Útvarpstíðindi - 04.11.1940, Síða 4

LEIÐARI
(ÚtvarpstíÖincli vilji gjarnan gera sér allt
far um að kynna sem flesta af einstökum
dagskrárliðum fyrir hlustendum, svo að
þeir eigi auðveldara með að gera sér Ijóst,
á hvað þeir vilja hlusta og hvað ekki.
Nú inunum vér gera tilraun með að skrifa
vikulega eina samfellda grein um helztu lið-
ina, sem ekki er getið sérstaklega á öðrum
stað í blaðinu, og verður þaS framvegis í
líku formi og það, sem hér fer á eftir. Hyggj-
umst vér með þessu að gera kynningu dag-
skrárinnar auðveldari og léttari í vöfunum).
Vikan 10.—16. nóv.
Á fyrsta kvöldi þessarar viku eru
margir liðir skemmtilegir.
V. Þ. G. mun þá hafa annan tíma
sinn í samfelldri röð barnatíma,
sem hann mun hafa á hendi nú á
næstunni. Verða þessir tímar að því
leyti frábrugðnir því, sem verið hef-
ur undanfarið, að þar munu ætíð
nokkur börn ko'ma fram og
skemmta.
Þá er erindi kl. 20,20, eftir ensk-
Chopin.
21.15 Minnisverð tíSindi (Sigurður Einars-
son dósent).
21.35 Hljómplötur: Harmónikulög.
FÖSTUDAGUR 15. NÓVEMBER.
19.25 Hljómplötur: Lög eftir Lumbye.
20.30 Utvarpssagan: ,,Kristín Lafransdótt-
ir“, eftir Sigrid Undset.
21.00 „Takið undir!“ (Páll ísólfsson).
21.40 Illjómplötur: Lög leikin á rússneskan
gítar.
LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER.
19.25 Hljómplötur: Kórsöngvar.
20.30 Upplestur úr ritum Jónasar Hall-
grímssonar (Lárus Pálsson leikari).
21.00 Útvarpstríóið: Einleikur og tríó.
21.15 Lúðrasveitin ,,Svanur“ leikur.
21.50 Eréttir.
22,00 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.
an mann, sem dvalið hefur rúinlega
eitt ár hér á landi. Maður þessi er
þó ekki úr brezka setuliðinu hér. —
Var hann kominn áður og segist
hafa komið hingað af einskærum
áhuga fyrir landi og þjóð. Það er
óneitanlega nokkuð sérstakt, að út-
lendingur tali um ísland og íslend-
inga við íslendinga sjálfa, eftir að-
eins eins árs kynningu, en sagt er, að
gests augað sé glöggt — og munu
margir verða til að samþykkja, að
það eigi við í þessu tilfelli, er þeir
hafa heyrt allt það hól, sem þessi
ungi Englendingur ber á okkur. —
Flestum þykir hólið gott, svo mönn-
um ætti ekki að leiðast undir þess-
um lestri.
„ísland varð óskaland mitt“, seg-
ir hann í upphafi erindisins, en end-
ar á þessa leið:
„Venjulegt mat á mikilleik þjóð-
anna er miðað við mergð hermanna,
fjölda flugvéla o. s. frv...En sé
land metið eins og ég geri, ekki eftir
hernaðarstyrk heldur veglyndi og
gestrisni þjóðarinnar, menningar-
stigi hennar, lýðræðisvenjum og
dómgreind, þá er ísland vissulega
eitt af mestu löndum í víðri veröld.
.... Þegar ég kem hingað næst,
mun ég ekki hafa neinn bjálkakofa
í huga, heldur lítið hús í þorpi á
suðvesturströnd íslands. Bækurnar
og pípan munu skipa sitt rúm í
draumum mínum eins og áður, en
dálítið hefur bætzt við: Islenzkt
kaffi og lagleg stúlka, sem kann að
búa það til.
Kristmann Guðmundsson les stutta
sögu, sem heitir Hrefna. Þetta er lag-
leg smásaga, samin á norsku, eitt með
því fyrsta, sem höf. samdi á því máli,
þá rúmlega tvítugur að aldri.
Þetta kvöld fáum við á ný að
heyra til okkar gömlu vinkonu, ung-
36
ÚTVARPSTÍÐIND l