Faxi - 01.10.1979, Blaðsíða 19

IÞROTTIR
Mjög lífleg íþróttastarfsenii fer
fram hér á Suðurnesjum. Stærri stað-
irnir áttu allir marga flokka í Is-
landsmótinu í knattspyrnu og náðu
mörg liðanna góðum árangri.
Skemmst er að minnast góðrar
frammistöðu IHK gegn Kalmar í
UEFA-keppninni.
Af öðrum sumaríþróttum er það
að frctta, að aldrci hefur jafnmikil
gróska verið í starfsemi Golfklúbbs
Suðurnesja. 23. sept. sl. tóku tæplega
þúsund manns þátt i Trimm-keppni
við vinabæi Keflavíkur. Þátttakendur
lögðu hver 5000 m að baki þann dag
og er það ekki svo lítið.
Tími vetraríþrótta fer nú í hönd.
Aðstaða til iðkunar á þeim mun
batna til muna i vetur. Iþróttahúsin í
Sandgerði og Keflavík verða nú scnn
tilbúin og mun það verða geysimikil
lyftistöng fyrir þá er inniíþróttir
stunda.
Lið Njarðvíkur í körfubolta leikur
i úrvalsdeild KKI og leikir liðsins
draga sífellt að sér Ijölmerga áhorf-
endur. ÍBK og UMFG eiga lið í I.
deild og hyggjast bæði stefna að sigri
í vetur. Mandboltamenn æfa nú vel
undir sína vertíð, en með tilkomu
hinna nýju sala þá munu þar verða
stórstigar framfarir.
• Sund, júdó, horðtcnnis, skíði o.fl.
greinar vetraríþrótta munu einnig
setja svip sinn á komandi mánuði.
Faxi mun reyna að flytja fréttir af
viðhurðum vetrarins á sviði íþrótta.
II. H.
Hjónin í Garðbæ
Framhald af 9. síðu
Þó hygg ég að það hafi verið draumur
þeirra að eignast kú. Með það fyrir
augum hygg ég að þau hafi verið að
reyna að stækka túnblettinn með
útfærslu, og varði hann til þess miklum
tíma og erfiði, með ('rumstæðum verk-
færum. Sömuleiðis að hlaða upp kofa-
tóftina og gera að hlöðu og hlaða tún-
garð, hvort tveggja að hluta til úrgrjóti,
sem hann klauf uppi i hólnum fyrir ofan
blettinn, og dró heim á sleða. Eg
hjálpaði honum nokkuð við þetta, þegar
cg komst á legg. Þetta var erfitt starf, en
þá var lika oft litið um vinnu, sem gaf
arð í aðra hönd.
Árið 1887 var stofnuð stúka i Narfa-
koti, sem hlaut nalnið Hófsemd, sem
seinna var breytt i Djörfung. Meðal
stofnenda voru þeir þrír bræður, Árni,
Magnús og Kristján. Voru þeir allir upp
frá því einlægir bindindismcnn, og
gegndu forystuhlutverkum i stúkunum,
hver á sínum stað. Pabbi var nokkrum
sinnum æðsti-templar í sinni stúku og
tók við hcnni eftir lát Árna, sem
andaðist aðeins 46 ára gamall árið 1900.
Mamma var líka í stúkunni eftir að hún
kom að Narfakoti og meðan hún starf-
aði.
Pabbi var alllengi meðhjálpari í
Njarðvíkurkirkju. hefir ef til vill tekið
við því af Árna eftir lát hans og gent því
þar til kirkjan var lögð niður.
Faðir minn var allstór vexti, en móðir
mín fremur smávaxin. Það mun hafa
verið erfitt fyrir hana, þegar faðir minn
fór að fara að heiman á sumrin, og hún
var ein með börnin ung og móður sína,
sem komin var að fótum fram. Annað
barnið, Sigurbjörn, fæddist 4. jan. 1898.
Árnheiður fæddist 2. sept. I900ogég2l.
nóv.1904. Eitt barn fæddist andvana
1903.
Árið 1925 veiktist móðir mín af
brjósthimnubólgu. Var hún oftast við
rúmið næstu þrjú árin. En þá fékk hún
mænulömun og steig ekki í fætur eftir
það. Hún andaðist 18. júni 1944. í
þcssum bæ voru því langlegusjúklingar
ýmist einn eða tveir í 33 ársamfieytt, eða
frá 1911 til 1944. Við þetta bættist svoað
þremur árum eftir lát mömmu, lagðist
faðir minn og var rúmfastur í þrjú ár.
Hann andaðist 4. maí 1950.
(Flutt á ættarmóti í Garðbæ,
16. júní 1979).
Guðni Magnússon
Gísli Guðmundsson
Framhald af 21. síðu
um. Virðist sá yngri taka í arf
kosti foreldra sinna og frænda.
Eg vil færa Gísla, vini mínum,
miklar þakkir fyrir hans góðu
viðkynningu og samskipti okkar
sem voru einatt heil og sönn frá
hans hendi eins og maðurinn var
sjálfur.
Guð blessi minningu hins mæta
manns, Gísla B. Guðmundssonar.
Innilegar samúðar- og blessun-
arkveðjur til Guðrúnar frænku,
dætranna og fjölskyldna þeirra,
systkina Gísla og annarra ætt-
•ngja-
Guðmundur A. Finnbogason
Auglýsið í FAXA
Þessi mynd er úr leik ÍBK og Kalmar FF. Hún er nokkuð táknræn fyrir leikinn,
því þarna hafa Svíarnir pakkað í vörnina og var það ekki óalgeng sjón í
leiknum.
„Við arinn“
Ljóðabók eftir
Sigrúnu Fannland
,,Ég hafði aldrei ætlað mér að gefa út ljóð min og lausavísur, en svo vildi
til að Kristmundur Bjarnason, forstöðumaður Skjalasafns Skagafjarðar,
óskaði eftir því að fá eitthvað af kveðskap mínum í safnið," sagði Sigrún
Fannland í samtali við Faxa, en við höfðum frétt á skotspónum, að innan
tíðar kæmi út ljóðabók eftir hana. „En ég hef nú verið fremur hirðulaus um
að halda kvæðunum saman. Samt fann ég talsvert, sem Olafur Haukur
Árnason las yfir. Fyrir hans áeggjan var ákveðið að gefa þetta út með aðstoð
góðra manna, í 300 eintökum, með svartkrítarmyndum við hvert ljóð."
Sigrún er fædd í Skagafirðinum, en flutti til Keflavíkur fyrir 18 árum.
Nokkur kvæða hennar hafa birst í tímaritum, þará meðal Faxa. Hún segist
hafa byrjað að yrkja sem unglingur, „en svo datt það alveg niður um 20 ára
skeið vegna annrikis, en svo vaknaði áhuginn aftur, þegar ég flutti suður og
tómstundir gáfust fieiri."
Þeir sem hafa áhuga á að eignast ljóðabók Sigrúnar, sem ber heitið „Við
arinn“, geta haft samband við hana í Kefiavík. Og hér kemur eitt ljóða
hennar úr væntanlegri bók:
SOFANDI BARN
Er þögn í húmið skuldir dagsins skrifar,
hún skilur alll sem grætur,
IjóskUeddir draumar drengsins lilla vitja
í djúpi blárrar nœtur.
Þeir sýna honum fjöll og fagra dali,
fáséð blóm og steina,
roðagu/l í lófa smáa leggja,
og leið til himins beina.
Þeir sýna honum ótal undramyndir,
en í þeim fátt hann skilur,
þeir rétta að honum kaldar kristalsperlur
er kannski tárið dylur.
í Ijúj'um blundi berst að eyrum þínum,
bjartur englahreimur.
Ungi sveinn, ég veit að vel þig dreymir,
ó, vektu hann ekki, heimur.
FAXl - 19