Sameiningin - 01.03.1927, Síða 8

70
sem fyrir lá. Nokkuö af þeim hugsunum, sem nú hafa hertekið
huga hans, eru okkur viöráÖanlegar. ómögulegt er annað, en að
fyrst af öllu hafi hann tekið til íhugunar hugmyndir þjóðarinnar,
eins og þær voru á þeim clögum, um Messías. Hjá því hefir hann
ekki komist. Hann átti nú að koma fram fyrir þjóðina sem hand-
hafi Messíasar-dæmisins, og þá varð hann að gera sér grein fyrir
þvi,hver og hvernig sá Messías var, sem þjóðin átti von á og myndi
fús að taka vel á rnóti. Einmitt þetta er lykillinn að freistingar-
sögunni. Freistingarnar, sem sóttu á hann, verða skýrari hver um
sig, þegar þær eru athugaðar í því Ijósi.
Hverjar voru þá þær vonir, sem þjóðin á þeim dögum gerði
sér um Messías?
Það er fljótsagt. Hún gerði sér von um glæsilegan veraldar-
höfðingja, veraldlegt ofurmenni, stjórnmálamann, hershöfðingja,
konung, leiðtoga, sem tæki við stj órnartaumunum, hrytist undan
Rómverjum, stofnaði óháð þjóðveldi í landinu, glæsilegt og auð-
ugt eins og var á clögum DaviSs og Salómons. Þeir bjuggust viö
manni, sem beytti valdi.
Á hinn bóginn er sú Messíasar-mynd, sem Jesú sjálfum er
gefin og innblásin. Hún er næsta ólík Messíasar-mynd Gyðinga.
Messíasar-mynd Jesú er Guðsmyndin sjálf. Hann veit sjálfan
sig eitt með Guöi og föður allra manna. Þó hann beri mannlegt
hold býr í ihonum fylling guðdömsins. Öll framkoma hans í
heiminum veröur að vera guðdómleg. Hann er til þess sendur í
heiminn að opinbera og auglýsa Guð með orðum sínum og verk-
um. Hann er ekki sendur til Gyðinganna einna saman, heldur til
mannkynsins alls á allri jörð. Hann á ékkert skylt við Messíasar-
hugmynd Gyðinga. Hann á alls ekki aö stofna veraldlegt ríki,
hann á ekki að vera herstjóri eða konungur. Hann á að vera
andlegur leiðtogi allra manna. Hann á að boða mönnum trú á
algóðan föður, sem allir menn eigi á himnum. Hann á að tengjá
alla menn á jarðríki bróðurlböndum. Hann á að stofna á jöröu
ríki kærleikans og stýra því allar aldir. Hann á að vera konungur
yfir hjörtum mannanna. Vald hans á ekki að vera annaö en vald
sannleikans og ástúðarinnar. Engu afli má hann ibeita öðru en
afli kærleikans.
AS frelsaranum sé sálfrátt og að hann eigi vald á vilja sín-
um er augljóst, annars hefði hvorki verið um sálarstríð né freist-
ingu að ræða. Myndirnar báðar blasa við sálaraugum hans. Og
vegirnr hvörirtveggja eru skýrir, eftir því hverri myndinni hann
kýs að fylgja. Vegur sá, er Messíasar-mynd Gyðinganna benclir
á, er sléttur og greiðfær. Með því afli, sem Jesús finnur, að hann