Sameiningin - 01.11.1918, Síða 21

275
veðrið og bjóða storminum byrginn ? Veturinn vekur gleði
í hverri ungri sál, hreina, ihressandi gleði. Ef líðandi haust-
ið skilur ekki annað eftir hjá þér en 'hroll og kvíða, þá er sál
þín á undanhaldi, hún er þá ekki lengur ung, þú ert byrjaður
að deyja. Veturinn er ímynd alls þess, sem kallað er mót-
drægt og óblítt. Lífsaflið í isjálf um þér á að fagna hverjum
slíkum gesti, eins og glímukappa, sem gott sé að etja við.
pað þrek og sá lífsylur er dýrmæt gjöf frá Guði.
Drottinn ihefir skapað alla þessa margbreytilegu undra-
fegurð hins sýnilega heims úr ljósi og skuggum. Líttu á
góða ljóismynd eða fagurt málverk. f hverju liggur fegurð-
in ? Hún er -sýnileg fyrir þá sök, að birtan er ekki jafnsterk
ailstaðar. Myndin sýnir missterka birtu, missvarta skugga.
Við það verða andlitsdrættimir sýnilegir, svipurinn, fegurð-
in, sem þú sérð þar, er úr missterkum biendingi ljóss og
myrkurs. Væri þar tóm birta, jafn-sterk ailstaðar, þá sæir
þú ekkert andlit, ekkert nema hvítan blett. Og eins auðvit-
að, ef þar væri engin birta, — nema að bletturinn væri þá
svartur. úr sömu efnum er öll sýnileg fegurð. Hún er ekk-
ert annað en ljós og skuggi, temprað og blandað saman af dá-
samilegum viturleik, og með óteljandi litbreytingum. Jafn-
vel litskrúðið í náttúrunni, með allri sinni fegurð og breyti-
leik, eru ekkert annað en skuggar eða temprað ljós. peir
eru til orðnir á þann hátt, að sumir geislarnir hverfa úr ljósi
sólarinnar, þegar það mætir þeim eða þeim Ihlutnum. pann-
ig hefir Drottinn af guðlegri algæzku, og imeð dásamlegri,
guðlegri snild, jskamtað þér ljósið og blandað myrkri, til þess
að augu þín fengi að sjá alla þá dýrð, sem til er í hinum sýni-
lega heimi. Hefði Drottinn gefið þér sterka birtu ötempr-
aða, og tekið burt alia skugga, þá yrði heimurinn snjóhvít,
blindandi breiða fyrir augum þér; þú gætir ekki greint einn
hlut frá öðrum, sæir ekki neitt.
Og alveg eins hefir Drottinn, af óumræðilegri náð og al-
vizku, temprað þér andlega birtu lífisins, skamtað þér blíðuna,
ylinn, alt sem þér þykir indælt og gott; blandað það alt sam-
an, dapurleik og iskuggum, þrá og söknuði, til þess að fegurð-
in í andans heimi færi ekki fram hjá þér. Lít á eitthvað í
þeim heimi, sem sál þín telur dýrmætt og þakkar Guði fyrir,
og þú munt sjá, að dýrmæti þess liggur í einhverju óskiljan-
legu samlbandi sælu og sársauka. Hvort sæla himinsins
verður í öllum skilningi ótakmörkuð, skal látið ósagt. En
hitt er víst, að á þesisu jarðneska tilverustigi þarf Drottinn
að spara við oss blíðuna, til þess að vér getum notið hennar.
Eða tökum dæmi af sönglistinni. Sú list er ofin úr sam-