Jazzblaðið - 01.03.1948, Blaðsíða 8

Jazzblaðið - 01.03.1948, Blaðsíða 8
Gunnar Egilx, scm leikiö hefur á klarinet i hljóm- sveit Björns R. Einarsson- ar allt frá stofnun hennar, cr nýkominn til landsins, eftir aö liafa dvaliö í Banda- rikjunum við nám i klar- inetleik. Peanuts Hucko Ja íejti Jeyir (jumar Cgiló Ég ætla ekki að fara nánar út í að kynna Gunnar, né ræða um leik hans í hljómsveit Björns, slíkt mun vart þurfa, því þeir, sem , heyrt hafa hljómsveitina leika, hafa varla komizt hjá því að taka eftir rólynda ná- unganum, sem lék hverja klarinett sólóna annarri betri, og gerði það jafn auðveld- lega og drekka vatn. (Eða eigum við að segja kaffi, það er nefnilega uppáhalds- drykkur Gunnars). Ég leit inn í Breiðfirðingabúð stuttu eftir að Gunnar kom og ætlaði að sötra þar þrjú kaffi í rólegheitum. Ég var ekki fyrr kominn inn í ganginn, en ég heyrði í Gunnari og var hann með klarinettið á milli varanna. Hljómsveitin var að æfa og meðan ég fór úr frakkanum og útvegaði mér sæti, luku þeir við lagið, sem var hið ofsafengna „That’s a plenty“. Æfingin var að hætta og ég plataði Gunnar til að drekka smásopa með mér, sem reyndar var ekki erfitt. Yfir kaffi ræddum við um hitt og þetta, en þó mest um utanför Gunnars. Hann fór að utan í miðjum ágúst í fyrra og var samferða píanóleikaranum Einari Markússyni, sem dvalizt hafði hér í nokkra mánuði. Förinni var heitið til Los Angeles, þar sem Gunnar ætlaði að útvega sér góð- an kennara. Hann ætlaði ekki að fara á neinn ákveðinn skóla, þar sem óvíst var hversu lengi hann gæti dvalizt úti. Þeir félagar flugu til New York og um leið og flugvélin lenti tóku þeir stefnu á 52. stræti. Þessa frægu götu, þar sem allir beztu jazz- leikarar U.S.A. halda sig. Þeir höfðu þó nauman tíma, því strax moguninn eftir átti Gunnar að halda til Californíu, svo að þeim gafst ekki tækifæri til að heyra nema eina hljómsveit, en það var quintet snill- ingsins Charlie Parker. Gunnar sagðist ekki hafa heyrt be-bop mikið leikið áður en hann fór að utan, en hann féll alveg í stafi, er hann heyrði Parker leika. Mað- urinn var bókstaflega allt of tekniskur, það var ekki hægt að fylgjast með öllum þessum frumlegu impróviseringum, sem hann framleiddi á hljóðfæri sitt. (Altó- 8 ^azMaÍii

x

Jazzblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jazzblaðið
https://timarit.is/publication/722

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.