Straumar - 01.05.1929, Side 16

78
STRAUMAR
prcstlinga úthella nokkrum svitadropum i viðureign við þann
„vitra mann", og ætlast til þess, að þeir uppgötvi þá, að engan
hafi þeir tíma til að þreyta fangbrögð við Rómverjabréf Páls.
Grcin þessi er yíirleitt rösklega skrihið og af hreinskilni er
þar mælt og einurð. Ýmislegt bendir samt til, að ekki hafi hinn
heiðraði höftnulur grundað t.il hlítar viðfangsefni sitt né hrotið
það að fullu til mergjar. Vafasöm er sú kenning, að minka beri
nám i gamla testamentisfræðum úr því sem er. Bráðnauðsyn-
legt er hverjum guðfneðingi, sem skilja vill Iírist, að kynnast
sem bezt þeim jarðvegi, sein hann er sprottinn úr; þekkja siðu
og háttu þeirra kynslóða, sem hann starfaði meðal, ancllegt líf
hennar og hugmyndir. Sá, sem er gjörkunnur spámannaritum
Gyðinga, stendur nær því að skilja Jesú en ella. Sá, sem þekkir
sögu síð-gvðingdómsins til hlítar, á sér lykil að mörgu því, sem
eríiðast er 1 iI skilnings á í fi'amkomu og starfi Jesú. Kristin-
dómurinn verður að skiljast og skýrast við ljós sógulegra rann-
sól.na. Verði hætt að kynna guðfræðingi þá jörð, sem hann er
vaxinn ), eru opnar leiðir fyrir alla hlinda og fákæna ofstækis-
menn að túlka hann samkvæmt eigin hyggjuviti og eigin vilja.
Omaklegum orðum er farið um kenslu i kristilegri siðfræði.
Sú bók, sem nú er kend i þeirri grein, er raunar stutt en einkar
skýr; mun hún önnur en sú, sem kend var í tíð sr. Ragnars. I
þessari hók, sem nú er kend, er farið inn á ýmsar nýjustu kenn-
ingár í siðfræðilegum og þjóðfélagslegum efnum. Prófessorinn,
sem kennir þessa grein, gerir sér auk þess mjög mikið far um
að örfa nemondur til umhugsunar og sjálfstæðrar rannsóknar í
þessari grein með því að stoina til málfunda innan dcildarinn-
ar. .4 þeim fundum eru tekiii til íhugunar ýms af þeim vanda-
málum í siðferðilegum, þjóðfélagslegum og trúfræðilegum efn-
um, sem efst eru á baugi. Prófessorinn situr altaf sjálfur fund-
ina, og tekur þátt i umræðum, en stúdentar innleiða umræður
sjálfir. Auk þess heíir próí. Guðm. Finnbogason lesið mjög merk
rit með nemendum, sem fjalla um siðferðismálefni og trúarlega
heimspeki.
Sammála hljótum vér að vera höf. um nauðsyn þess, að
guðfræðideild Háskólans fylgist með tímanum og kosti ,kapps
um að ky.nna nemendum nýjustu stefnur í andlegum málmn.
En seinheppinn er höf., er hann bendir á Antikrist Nietzsches
sem rit, er stúdentar þurfi að þreyta við, og heyri þessuvo
tíma til. Kenningar Nietzsches liafa verið ásteytingarsteinn
guðfræðinga og annara alt til vorra tíma - en rödd hans hefir
fluzt inn i riki þagnarinnar. Kenningar lians og lífsstefna til-
heyrir fornum tíma. Sá, sem les Zarathustra eftir Nietzsche
eða Antikrist reikar meðal rústa gengins tíma. Striðið með öll-
um þ(“s trylta leik, sem þvi var sumfara, liefir sýnt mannkyn-