Árroði - 18.10.1933, Blaðsíða 8

72
Á R R 0 Ð I
Síns Guðs hún treystir trygð,
sér tryggir sæluvist,
í uppheims æðri bygð,
hjá æðstum Jesú Krist.
Nú gengin gleði til
er geðug kvinna ein,
sem geymdi guðdóms il
í geði dygða hrein,
í himna hafin dýrð,
vorn herra fyrir þann,
sem heims í harma rírð
hvern huggar angraðan.
Pá yndis æðstu sól,
út enginn skýra iná,
við helgan himins stól,
heilögum búa hjá.
Þar engla sönglist sæt,
sálunum veitir ró.
Vor Jesús, mildin mæt,
mönnunum slíkt til bjó.
Pví geymið guðdóms ró,
ó, grátnu vinir, pér,
hann, sem líf henni bjó,
hennar líf örugt er.
Ö, lifið lífi hans,
er lífsins vist oss bjó,
f hæðum himna ranns,
er hér á krossi dó.
Ó, stutt er heimsins stund,
stund reynslu jarðlíf er,
en á lífs uppheims grund
aldrei líf dýrðar pver.
Keppum lífs höndla hnoss,
Herrans náð umvafðir.
Pað gefi öllurn oss,
eilífur Guð faðir.
Ásm. Jónsson
frá Lyngum.
Astkæru syrgjendur, — börn,
vinir og vandamenn! Ilugleiðið
og lesið petta:
Horfum ei niður í helmyrkrið
grafar hið svarta,
huggun par finnur ei dapurt né
angurvært hjarta,
upp, upp, mín önd,
upp í Guðs sólfögru lönd,
lifenda Ijósheiminn bjarta.
V. B.
-------------
Á v a r p !
Elskulegu bræður og systur í
Drottni! — Munið eftir að láta
atkvæði yðar gagnvart bindindis-
málinu, miða yður sjálfum til
lukku og blessunar, og Drotni
til dýrðar í Jesú nafni.
Ásm. Jónsson
frá Lyngum.
Prentsm. Yið ey.