta sig nokkurntíma vanta í eitt eða fleiri
ár. Mörg börn höfðu aldrei látið sig vanta, jafnvel 5—8 ár í röð.
Ein stúlka, Esther Preeee að nafni, hafði við síðustu áramót lokið
sínu tíunda ári án þess að vera f jarverandi nokkurt sinn. í viður-
kenningarskyni fyrir þá frábæru trúmensku, ávarpaði formaður
sóknarnefndar, dr. B. J. Brandsson, ungmeyna nokkrum fögrum
orðum og afhenti henni að gjöf mjög vandað gullúr.
Kvöld-guðsþjónusta byrjaði kl. 7. Fjölmenni var þá svo
mikið að heita mátti að hvert sæti væri skipað uppi og niðri og
hafði þó verið ;bætt við auka-stólum. Stýrði Páll Bardal söngnum
að vanda og var hann mjög bátíðlegur. 1 |Líofsöngva söng söng-
flokkurinn eldri, en frú Sigríður Hall söng einsöng af alkunnri
list. Prédikun flutti prestur safnaðarins og lagði út af orðunum
í 35. versi í 37. Sálminum: “Ungur var eg og gamall er eg orð-
inn, en aldrei sá eg réttlátan mann yfirgefinn.”
Að lokinni kvöld-guðsþjónustu safnaðist unga fólkið enn
saman í fundarsal kirkjunnar. Þótt þetta væri fjórða samkom-