Sjómaðurinn - 01.08.1941, Blaðsíða 13

SJÓMAÐURINN
;)
'^efjji^ee ^ tscef ^^feeý/jiff/teS <Jf 'e>jf<J(ie?/1- ótý'ee'/je<r/t/e,
Mesta strandbjörgun við Island.
T VOR hafa verið unnin
liér á landi tvö björg-
unarafrek, sem lengi mun
verða minnzt. Um miðjan
maí var belgiska skipinu
„Persier“, um 8,200 smálest-
ir, hjargað út af Mýrdals-
sandi, en það strandaði þar
i ofviðrinu mikla 28. febr-
úar í vetur. Þessi hjörgun
var framkvæmd undir
stjórn Guðmundar Guðjóns-
sonar stýrimanns. Og dag-
inn áður tóksl þremur Skaftfellingum að ná
út enska skipinu „Barra Head“, um 800 smálestir,
en það strandaði um áramótin austur á Meðal-
landsandi — hinum kunna „grafxæit skipanna".
Það er verl að minnast þessara hjörgunarafreka
og sjá svo um, að þau falli ekki í gleymsku. Hefur
Sjómaðurinn því sérstaklega lcynnt sér aðdrag-
anda að hjörgun „Persier“, en margt við þá
björgun er sameiginlegt björguninni á „Barra
Head“. Hefur Sjómaðurinn haft samtal við Guð-
mund Guðjónsson, sem stjórnaði björgun „Persi-
ers“ og fer frásögn lians hér á eftir:
„Pei-sier“ er belgiskt skip, byggt úr járni árið
1918. Það er um 8,200 DW. tonn að stærð og um
400 feta langt. Það strandaði á Mýrdalssandi, eða
nánar liltekið á svokölluðum Kötlutöngum kl. HV2
f. h. 28. febr. í vetui', en þá var ofviði'ið mikla.
„Persier" hafði verið í hergagnaflutningum fyrir
Bandamenn og var nú á leiðinni frá Baltimore til
Englands með bifreiðar og hrájárn. Á skipinu voru
44 menn.
Eg var skipstjóri á varðskipinu Ægi um þetta
leyti. Um morguninn 28. febi’úar vorum við ný-
komnir til Vestinannaeyja. Við höfðum verið að
leita að skipi í sjávarháska. Það var brezka skip-
ið „Empertiker“. Okkur tókst ekki að finna það,
enda mun það hafa farizt nóttina áður um 80
sjómílur út af Vestmannaeyjum, og enginn kom-
izt af. Þelta skip mun liafa verið í sömu herskipa-
fylgdinni og „Persier“. Við fundum rekald úr
því. Allt í einu harst okkur tilkynning um að
belgiskt skip, „Persier“, væri strandað, að þvi er
lalið var í neyðarskeytinu skammt fyrir austan
Sagt frá björgun farmsins úr
Persier, sem strandaði á Mýr-
dalssandi —■ en Ægir dró við
mikla erfiðleika.
Vetmannaeyjar. \rið miðuðum. með miðunartækj-
um undir eins og fundum slað þess strax og kl.
5Y2 um kvöldið vorum við komnir á strandstað-
inn. Það var þegar sýnilegt, að björgun frá sjó
var ókleif, því að veður var liið versta og mjög
mikill sjór. Eg sendi því strax skeyli til sýslu-
mannsins í Vík um strandið og bað um aðstoð til
björgunar, en féklc fljótt það svar, að síminn aust-
ur væri hilaður, og því ekki hægt að koma boðum
þá leið. Eg sendi því skeyti til forstjóra Skipaút-
gerðarinnar og bað liann að gera það sem liægt
væri. Jafnframt lýstum við strandstaðinn og upp
i loftið með ljóskösturum okkar, til að reyna að
gefa mönnum á landi nierki um að þarna væru
menn í lífsháska. Þella har m.jög fljólt lilætlaðan
árangur, því að eftir nokkurn tíma, eða nánar til-
tekið um ld. 11 um kvöldið, sáum við til manna-
ferða á ströndinni. Björgun varð þó ekki við kom-
ið þá þegar, vegna myrkurs, og varð það að hiða
lil morguns. Vorum við um kyrrt fyrir utan alla
nóttina og hófst hjörgun mannanna strax með
birtingu. Gekk björgunin vel og var lokið 11111 kl.
11 % um daginn, án þess að nokkurt slys yrði.
Um sama leyti barst okkur nýtt neyðarkall frá
Guðm. Guðjónsson.
Um borð í skipinu á strandstaðnum.