Sameiningin - 01.10.1908, Blaðsíða 3

227
Fyrsta spurningin þar er þetta:
„Ilvað er nýja guðfrœðin?“
Svar Campbells upp á þá spurning hljóðar svo:
„Nýja guðfrœðin er andleg jafnaðarmennska (soci-
alism); hún er trúarbrögð vísindanna; lnún er, eftir því
sem eg skil hana, guðfrœði jafnaðarmanna-hreyfingar-
innar, vitandi eða óafvitandi, því jafnaðarmennskan er
í innsta eðli sínu fagnaðarboðskaprinn um guðs ríki.“
Önnur spurning:
„Hvað er guðf'
Campbell svarar:
„Þegar eg segi guð, þá meina eg með því hinn did-
arfulla kraft, sem alheimrinn ber vott um. Eg finn, að
þessi kraftr einn er verulegr, því hjá honum get eg ekki
sneitt og sjálfr er eg sá kraftr, hvað sem hann svo er að
öðru leyii. Þegar eg sé hann (Krist), þá segi eg með
'sjálfum 'mér: hann er guð, og gæti eg að eins komizt að
sannleikanum í því, hvað eg er sjálfr, þá myndi eg kom-
ast að raun um, a ð e g er g u ð lík a.“
Þriðja spurning:
„Hvað er Kristr f ‘
Campbell svarar:
„Svo undarlegt sem einhverjum af lesendum mtnum
kann að virðast það, þá trúi eg því, sem trúarjátning-
arnar segja um persónu Jesú; en eg trúi þvi á þann hátt,
að ekkert skilr á milli lians og annarra manna. Jesús er
guð; en þ a ð erumvérlíka. Sú hugmynd er ekki
annað en blekking, að Jesús sé eini maðrinn, sem hafi
verið sonr guðs. Frásagan um fœðing Jesú er skáld-
skapr, en ekki sannindi. Einfaldasta og eðlilegasta úr-
lausnin er það, að Jesús var sonr Jósefs.“
Fjórða spurning:
„Hvað er syndin?“
Campbell svarar:
„Syndin er í sjálfu sér ekki annað en það, að menn
eru að leita lífsins, en fara bara ekki rétta leið að því.
Guðfrœðingarnir virðast alls ekki hafa nokkra skýra
hugmynd um það, hvað syndin er í raun og veru. Þeir
lýsa henni í óákveðnum orðum, eins og hún væri nokk-