Útvarpstíðindi - 04.11.1940, Qupperneq 7

,,Sonur sólarinnar“.
er mjög kunnur maður hér í Rvík,
fyrir sín aðsópsmiklu ritstjórnar-
störf í nærfellt tuttugu ár. En úti á
landsbyggðinni hafa menn minni
kynni af honum, nema af afspurn.
Má því ætla, að margir hafi gaman af
að heyra til hans.
Eftir erindi M. M. leikur Útvarps-
hljómsveitin, aðallega lög eftir
Strauss. Þar mun gefast kostur á að
heyra nokkra af hinum óviðjafnan-
legu Strauss-völsum, sem alltaf eru
jafn nýir — alltaf jafn hrífandi,
hversu oft, sem við heyrum þá. Flest
létt lög eru þannig, að okkur finnast
fögur aðeins skamma stund — sum
ekki nem.a rétt á meðan við erum að
læra þau — en í einf.aldleik sínum
eru Strauss-lögin gædd þeim töfrum,
sem gera þau sí-ung. Annað hvort var
það Wagner — eða þá einhver annar
af „hinum miklu meisturum", sem
sagðist vildi gefa ár af æfi sinni, til
að geta s,amið einn vals eins og
Strauss!
Á föstudaginn eigum við svo að
ÚTVARPSTÍÐINDI
„taka undir“ með Páli ísólfssyni &
Co.
Lögin verða þessi:
Fanna skautar. Man ég grænar
grundir. Stóð ég úti í tungsljósi.
Nú blika við sólarlag. Svífur að
haustið. Sjá roðann á hnjúkunum
háu, o. fl. o. fl.
Á laugardagskvöldið les Lárus
Pálsson úr verkum Jónasar Hall-
grímssonar. L. P. er ungur leikari,
sem hefur dvalið í Danmörku nokk-
ur ár undanfarið. Fyrst við leiklist-
arnám við leikskóla Konunglega leik-
hússins, en síðar sem starf.andi leik-
ari. Ár hvert eru valdir tveir úr hópi
nemenda, sem fá störf við leikhúsið
— og varð L. P. fyrir valinu, er h,ann
útskrifaðist, L. P. mun lítið koma
fram í útvarpi fyrst um sinn, vegna
anna við störf fyrir Leikfjelag
Reykjavíkur, en síðar í vetur lætur
hann vonandi til sín heyra, og munu
þá Útvarpstíðindi ræða við hann um
nám h,ans og leiklist hér og erlendis.
Lárus Pálsson, leikari.
39