Bræðrabandið - 01.01.1930, Blaðsíða 2
2
BRÆÐRABANDIÐ
Dað gleður ávall hjðrtu vor að
fá góðar frjettir. Spekingurinn seg-
ir: „Eins og kalt vatti cr dauð-
pyrstum manni, svo er góð fregn
aí fjarlægi landi.“ Og nuetti ekki
segja, að góðar frjettir frá starfinu
í okkar eigin landi gætu einnig
liaft áhrif á sama hátt?
Árið 1929 höfum við stigið
stærsta sporið i ytri framförum.
Og Drottinn hefir lijálpað oss.
Við höfum selt næstum alt upp-
lag okkar af bókinni „l^ættir úr
dagbók lífsins", upplagið var yíir
8000 bækur; og við höfum einnig
gefið út næstu bók okkar, scm
heitir „Frá ræðustóli náttúrunnar".
Dessi bók er skýring fjallræðunnar
eftir str. E. G. White. Bókin er
skraut útgáfa bæði hvað innihald
og frágang snertir. Og við vonum
og biðjum að hún verði öllum, sem
lesa hana til blessunar. Við höfum
nú pegar selt yfir sjöunda hluta
upplagsins, cða yíir 1000 eintök.
Já, yfirmaður bóksölustarfsins br.
Magnús Dorvaldsson, liefir óskað
eftir að fá nýja bók nú í haust.
Við höfum gott safn af smáritum,
og systkinin hafa sent út rnörg
hundruð ef ekki púsundir, sem
munu bera ávöxt á sinum tima.
Biðjum íyrir öllu pvi, sem sáð
hefur verið. Kristindómurinn er
orðinn æfintýri í áliti fólksins og
pað er að kenna dónn presta og
kennara. Höldum hinu blóði drifna
merki frá Golgata hátt uppi, til
pess að fólkið geti sjeð pað.
Haustsöfnunin til heiðingjanna
'hefir gengið vel. Bræðrabandið
sendir öllum, sem tóku pátt í starf-
inu með svo miklum ákafa, inni-
lcgt pakklæti. Jeg hugsa að pað
sem inn kom á pennan hátt, verði
nóg til að halda uppi einum af
trúhoðum vorum alt næsta ár, citi-
hverstaðar úti i heiðingjalöndunum.
Um hvildardagsskólann mætti
segja margt. Ef litið er á fjárhags-
legu hliðina, pá eru framfarirnar
miklar; gjafirnar hafa næstum tvö-
faldast síðan í fyrra. En, systkini
skólinn gæti verið fjölsóttari en
hann er. Og pegar hugsað er um
pær lexíur, sem við rannsökum
nú, hvernig pær eru úr garði gerð-
ar, pá er pað ómetanlegt tjón fyrir
alla pá, sem ef til vill gætu koniið
á hvildardagsskólann, en koma
ekki. Gjafirnar frá hvíldardagsskól-
anum petta ár hjer á íslandi geta
vissulega haldið manni úti í starí-
inu meðal heiðingjanna petta ár
sem nú er að byrja. Og vinir er
pað ekki stórfenglegt að hugsa sjer
að smápeningarnir, sem við látum
i umslögin pegar við komum sam-
an til að rannsaka lexíurnar okkar
á hvildardögum, verði að peirri