Árroði - 18.10.1933, Page 7

Á R R 0 Ð I
71
gekk í vatn. Peim hefir senni-
lega ekki verið um jiennan ál-
reka. Pví fyrst pegar bryddi á
þessu, voru margir hræddir við
álinn, hóldu hann vera eitur-
kvikindi, er ráðið var helzt af
|)ví, að hann var ógirnilegur út-
lits, og þótti fram úr máta líf-
seigur, og var j)ví helzt látinn
eiga sig, og varð þarna aðallega
hröfnum og hræfuglum að bráð.
En svo varð J)að með tímanum
að einhverjir tóku upp á j)ví,
að hirða lítið eitt af honum og
reyna að leggja sér til munns.
En pað var ekki lagt út á betri
veg hjá þeim, sem byrjuðu á
pví. pað var svípað og með
hrossakjötsát. Peir póttu lítt með
inönnum liæfir, fyrir sóðaskap
og óþrifnað, og pað má segja
að slíkt hafi mátt finna, en pað
var auðvitað fyrir vanþekkingu
á meðhöndlun. En svo fór, að
fieiri ióru að færa sér í nyt fæðu
pessa, par til hún fór að verða
almenn er fram í sótti, og fengu
færri en vildu, og inun áll nú
vel hirtur alment álitinn holl og
góð fæða, og eins og margar
aðrar fisktegundir ágætur með
kálmeti og brauði.
Frh.
-----------------
PRJÁR STÖKUR.
Kristi að lifa kærast er
kvittaði hann vor syndagjöld,
lífið eilíft léna fer,
lífs er prýtur reynslu öld.
Leið pú mig í lengd og bráð,
Ijóssins faðir blíði.
Greið pú veginn, væg í náð,
víst svo engu kvíði.
Pótt mér heirnur hyggi grand,
og hirði lítið sinna,
fyrir Guð og föðurland
fýsir mig að vinna.
Á s m . J ó n s s o n.
t ÁGÚSTA MAGNÚSDÖTTIR
á Grund í Skerjafirði.
Fædd 8. ágúst 1895.
Dáin 8. október 1933.
Fáein minningarstef.
Hve sæl er sál hvers manns,
er sannan stundar frið,
og hátign himnaranns,
æ liefir samband við.
í traustri hjartans trú,
sem tignar Jesúm Krist.
Par auðgast andans bú,
með allskyns gleðilist.
Pótt heimsins mótkast hast
pá hrella vilji sál,
er bygt á bjargi fast,
ei blessun verður tál.