Morgunblaðið - 11.02.2009, Blaðsíða 31

Minningar 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 2009
að búa á var alltaf Eskifjörður og
hvergi annars staðar.
Dóri hefur verið í lífi mínu síðan
ég fór fyrst í bíó. Hann og Dúdda,
því hún seldi okkur sælgætið og
miðana. Þrjúbíó á sunnudögum,
fimmkall, Roy Rogers. Ógleyman-
legt og alltaf svolítið hátíðlegt að
fara í bíó í Valhöll þegar Dóri sýndi
myndirnar og Bragi var húsvörður.
Við bjuggum á Eskifirði á síld-
arárunum. Þá þurftu allir að vinna á
vertíðinni sem vettlingi gátu valdið.
Við litlu stelpurnar stóðum á haus
við að raða síld í botn tunnu, eða þá
notast var við okkur til að passa
börnin. Þannig passaði ég fyrstu
barnabörnin hans Dóra. Til hans
sjálfs sást einungis sívinnandi. Mér
fannst hann svo merkilegur maður
að vinna á stórum vinnuvélum.
Hann virtist geta unnið hvað sem
var. Svo varð hann fyrir slysi. Kran-
inn datt ofan í gryfju og Dóri með.
Við vorum öll sem lömuð. En Dóra
fannst þetta ekki mikið. Okkur þótti
öllum vænt um Dóra, enda var það
ekki erfitt, hann gætti þess alltaf að
bíósýningarnar féllu ekki niður! Við
fluttum suður, en vorum orðin tengd
Dóra og fjölskyldu, því Berta systir
var skotin í Helga, syni hans, sem
hún síðan giftist. Og fjölskylda
Helga varð fjölskylda okkar. Mikill
samgangur var á milli okkar, Helgi
kom suður, fór í Kennó, síðan Sigga.
Eitt sumarið dvaldi ég hjá Dúddu
og Dóra með ítalskri vinkonu minni.
Það fannst Dóra gaman. Honum
fannst hún reyndar ekki mikil fyrir
mann að sjá, en reyndi hvað hann
gat að stríða henni, mennta hana í
alvörulífinu. Fyrir Möru var sum-
arið ógleymanlegt og hún spyr enn
þá: Hvernig hefur Dóri það? Nú
verð ég að segja henni að hann sé
farinn, líklega til Dúddu að borða
kjöt í dísætri karrísósu. Réttur sem
kom okkur Möru á óvart og var há-
tíðarmatur hjá Dúddu.
Dóra fannst ég heldur ekki mynd-
arleg enda vanari fallegra og mynd-
arlegra kvenfólki en mér. Og svo
var ég alltaf að eiga börn. Það var
óskiljanlegt eins og ég var rýr!
Gefðu henni að borða, Dúdda. Hún
verður að fá kraft í kroppinn. Það er
ekki sjón að sjá þig, Guðrún!
Að leiðarlokum vil ég þakka vel-
gjörðir og hlýhug Dóra, ekki bara í
minn garð, heldur einnig barnanna
minna sem sáu í honum afa sem þau
aldrei áttu. Hann gaukaði að þeim
nammi þegar hann heimsótti okkur
að Sandi í Hjaltastaðaþinghá, stund-
um einhverjum smáaurum, en alltaf
hafði hann tíma til að spjalla við
börnin mín, auðvitað helst til að
stríða þeim góðlátlega. Því gleyma
þau aldrei. Móðir mín, Áslaug Tul-
inius, þakkar einnig fyrir ævilanga
vináttu.
Einlægar samúðarkveðjur til ykk-
ar allra sem unnuð Dóra og genguð
með honum í gegnum lífið frá okkur
sem fengum að ganga drjúgt spotta-
korn með
Guðrún H. Tulinius.
Nú þegar góður og gegn drengur
er kvaddur, minnumst við, börn
Öddu og Bödda á Skaganum, með
hlýju allra þeirrar tryggðar sem
hann sýndi foreldrum okkar í gegn-
um tíðina.
Það er hollt fyrir okkur öll, af-
komendur liðinna kynslóða að minn-
ast í ölduróti stórra atburða að vin-
áttan er hreinasta guðs gjöf, því hún
er kærleikur sem krefst ekki
greiðslu.
Blómin falla, fölskva slær
á flestan ljóma. –
Aldrei hverfur
angan sumra blóma.
Þannig varstu vinur, mér
sem vorið bjarta.
Það sem gafstu
geymist mér í hjarta.
Ilma sprotar, anga lauf,
sem aldrei falla.
Drottinn launi
elskuna þína alla.
(S.E.)
Innilegar samúðarkveðjur,
Ragnheiður, Valdimar,
Þórður og Ólöf
og fjölskyldur þeirra.
Mikil heiðurskona
er kvödd.
Anna Tryggvadóttir
fæddist á Þingeyri 17.
júní 1922. Hún lést á Hrafnistu, Víf-
ilsstöðum, 15. desember sl. Foreldr-
ar hennar voru þau Margrét Egg-
ertsdóttir, húsfreyja frá Kleifum í
Seyðisfirði við Ísafjarðardjúp, og
Tryggvi Jónsson kennari frá Fjalla-
skaga í Dýrafirði. Anna ólst upp í
foreldrahúsum á Flateyri við Ön-
undarfjörð. Þær voru fimm systurn-
ar, tvíburarnir Elín og Sigríður og
síðan Unnur, Anna og Ragnheiður.
Anna giftist Þórði Magnússyni
verslunarmanni frá Flateyri. Þau
eignuðust soninn Tryggva Magnús
Þórðarson árið 1956.
Árið 1947 þegar Anna og Þórður
fluttu frá Flateyri byggðu þau sér
hús í sambýli við afa og ömmu að
Vallartröð 3 í Kópavogi. Má því
segja að þau hafi verið ein af frum-
býlingum Kópavogs. Þórður lést ár-
ið 1985, það var Önnu mikill missir
enda voru þau afar samrýmd og ein-
hvern veginn var það svo að þau
voru nánast alltaf nefnd í sömu setn-
ingu.Við systurnar kölluðum Önnu
Tryggvadóttur móðursystur okkar
aldrei annað en Önnu frænku. Þær
systur Anna, Unnur og Ragnheiður
og fjölskyldur þeirra ásamt ömmu
og afa bjuggu öll í mikilli nálægð
hvert við annað í miðbæ Kópavogs.
Þar sem stutt var á milli heimila var
mikill samgangur og urðum við
krakkarnir góðir vinir enda öll á
svipuðum aldri. Það var gott að alast
upp með öllu þessu frænd- og
venslafólki sem markaði góðan
grunn að framtíð okkar krakkanna.
Við þökkum fyrir það góða vega-
nesti sem við fengum frá þeim út í
lífið.
Anna frænka var dugleg, atorku-
söm og margt til lista lagt. Hún
hafði sérstakan áhuga á allskonar
hannyrðum og saumaði út fjölda
listaverka af stakri snilld sem
prýddu heimili hennar og Þórðar. Í
minningum okkar systra bera háls-
menin, sem hún prjónaði handa okk-
ur og við bárum á tyllidögum, vitni
um góðan hug og gjafmildi hennar í
garð annarra. Þá var hún ekki síður
góður penni og skáld, samdi m.a.
ljóð sem gefin voru út í litlu ljóða-
kveri. Anna söng með Söngfélagi
Skaftfellinga í nokkur ár ásamt
Unni systur sinni en báðar voru þær
mjög söngelskar og höfðu ómælda
ánægju af samverunni í kórnum.
Félagsstarf var stór þáttur í lífi
Önnu og var hún mjög drífandi í því
sem hún tók sér fyrir hendur á því
sviði. Meðal annars má nefna
ástríðu hennar fyrir áhugaleikhúsi
og leiklist sem sýndi sig með þátt-
töku hennar í sýningum með leik-
Anna Tryggvadóttir
✝ Anna Tryggva-dóttir fæddist á
Þingeyri við Dýra-
fjörð 17. júní 1922.
Hún andaðist á
Hrafnistu, Vífils-
stöðum, 15. desember
síðastliðinn og var út-
för hennar gerð frá
Kópavogskirkju 29.
desember.
hópnum Snúði og
Snældu og Nafnlausa
leikhópnum í Kópa-
vogi en þar var hún
stofnfélagi. Anna var
glaðlynd og ákveðin
kona sem hafði sína
meiningu um hlutina.
Hún var afar vel lesin
og hafði ferðast víða,
kunni að segja frá
ýmsum ævintýrum
sem urðu á vegi þeirra
hjóna á ferðalögum,
jafnt innanlands sem
utan.
Að leiðarlokum kveðjum við nú
mæta frænku og vinkonu með þakk-
læti fyrir samfylgdina, minningarn-
ar sem við eigum um hana eru ljúf-
ar. Vonum við að hún fái góðan byr í
sólarátt til æðstu heima.
Kæri Tryggvi Magnús, Selma,
Agnes Þöll, Þórður Magnús og Egill
Andri, við biðjum æðri máttarvöld
að gefa ykkur styrk og blessun á
þessum tímamótum.
Margrét, Sigríður og Hanna
Björnsdætur.
Anna Tryggvadóttir og maður
hennar, Þórður J. Magnússon,
bjuggu á Vallartröð 3 í Kópavogi og
voru í hópi svokallaðra frumbyggja í
Kópavogi. Í nágrenninu bjuggu
einnig tvær systur hennar, Unnur
og Ragnheiður, móðir mín, og var
því mikill samgangur á milli heim-
ilanna. Vallartröðin var miðpunkt-
urinn enda bjuggu þar líka foreldrar
þeirra systra ásamt Sigríði dóttur
þeirra, sem var enn ein systirin. Ég
á margar góðar minningar um Önnu
og var hún í miklu uppáhaldi hjá
mér. Þau Þórður og Anna voru
óspör á að taka mig með í ökuferðir
eða fá mig í heimsókn á fyrstu ævi-
árum mínum. Þegar þremur árum
yngri systir mín var skírð fannst
mér því auðvitað Anna vera eina
nafnið sem kæmi til greina en fékk
þó engu um það ráðið. Vallartröðin
var oft leiksvæði mitt í bernsku og
fékk ég þá oft góðgerðir hjá Önnu.
Kópavogsskóli var í næsta húsi við
hana og heimsótti ég hana stundum
í frímínútum Ætíð var mér vel tekið.
Anna var stundum föst fyrir í skoð-
unum en jafnan glettin í fasi og
reyndi alltaf að draga fram spaugi-
legu hliðarnar á málunum. Á svip-
uðum nótum voru systur hennar og
var því alltaf líflegt þegar þær komu
saman, mikið glens og gaman. Alltaf
var gott að spjalla við hana enda
hafði hún áhuga á skoðunum og hög-
um þeirra sem hún ræddi við. Anna
var félagslynd og hafði gaman af fé-
lagsmálum en dró sig þó til baka er
veikindi hennar fóru að segja til sín.
Síðustu árin bjó hún í íbúð í Hamra-
borginni. Þar vildi hún búa eins
lengi og hún gat og tókst það með
mikilli hjálp og stuðningi frá syni
sínum og tengdadóttur, Tryggva
Magnúsi og Selmu. Hún hafði ný-
lega fengið inni á hjúkrunarheim-
ilinu á Vífilsstöðum þegar hún dó.
Anna frænka skilur eftir góðar
minningar hjá þeim sem hana
þekktu.
Tryggvi Þórðarson.
✝
Innilegar þakkir sendum við þeim fjölmörgu sem
auðsýndu okkur samúð við andlát og útför föður
okkar,
ANDRÉSAR KOLBEINSSONAR
hljóðfæraleikara og ljósmyndara.
Sérstakar þakkir sendum við félögum í
Sinfóníuhljómsveit Íslands sem heiðruðu minningu
hans með eftirminnilegum hætti.
Kolbeinn Andrésson,
Helga Andrésdóttir,
Hildur Kolbrún Andrésdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug vegna andláts og
útfarar
KRISTÍNAR ÞORVARÐARDÓTTUR,
dvalarheimilinu Fellaskjóli,
Grundarfirði.
Sérstakar þakkir til dvalarheimilisins Fellaskjóls í
Grundarfirði.
Sigrún Þóra Indriðadóttir,
Kristín Þórsdóttir,
Rannveig Þórsdóttir,
Sigrún Halldórsdóttir, Þórður Guðmundsson
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HELGU JÓHANNESDÓTTUR,
Brúnavegi 9,
Reykjavík.
Starfsfólki öldrunardeildar Landspítalans í Fossvogi
færum við sérstakar þakkir fyrir umhyggju og hjálpsemi þá daga sem
Helga dvaldi á deildinni.
Svavar Jóhannsson,
Edda Svavarsdóttir, Birgir Hólm Björgvinsson,
Jóhannes Svavarsson, Unnur Guðjónsdóttir,
Gunnar Svavarsson,
Bragi Svavarsson, Áslaug Þórðardóttir,
barnabörn, makar og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug, vináttu og samúð við andlát og útför elsku-
legs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
JAKOBS BJÖRGVINS ÞORSTEINSSONAR,
Sléttuvegi 13,
Reykjavík,
og heiðruðu þannig minningu hans.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki líknardeildar
á Landspítala, Landakoti og hjartadeildar 14G á Landspítalanum fyrir
einstaka umönnun og hlýju.
Guð blessi ykkur öll.
Þóra Jakobsdóttir, Friðrik Sveinn Kristinsson,
Þorsteinn Þröstur Jakobsson, Guðrún Óðinsdóttir,
Óskar Matthías Jakobsson, Angela Jakobsson,
Halldór Jakobsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐBJÖRG EINARSDÓTTIR
frá Drangsnesi,
áður til heimilis
Hvassaleiti 58,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 2. febrúar, verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 12. febrúar kl. 13.00.
Halldóra Hallfreðsdóttir, Gunnar Guðmundsson,
Hanna Hallfreðsdóttir, Hjálmar Haraldsson,
Einar Hallfreðsson, Margrét Ingólfsdóttir,
Bjarni Hallfreðsson, Gerður Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar og tengdafaðir,
EINAR JÓN EINARSSON
bifreiðarstjóri,
Sólheimum 25,
Reykjavík,
lést aðfaranótt mánudagsins 9. febrúar á
Landspítala, Landakoti.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Soffía Einarsdóttir, Grímur Markússon,
Ingileifur Einarsson, María Þórarinsdóttir.