Íslendingur - 19.12.1946, Síða 7
?
Fimmtudaginn 19. desember 1946.
Hjá (
JÓLABÓK Trésiiiíöaverkstæoiiiu
NÝ vönduð.útgáfa af GRÖTTD h.í.
Gránufélagsgötu 49.
L oomaeium ge11ö þér jengiÖ:
j Gólfdúkalím
Kristjáns /ónssonar í 2Vst, 5 og 10 kg. dunkum
Verð bókarinnar í fallegu alskinni er kr. 48.00. BÓKAdfrtfÐ /T Rúðugler Sandpappír Cascolím í 25 libs. dunkmn
Einnig
ameríska, lítið not-
aða bandsög, 32
Góð bdk þumlunga.
er ætíð kærkomin jólagjöf Til sölu
tveir bókaskápar í Oddeyrar-
Bókin um manninn. Þúsund og ein nótt I—III. Heimskringla, ób. og götu 3, uppi.
ib. Ilorjnir góðhestar, e. Ásgeir frá Goltorp. Sjómaður dáðadrengur.
Einkalíj Napoleons. Ketill í Engihtíð. Ég vitja þín œska. Kyndill frelsisins. Lögrcglustjóri Napoleons. Fornir dansar. Leit ég suður til landa. Hvítir vœngir, e. Evu Hjálmarsdóttur. Þjóðsögur Olajs Davíðs- Mig vantar
sonar. Ritsajn Jóns Trausta I—III. Ritsajn Jóns Thoroddsen. Sögu- þœttir landpóstanna. Ódáðaliraun. Eiríkur jr.á Brúnum. Ileiðnar hug- 5—6 herbergja íbúð til
vekjur og ínannaminni, e. Sigurð Guðmundsson. Sigurboginn, e. E. leigu ásarnt eldhúsi, baði
Rémarque. Gömul kynni, e. Ingunni Jónsdóttur frá Kornsá. Með austanblœnum, e. P. Buck. Á hreindýraslóðum. Mannkynning, ób. og og aðgangi að þvottahúsi
ib., e. Símon Jóh. Ág. Á jerð, e. Ásnnind Gíslason. Skútuöldin, 11. b. Undur veraldar. Inkarnir í Perú, e. Sigurgeir Einarss. Lyklar himna- ríkis, e. A. J. Cronin. Þella alt og himininn líka. Alþingishátíðin 1930. Grettissaga, í skrautútgáfu. Brcnnunjálssaga, í skrautútgáfu. Ritsajn Jónasar Hallgrímssonar. Miðillinn Hajsteinn Björnsson. Jóla- Indriði Þorsteinsson Laxagötu 3.
Kveninniskór
vaka. Vidalínsposliiía. Biblían í myndum. Bertel Thorvaldsen, ævi- saga. Æslcuár mín á Grœnlandi. Ævisaga Jóns Steingrímssonar. Raula ég við rokkinn minn. Minningar og Skoðanir, e. Einar Jónsson, myndhöggvara. Iðnsaga íslands. íslenzkir þjóðhættir, e. Jónas Jónas- son og ótal margar bækur að'rar.
með korkhæl,
TUNGUMÁLAKENNSLUPLÖTUR. FRÍMERKJAALBÚM. TEIKNIBESTIK. í númer 7, 8 og 9
SPILASETT, vönduð, og margt fleira hentugt lil jólagjafa. ó að'eins kr. 13.50.
Bókabúð Akureyrar Skóbúð K.EA
Hjarlanlega þökkum við öllum þeim, sem með blómum, krönsum
og minningargjöfum, eða á annan hátt, heiðruðu minningu
Kristjáns Mikaelssonar
við andlát hans og jarðarför.
Sérstaklega þökkum við Skipstjórafélagi Norðlendinga, sem á svo
hlýjan hátt vottaði hinum látna félaga virðingu sína.
Guð blessi ykkur öll.
Aðstandendur.
Móðir mín,
Sigurbjörg Snorradóttir,
sem andaðist 14. þ. m., verður jarðsungin laugardaginn 21. þ. m. og
hefst athöfnin með bæn frá heimili mínu, Strandgötu 29, kl. 1 e. h.
Bjarni Halldórssoiu
HJARTANLEGA ÞAKKA EG vandamönnum og vinum mínum
fyrir heimsókn til mín á sexlugsafmœli mínu 9. þ. m., ásamt heilla-
skeytum og gjöfum. Fyrir þessa gleði bið ég gœfuna að fylgja ykkur
jafnan.
BALDVIN BERGSSON, Hrís&y.
HERBERGI
til leigu.
A. v. á.
Kvenreiðhjól
(minni gerð)
lil sölu. Uppl. í Strandgötu
39, uppi.
Reykt kiö!
ye?
ódýrt. y*
Reykhúsið Norðurgötu 2
Sími 251
Matrosaiöt
Hin margeftirspurðu
matrosaföt á drengi 2-
6 ára koma fram í dag,
aðeins örfá sett.
M ATROSAKJÓLAR
á 10-12 ára telpur.
Verksm. Draupnir h.f.
Skipagötu 6. Sími 359.
NÝ SKILVINDA
og rafhlöðuviðtæki til sölu mjög
ódýrt. Uppl. í Ægisgötu 27.
HRINGUR DROTTNINGARINNAR AF SABA
Þegar við höfum matast og fyllt glös okkar með
portvíni, fékk Higgs sér glas af vatni og kveikti í
löngu sæfrauðspípunni, sem hann ætíð reykir úr.
Síðan ýtti hann yfir til okkar tóbaksbauknum sínum.
sem einu sinni hafði geymt hjarta gamals Egypta.
„Jæja, Adams,“ sagði hann, er við höfðum einnig
fyllt okkar pípur. „Segðu okkur nú, hvað það er, sem
hefir leitt þig aftur út úr landi skugganna. í fám orð
um sagt — komdu með sögu þína, maður, sögu þína.“
Eg tók af mér hringinn/er hann áður hafði veitt eftir-
tekt. Hann var úr ljósu gulli. Utan á hann var greipt
skrautleg plata með safírum, og á hana voru letraðir
bókstafir, sem voru sýnilega fornir. Eg benti á þá
og spurði Higgs, hvort hann gæti þýtt letrið.
„Auðvitað,“ sagði hann og tók upp stækkunargler.
„Getur þú það ekki? Nei, það er rétt, ég man nú, að
Þú skilur ekki neitt, sem er eldra en fimmtíu ára
gamalt. Hvað? Þetta er fornhebreska. Ó, nú. skil ég
það.“ Og hann las: „Gjöf frá Salómon, drottnara —
nei, hinum mikla — af Israel, elskaður af guði, til
Maquedu af Saba, drottningu, afkomanda konunga,
barns vizku og fegurðar.“
„Þetta er áletrunin á hring þínum, Adams — þetta
er stórkostlegur hringur. Drottningin af Saba —
Bath — Melachim — afkomandi konunga, tengt við
okkar gamla vin, Salómon. Stórkostlegt. Stórkost-
legt!“
Og hann sleikti hringinn og beit í hann. „Hm —
Hvar náðir þú í þenna snillingslega falsaða grip?“
.,Ó,“ sagði ég. „Sennilega þar, sem maður er vanur
að fá slíka gripi. Eg keypti hann af essreka í Kairó
fyrir um það bil 30 krónur.“
„Jæja“ svaraði hann tortrygginn. „Eg myndi nú
11
reyndar álíta steininn meira virði. Auðvitað getur þó
verið, að hann sé bara úr gleri. En áletrunin er mjög
fullkomin, Adams,“ bætti hann við með alvörusvip.
„Eg held, að þú sért að reyna að blekkja okkur. En
ég skal segja þér það — sem ég reyndar hélt, að þú
vissir áður — að þú leikur ekki á Ptolemæus Higgs.
Hringurinn er ósvífið hrekkjabragð. En hver hefir
skrifað hebresku orðin í hann? Það er að minnsta
kosti enginn fáviti.“
„Það veit ég ekki,“ svaraði ég. „Eg vissi ekki fyrr
en nú að það væri hebreska. í hreinskilni sagt hélt
ég, að það væri fornegyptska. Það eina, sem ég veit
er, aö ég eignaðist, eða réttara sagt fékk hann að
láni hjá stúlku, sem heitir Walda Nagasta, og sem
álitið er, að sé afkomandi Salómons og drottningar-
innar af Saba.“
Higgs tók hringinn aftur og skoðaði hann vand-
lega, en stakk honum síðan — eins og í athugunar-
leysi — í vestisvasa sinn.
„Eg vil ógjarnan vera ósvífinn, og þess vegna ætla
ég ekki að rengja þig, svaraði hann, „en ef einhver
annar hefði borið á borð fyrir mig slíka hugaróra,
hefði ég sagt hann vera ómerkilegan lygara. En eins
og hver skóladrengur veit, þá er Walda Nagasta —
sem þýðir afkomandi konunganna af Ethiopiu — auð-
vitað það sama og Bath-Melachim, sem þýðir af-
komandi Gyðingakonunga.“
En nú skellti Orme kapteinn uppúr og sagði: „Það
er mjög skiljanlegt, af hverju þú ert óvinsæll meðal
fornfræðinga, Higgs. Aðferð þín til að sannfæra
menn, minnir helzt á villimann með steinöxi í hend-
inni.“
„Ef þú bara opnar munninn til þess að sýna fá-
vizku þína, Oliver, þá ætturðu heldur að hafa hann
12
lokaðan. Menn þeir, sem notuðu steinaxir, voru
komnir á miklu hærra þroskastig en villimennirnir.
En ég legg nú til, að þú gefir Adams lækni tækifæri
til þess að segja sögu sína. Þú getur svo á eftir komið
með gagnrýni þína.“
„Ef til vill kærir Orme kapteinn sig ekki um að
láta þreyta sig með henni,“ sagði ég. En hann svaraði
samstundis: „Jú sannarlega vil ég mjög gjarnan
heyra hana — það er að segja, ef þér viljið trúa mér
fyrir hepni eins og Higgs?‘,
Eg hugsaði mig um andartak, því að í sannleika
sagt, hafði ég af ýmsum ástæðum ekki hugsað mér
að trúa öðrum en prófessornum fyrir sögu minni, en
ég vissi, að hann var jafn traústur og hann var rusta-
legur. En ósjálfrátt fannst mér ég geta gert undan-
tekningu, að því er varðaði Ormé kapíein. Mér geðj-
aðist að manninum. Það var eitthvað í brúnum aug-
um hans, sem laðaði mig að honum. Þá fannst mér
einnig einkennilegt, að hann skyldi einmitt vera hér
staddur við þetta tækifæri. Eg hefi sem sé ætíð verið
þeirrar skoðunar, að tilviljanir hefðu mikla þýðingu
í lífinu. Eg álít, að jafnvel hið hversdagslega sé fyrir-
fram ákveðið.
„Já, ég ætla að gera það,“ svaraði ég. „Andlit yðar
og vinátta yðar og prófessorsins er mér nægileg
trygging. Mjg langar aðeins til þess að biðja yður að
gefa mér drengskaparorð yðar um það, að þér ekki
án míns leyfis segið eitt einasta orð af því, sem ég nú
ætla að segja frá.“
„Auðvitað," svaraði hann.
„Svona, ég held þetta sé nú orðið nægilegt, gretp
Higgs framí. „Eg vona, að þú hafir ekki í hyggju að
láta okkur kyssa biblíuna? Hver seldi þér hripginn?
Framhald.