Bankablaðið - 01.12.1966, Qupperneq 31

KRISTÍN THORODDSEN:
„Bankarnír keppist um }>að að lána“
HáttvirUi bankastjórar, skólastjóri, skóla-
nefnd svo og aðrir gestir.
Ég vil byrja á að þakka þá góðu gjöf,
sem ég hef fengið.
Sú ánægja hefur fallið í minn hlut að
ávarpa ykkur nokkrum orðum í sambandi
við bankanámskeið það, sem nú er lokið.
Þar sem okkur öllum er nú fyllilega Ijóst,
eftir að hafa verið þátttakendur í nám-
skeiði þessu, að það eru margvísleg störf,
sem við bankastarfsmenn framkvæmum
daglega, sem við áður höfðu ekki gert okk-
ur ljós, hversu mikla þýðingu hafa fyrir
þann fjölda, sem viðskipti hafa við bank-
ana, þar sem mikilvægustu atriði viðskipta-
lífsins, bæði hvað erlend og innlend við-
skipti snerta, fara í gegnum banka.
Nú vitum við hvernig hin ýmsu skjöl
segja til um fjárhag viðkomandi viðskipta-
manns. Hvort honum vegnar vel, eða illa,
hvort honum er trúandi fyrir fjármunum,
sem lífsafkoma hans sjálfs og hans nánustu
er undir komin. Ennfremur lærðum við
með leiðsögn okkar ágæta skólastjóra og
kennara margvíslegt um kröfu- og eignar-
rétt, og um það, að öll skjöl varðandi þessi
málefni verða að vera í fullkomlega lög-
mætu formi, til þess að þau öðlist lagagildi.
Nú er okkur kunnugt, að ekki er sama að
vera samþykkjandi eða útgefandi víxils,
hvort við skuldum hann, eða eigum.
Auðvitað vildum við að slíkt velferðar-
ríki kæmist á hjá okkur, eins og skáldið
segir, „að bankarnir keppist um að lána.“
Og þótt við getum tekið undir angurværan
tón borgarskáldsins okkar „að sumir haldi
að það hausti aftur, þá hætta telpur og grös
að spretta, og mennirnir verða vondir að
nýju, og víxlarnir falla og blöðin detta“,
þá vitum við samt öll að það kemur að
skuldadögum, og hvorki einstaklingar eða
þjóðir geta til langframa eytt meiru en
aflað er.
Ég hef heyrt því fleygt, að lítið gagn
væri að þessu námskeiði. En það er undir
hverjum og einum komið hversu mikil not
hann hefur af. Og er ekki alveg sjálfsagt að
notfæra sér þá möguleika, að bæta, þó ekki
sé nema örlitlu, við þá þekkingu, sem fyrir
kann að vera. En er það ekki einmitt þrá
mannsins, að auka við þekkingu sína og
sigrast á hinu óþekkta.
Að endingu vildi ég eggja þá, sem nú eru
nýbyrjaðir í banka eða eiga eftir að starfa
þar, að hika ekki við að sækja bankaskól-
ann, sem forustumenn bankamálanna hafa
stofnsett af víðsýni og skilningi fyrir starfs-
menn sína. Enda þótt ekki sé nú þegar fullt
gagn af öllu, sem kennt er, mun sú kunn-
átta koma að notum á margvíslegan liátt
síðar í lífinu.
GLEÐILEG JÓL!
Farsælt nýtt ár!
SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS
GLEÐILEG JÓL!
Farsœlt nýtt ár!
electric h.f.
BANKABLAÐIÐ 29