Jazzblaðið - 01.05.1948, Blaðsíða 12

Svavar Gests:
FRÉTTIR o9 FLEIRA
INNLENT.
Árni ísleifsson hefur nýlega endurskipu-
lagt hljómsveit sína og er skiþun hennar
nú, Árni á píanóið (hann útsetur einnig),
Þorsteinn Eiríksson trommur, Þorkell Jó-
hannesson trompet, Pétur S. Jónsson tenór-
sax og Jón Sigurðsson á bassa. Þrír þeir
síðustu hafa lítið leikið áður opinbeidega.
Kabaretsýning var fyrir nokkru haldin
hér í bænum. Þar komu fram m. a. K.K.-
sextettinn, Öskubuskur, quintet Einars
Markússonar píanóleikara og tvær „jam“-
hljómsveitir, sem skipaðar. voru mönnum
úr K.K.-sext., Borgarhljómsveit. og hljóm-
sveit Björns R.
? — Hvernig er það annars, er ekki ein-
hvers staðar í lögum Félags íslenzkra hljóð-
færaleikara að útlendingum sé óheimilt að
leika hér á landi án leyfis. Það eru alltaf
að smá læðast til landsins einn og einn
útlendingur. Nýlega er einn, sagður frá
Tékkóslóvakíu, farinn að leika að Hótel
Þresti í Hafnarfirði, en hann er nú kannski
„enn ein undantekningin", því hann er sagð-
ur leika á öll möguleg hljóðfæri og sparar
þetta náttúrlega hótelinu margra manna
hljómsveit.
Útvarpið. Fyrir tveim til þrem vikum
hlustaði ég á danslögin í útvarpinu (sem
sjaldan kemur fyrir). Plötur þær, sem
leiknar voru, voru afar lélegar, þó slædd-
ust með (án efa óvart) nokkrar fyrirtaks
jazz-plötur. Umhálfellefu komu tvær plötur
með quintet Charlie Shavers, og voru þær
ekki af lakara taginu, enda var þessi hljóm-
sveit, sem Chavers kom saman með aðeins
til að leika inn á nokkrar plötur sögð gott
dæmi um nútíma jazzmúsik. Svo sem hálf-
um tíma síðar komu önnur tvö lög með
„all-star“-hljómsveit, sem Lionel Hampton
stofnaði fyrir 1940 einnig, aðeins til að
leika inn á plötur. Þetta voru engu lakari
lög en hin tvö, enda var þessi hljómsveit
sú bezta sem til var á þessum árum. Þetta
fór nú að verða spennandi. Hvað skildi
koma næst, King Oliver, Jelly Roll Morton
eða Armstrong? Enginn þeirra, heldur var
það plata með hljómsveit Duke Ellington
leikin ca. tíu árum á undan Hampton plöt-
unni. Ég hálf kenndi í brjósti um þá mörgu
sem halda því fram að hljómsveit Elling-
tons hafi verið betri áður fyrr en hún er
núna. Mennirnir voru ekki líkt eins tekn-
iskir og þeir eru nú, sólóar allar afar
þurrar og rhythminn óþolandi, banjóið
ætlaði alveg að gera útaf við mann. Þó
Duke hafi misst marga af sínum beztu
mönnum frá árunum 1930—40, þá hefur
hann ætíð fengið jafngóða ef ekki betri
menn í staðinn. Jimmy Hamilton tók við
af klarinetleikaranum Bigard og gefur hon-
um ckkert eftir. Taft Jordan er að mín’u
áliti miklu betri trompetleikari en Cootie
12 ^LUii