Austurstræti - 30.08.1938, Blaðsíða 14
AUSTURSTRÆTI
Skopsögur.
Frú í Vesturbænum auglýsti
íbúð í húsi sínu. Margir komu að
skoða íbúðina og vildu gjarnan
gerast leigutakar. Frúin var stað-
ráðin í því að leigja engum sem
ætti barn — eða börn. Ekki fylg-
ir það sögunni, hvað hún meinti
með þeirri ráðstöfun.
Loks kom þar maður með
tveggja ára barn á handlegg sér.
og óskaði eftir að fá íbúðina.
Frúin spurði:
— Eigið þér þetta barn, sem
þér eruð með?
Já, svaraði hann. Jeg á það, og
fimm önnur sem eru í kirkjugarð-
inum.
Vesalings maður, sagði frúin.
Ég get ekki vísað yður frá. Það
er best að þér fáið íbúðina.
Samningur var gerður, og und-
irritaður af aðiljum. Húsaleiga
greidd að einhverju leyti fyrir-
fram.
Nokkru síðar — eða á tiltekn-
um tíma flutti maðurinn í íbúð-
ina. Kom þá með konu sína, sex
börn þeirra, og tvær vinnukonur.
Frúin varð afar reið, og taldi
leigutaka hafa gabbað sig hræði-
lega með ósannindum. Sjáið þér
til, kærá frú! Ég hef alls engu
skrökvað að yður. Konan mín
gætti hinna barnanna í kirkju-
garðinum, og sá um að þau færu
ekki út á meðan ég gerði samn-
inginn við yður. Ég sá mér ekki
annað fært. Þar sem enginn hús-
eigandi vill leigja fólki sem á
börn, verður hver einn að taka
til sinna ráða með að bjarga af-
kvæmum sínum.
¥
Ógiftri stúlku varð þetta að
orði, er hún lagðist og tók létt-
arsóttína:
„Öllu gamni fylgir nokkur al-
vara“.
Þetta var orð að sönnu, því hún
ól þríbura.
★
Afi barnanna kom í heimsókn
ug gaf hverju þeirra eiua krónu.
Þegar röðin kom að Pétri,
spurði afi hans hann að gamni
sínu, hvort hann vildi heldur
pappírskrónu eða silfurkrónu.
Þetta var í þá daga.
Pétur: Vefðu silfurkrónuna
innan í pappírskrónuna, svo ég
týni hénni ekki.
★
118