Íslendingur - 07.05.1947, Qupperneq 6

6
ISUSNDLNGUR
MiSvikudaginn 7. maí 1947
Miklar hrakfarir kommflnista 1 eid-
iiðsumræðnmii.
Rlkisstjórnin einhnga mn a8 tryggja efaahags-
legt örygyi pjófiarinnar á grundvelii nýsköp-
nnarstefnunnar.
Það mun flesfra dómur, að aldrei hafi sfjórnarandsfaða
fengið jofn herfilega úfreið og kommúnistar í eldhús-
umræðunum um daginn. Sóknin ó hendur ríkisstjórn-
inni snérist þegor í byrjun í vörn, og scinna kvöldið brast
olger flótti ó lið þeirra. Einhugur og rökstuddur og hrein-
skilinn mólflutningur einkenndi ræður róðherronna, og
sýnilega hefir ríkisstjórnin einlægan viljo ó að leyso
vandamólin, hver sem órangurinn verður.
Málílutningur aðalleiðtoga komm-
ista, Brynjólfs Bjarnasonar, var með
slíkum endemum, að þess munu eng-
in dæmi, að slíkur ósómi hafi verið
á borð borinn fyrir þjóSina, og á hún
þó ýmsu aS venjast frá kommúnist-
unum. Bar ræSan þess glögg merki,
hversu kommúnistar ftma sig standa
höllum fæti eftir svik sín viS nýsköp-
unina hagsmuni verkamanna. Var
ræSan öll hiS sóðalegasta níð um
forsætisráðherra, og hefði veriS full
ástæða til þess fyrir forseta þingsins
að víta harðlega ummæli þingmanns-
ins.
„VerkamaSurinn“ og „f'jóðvilj-
inn“ eru mjög ánægSir með umræSur
þessar. Má segja, að lítilþægir gerist
nú þeir kommúnistar, ef þeir telja
þessar hrakfarir sigur. „Verkamað-
urinn“ undrast það, aS ráðherrarnir
skyldu hafa vítt Brynjólf félaga fyrir
níð lians um forsætisráðherra. ÞaS
er von, aS þeir undrist, því að slík
heilindi og drengskap í samstarfi
hafa þeir lítt tamiS sér.
Til yfirlits skal lítillega drepiS á
helztu atriði umræðnanna.
Fjárhagur ríkisins góður.
Fjármálaráðherra flutti langa og
greinargóða yfirlilsræSu urn fjárhag
ríkisins. LeiSir bráSabirgSayfirlit
um tekjur og gjöld ríkisins sl. ár í
Ijós, að afkoma ríkissjóðs það ór
hefir verið góð.
Tekjur voru áætlað'ar rúmar 122
milj. kr. en urðu rúmar 197 milj.
kr. og hafa því fariS um 75 milj. kr.
frarn úr áætlun. Skattar og tollar
fóru 45 milj. kr. fram úr áætlun,
þar af áfengisverzlunin rúmar 16
milj. kr.
Gjöld voru áætluð rúmar 127 milj.
kr. en urðu tæpar 158 milj. kr. og
hafa því farið um 30.5 milj. kr. fram
úr áætlun. Þar við bætast svo rúmar
15 milj. kr. vegna ýmissa heimildar-
laga. Tekjuafgangur hefir því orðið
rúmar 24,4 milj. kr.
Skuldir ríkisins hafa hækkaS á ár-
inu um rúmar 9 milj. kr. en áætla má,
að eignir ríkisins séu um 25 milj.
kr. meiri en um næstliðin áramót.
Til marzloka í ár hafa tekjur orð-
ið rúmar 30 milj. kr. en gjöld rúmar
20 milj. kr.
Fjórmálaráðherra vakti gérstaka
athygli á þeirri staðreynd, að sl. ár
eru tekju- og eignaskattur, slríðs-
gróðaskattur, aðflutningsgjöld og
hagnaður áfengis- og tóbakseinka-
sölu um 88% af heildartekjum ríkis-
sjóðs. „Þetta er mjög athyglisvert,
því að einmitt þessir tekjustofnar eru
sérstaklega háðir afkomu atvinnu-
veganna og greiðslugetu almennings.
Gjaldeyrismálin.
Upplýst var, aS erlendur gjaldeyr-
ir þjóðarinnar væri aS mestu þrotinn,
nema þaS, sem enn stendur inni á
nýbyggingarreikningi. Hins vegar
hefir safnazt fyrir í landinu mikið
magn óseldra sjávarafurða, vegna
IregSu ó viSskiptasamningum, svo að
þar er um allmikla gjaldeyriseign að
ræða, þótt eigi horfi vænlega um
nægilega hagstæSa sölu.
MenntamálaráSherra, Eysteinn
Jónsson, gaf þær eftirtektarverðu
upplýsingar, að öll stríðsárin hefðu
íslendingar eytt andvirði alira út-
flutningsverðmæta.sinna til kaupa á
erlendum varningi, og allar hinar er-
lendu innstæður stöfuðu af viðskipt-
um við setuliðin í landinu. Verður
því skiljanlegri hin mikla skerðing
á gj aldeyriseign landsmanna síðan
þessar tekjur hurfu, og margvíslegar
framkvæmdir í landinu hafa haft í
för með sér mikinn innflutning, t. d.
hinar miklu byggingar, fram yfir
það, sem beint færist á nýbyggingar-
reikning. Þá hafa allt að 100 milj. kr.
fariS til greiðslu á erl. skuldum
landsmanna, enda eru erlendar ríkis-
skuldir nú ekki nema rúmar 5 milj.
kr. Horfir því engan veginn óvæn-
lega, ef nægilega skjót lausn fæst á
dýrtíðarmálunum og ýmsum öSrum
vandamálum innanlands.
Áki og útskipunarmaðurinn
Fullyrða má, að ræður utanríkis-
ráðherra hafi vakið mesta athygli,
einkum rökstuddar upplýsingar hans
um það, hversu allt gaspur komrnún-
ista um örugga sölu allra íslenzkra
afurða til Rússlands væri úr lausu
lofti gripið og hiS undraverða frum-
hlaup Áka Jakohssonar, er hann hélt
sig vera að gera víðtækan viðskipta-
samning við Rússa, en þegar til kom,
var viðsemjandi hans fiskútskipun-
areftirlitsmaður. Þessum manni af-
henti svo Áki trúnaðarupplýsingar
frá islenzkum útvegsmönnum.
Utanríkisráðherra skýrði fró því,
að torvelt reyndist að fá þaS verð,
sem íslendingar þyrftu aS fá fyrir
afurðir sínar, en þó væri engin á-
stæða til þess að örvænta. Þess mætti
geta, að verðhugmyndir Rússa væru
ekki í samræmi viS frásagnir komm-
únista hér heima.
Svo vesæl voru órósarefni komm-
únista ó stjórnina fyrir viSskiptasamn
inga hennar, að þeir báru fram þá
hlægilegu fullyrSingu, að stjórnin
vildi ekki selja vörurnar, þar sem
bezt verð fengist fyrir þær, því að
hún vildi kreppu. ÞaS er víst alger
nýlunda, ef ríkisstjórn óskar eftir
kreppu.
Tollarnir.
Tollahækkanirnar áttu að vera að-
alvopnið gegn ríkisstjórninni, en
einnig það vopn' snerist í höndum
kommúnista. Sýndi fjármálaróð-
lierra fram á það með skýrum rök-
um, að verðhækkun á nauðsynjavör-
um almennings kemur fram í hækk-
aðri vísitölu, og verða það því fyrst
og fremst peningamennirnir, sem
mest nota af alls konar munaðarvör-
um, er verða að greiða íollana. Bar-
átta kommúnista gegn tollunum er
því fyrst og fremst í þágu hinna efn-
aðri þjóðfélagsborgara. Væri rétt
fyrir verkamenn að hafa þetta í
huga, er kommúnistar reyna að æsa
þá til pólitískra verkfalla.
Dýr cn dýrmæt reynsla.
ÞaS kom skýrt i ljós í þessum urn-
ræðum, hversu réttmæt sú stefna var
að taka kommúnista í ríkisstjórn
hauslið 1944, svo að alþýðu lands-
ins, sem um of hafði látiS glepjast
af fagurgala þeirra, gæti fengiS á-
þreifanlega sönnun um getuleysi
þeirra og viljaleysi til ábyrgra
stjórnarathafna. Afglöp þeirra vitna
nú hvarvetna gegn þeim. Þeir tala
um svik fyrri samstarfsflokká sinna
við nýsköpunina, en svikust sjálfir
undan merkjum, vegna ímyndáðra
hagsmuna erlends ríkis, sem þeir íil-
biðja. Þeir saka aðra um hrunstefnu,
en ætla sjálfir að stuðla að fjárhags-
hruni með óbyrgðarlausum verkföll-
um og kaupkröfum og þannig leiða
ógæfu yfir íslenzka alþýðu. Þeir
saka stjórnina unr þjónkun við hags-
muni hinna ríku, en ætla sjálfir að
beita valdaaðstöSu sinni í samtökum
verkalýSsins gégn tollaálögum, sem
fyrát og fremst koma niSur á auð-
mönnum. Þeir tala fjálglega um um-
hyggju sína fyrir útvegsmönnum og
sjómönnum, en hafa með dæmalausri
fjársóun fyrrverandi atvinnumálaráð
herra við hyggingu síldarverksmiðj-
anna lagt þungan bagga á herðar öll-
um síldarútvegsmönnum og sjómönn-
um, er þá veiði stunda. Oll þeirra
fortíS og nútíS, bæði í ríkisstjórn og
heillavænlega hoðskap þeirra. Far-
sæid þjóðarinnar í framtíðinni get-
ur verið undir því komin, að ís-
lenzk alþýða lóti blekkingar þeirra
eigi glepja sér sýn.
Orðsending
tiI bifreiðaeigenda
Að gefnu tilefni viljum vér hér með taka fram: Ástæður fyrir því, að vér sjáum oss fært
að taka upp þá nýbrey.tni í bifreiðatryggingum, að lækka iðgjöld á þeím bifreiðum, er
sjaldan valda tjóni, eru meðal annars:
Odýr og hagkvæmur rekstur.
Framúrskarandi hagkvæmir endurtryggingarskilmálar.
Að hagnaður, sem kann að verða af tryggingarstarfseminni, verður notaður
til þess að lækka iðgjöldin, en ekki til þess að greiða háan arð til hluthafa,
svo sem tíðkast í tryggingarhlutafélögum.
Samvinnutryggingarnar gerðu endurtryggingarsamning við sænsku samvinnutrygg-
ingarfélögin, og eru þessir samningar sérstaklega hagkvæmir, enda byggjast þeir ekki á
gróðavon endurtryggjenda, heldur samhjálp fyrir góðu málefni. Samningarnir eru gerðir
til margra ára og tryggja afkomu Samvinnutrygginga eins vel og hægt er. Það má geta
þess, að hin sænsku samvinnutryggingarfélög greiða sænskum bifreiðaeigendum allt að
50% afslátt af iðgjaldi fyrir þær bifreiðar, sem ekki hafa orðið fyrir tjóni í 4 ár.
Samband ísl. samvinnufélaga hefur tryggt afkomu Samvinnutrygginga með 500.000
kr. framlagi í tryggingarsjóð.
Hafi orðið tap á bifreiðatryggingum hjá þeim félögum, sem rekið hafa þá starfsemi
hér á landi, hefir slíkt tap orsakað iðgjaldahækkun, samanber hækkun þá, er Almennar
Tryggingar h.f. og Sjóvátryggingarfélag íslands auglýstu fyrir nokkrum dögum.
Umferðamálin hér á landi eru mjög aðkallandi vandamál. — Daglega koma fyrir um-
ferðaslys og ekki ósjaldan berast fregnir um dauðaslys á mönnum. Þegar Samvinnutrygg-
ingar tóku upp hið nýja fyrirkomulag um iðgjaldaafslátt, vildu þær stuðla að auknu ör-
yggi í umferðamálum. Fyrirkomulag þetta er mjög algengt erlendis og gefst alls staðar vel.
Er ekki sanngjarnt, að eigendur þeirra bifreiða, er sjaldan valda tjóni, fái ó d ý r a r i
tryggingu?
SAMVSNNUTRYGGINGAR