Sameiningin - 01.11.1918, Blaðsíða 5

259
og fögnuð jþinn 1 húsin inn;
lát þjóðir tengja bræðra-bönd.
Ó, bygg þitt ríki’ um gjörvöll lönd.
ó, lof sé !þér fyr’ líkn og náð!
Ó, lof sé þér fyr’ alt þitt ráð!
ó, lof sé þér að lézt oss fá
að Mða og stríða og sigri ná!
N. S. Th.
Kirkjurnar og friðarþingið.
Eftir Frederick Liyncli, D.D.
(Lauslega þýtt úr Christían Work).
pað er nú deginum ljósara, að þjóðirnar koma saman á
friðarþing í nálægri framtíð. Tyrkland og Búlgaría hafa
gefist upp; Austurríki er komið í mola og pýzkaland er í
uppnámi; keisarinn kominn frá völdum og flúinn úr landi;
konungar og furstar Símáríkjanna þýzku búnir að leggj a nið-
ur völd. Bæði keisaravöldin hafa gengið að vopnaíhlés-skil-
málum, sem í raun réttri eru játning um algjöran ósigur.
Horfurnar eru ískyggilegar á pýzkalandi, sem von er, og
þeirri bliku getur ekkert eytt nema friður og lýðstjóm.
Hvort sem það dregst í nokkra daga eða nokkrar vikur, þá er
það alveg víst, að vér þurfum ekki lengi að bíða eftir frið-
arþinginu.
Kirkjurnar þurfa að taka til óspiltra mála þegar í stað.
pví að þetta þing verður í tveim atriðum óhkt öllum öðrum,
sem áður Ihafa verið kölluð saman í ófriðarlok. Fyrst og
fremst eru viðfangsefnin isiðferðisleg fremur en póMtísk, og
svo eru Bandaríkin og England —og vonandi Frakkland Mka
— að hafa þar fyrir augum við allar málalyktir, ekki hags-
muni eða kröfur sérstakra þjóða, 'heldur velferð alls mann-
kynsins og tryggan, langæan frið. par sem málið horfir
þannig við, að meira verður hugsað um siðferði en stjórnmál,
ineira um velferð alls mannkynsins en um pólitíska hags-
muni, þá er auðsætt, að kirkjan getur ekki leitt friðarþing
þetta hjá sér.
Hvað Iþarf þá kirkjan að gera þegar í stað? í fyrsta
iagi þarf hver prestur að kynna sér skoðanir þær á kristileg-
legum úrslitum ófriðarins, sem leiðandi menn i báðum engil-
saxnesku ríkjlhnum hafa látíð í ljós. Helztu yfirlýsingarn-
ar, sem um þarf að hugsa, hafa komið frá Wilson forseta og