Morgunblaðið - 11.02.2009, Side 44

44 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 2009
Fólk
ICELANDAIR hefur á undanförnum árum lagt sitt á vog-
arskál íslensks tónlistarlífs og fjölmargir tónlistarmenn og
hljómsveitir hafa notið góðs af bæði Loftbrúnni svoköll-
uðu og svo Iceland Airwaves-hátíðinni sem var haldin
í tíunda skipti í fyrra. Nú hefur hitt millilandaflug-
félagið, Iceland Express, ákveðið að styðja við bak-
ið á íslensku tónlistarlífi og þá með sérstakri
áherslu á Þýskaland en þar hefur áhugi á ís-
lenskri tónlist aukist gífurlega undanfarin ár
auk þess sem Berlín hefur verið ein vinsælasta
útvarðarstöð íslenskra listamanna undanfarin
ár.
Verkefnið kallast Norðrið og sam-
anstendur af tónleikaröð í nokkrum tónlist-
arklúbbum í Þýskalandi þ. á m. í Admirals
Palast í Berlín sem Helgi Björnsson veit-
ir forstöðu. Söngvaskáldið Lay Low ríður á vaðið og opnar
Norðrið formlega með tónleikum mars en auglýst verður eftir
umsóknum frá fleiri tónlistarmönnum og hljómsveitum sem
vilja taka þátt.
Einskonar upphitun fyrir Frankfurt
Iceland Express gefur að lágmarki sex flugmiða í
hverjum mánuði til verkefnisins, auk þess að gefa
100 kg í yfirvigt. Aðrir samstarfsaðilar eru: „Sa-
genhaftes Island“, verkefnið sem kynnir Ísland
sem heiðursgest bókasýningarinnar í Frankfurt
2011, sendiráð Íslands í Berlín, utanríkisráðu-
neytið og Höfuðborgarstofa.
 Já, það skyldi þó aldrei vera að
sveitaballið myndi að lokum rífa
orðspor Íslendinga upp úr því for-
aði sem það var komið í. Í það
minnsta er útrás þessa séríslenska
menningarfyrirbæris komin á fullt
ef marka má fréttir á Facebook af
sveitaballi sem ráðgert er að halda í
Kaupmannahöfn annan laugardag.
Hingað til hefur sveitaballið ekki
þótt sérlega „kúl“ og frá miðjum tí-
unda áratug síðustu aldar hafa vin-
sældir þess dalað í réttu hlutfalli
við uppgang íslensks efnahagslífs -
og krúttkynslóðarinnar. En nú er
allt komið í kaldakol í efnahagslíf-
inu og því eðlilegt að sveitaballið
reisi sig aftur við.
Fram koma á ballinu þeir Dj Daði
og 7berg, Andri Freyr og Á móti sól
ásamt stórsöngvaranum Bergsveini
Arelíussyni. Sveitaballið verður
haldið á Amager selskabslokale en
eftirpartíið fer svo fram á Café Bla-
sen. Nánari upplýsingar á sveita-
ball@gmail.com.
Ekta sveitaball í kóngs-
ins Kaupmannahöfn
 Jón Ásgeir Jóhannesson mætti
ekki í Færiband Bubba á Rás 2 í
fyrrakvöld. Á bubbi.is segir að
heimsóknin hafi runnið út í sand-
inn vegna forfalla og þar með er
það útskýrt!? Hins vegar var
Bubbi mættur fyrir utan Seðla-
bankann í gær ásamt Egó þar sem
hann söng viðstöddum bylting-
aranda í brjóst en á milli laga
beindi hann orðum sínum vítt og
breitt um samfélagið – svo sem til
bankastjóranna tveggja sem enn
sitja, starfsmanna Seðlabankans
og alþingismanna. Ekki er annað
hægt en að taka hattinn ofan fyrir
Bubba sem enn þann dag í dag –
eftir 30 ára barning fyrir öllum
sköpuðum hlutum – rífur sig upp
til að leggja enn einu baráttumál-
inu lið. Sem leiðir mann að ann-
arri spurningu: Hvar eru arftakar
Bubba? Af hverju er hálfsextugur
maðurinn einn íslenskra tónlistar-
manna að berjast fyrir umbótum í
samfélaginu?
Alltaf má treysta á
Bubba Morthens
Eftir Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
HLJÓMSVEITIN Tenderfoot var
æði áberandi í tónleikalífi landans
fyrir rúmum fimm árum og leiddi
lágstemmda, angurværa kassagít-
arbylgju sem lék þá um landið og
tók mið af söngvaskáldum eins og
Nick Drake og Tim Hardin auk þess
sem Jeff heitinn Buckley var ekki
langt undan.
Sveitin hætti störfum haustið
2005, nokkuð skyndilega, en þá var
fyrsta plata hennar komin út í Eng-
landi, Bandaríkjunum og Japan og
sveitin nýkomin úr árangursríkri
kynningarferð til Bandaríkjanna.
Saga sveitarinnar er því sem klass-
ískt minni úr rokksögunni,
Nú hafa hins vegar þær fréttir
borist að þeir Konráð Sigursteins-
son og Karl Henry Hákonarson,
fyrrverandi meðlimir, ætli að troða
upp saman í Populus Tremula,
menningarsmiðju í Listagilinu á Ak-
ureyri, nú á laugardag. Spila þeir
sólósett í upphafi en skella sér svo í
gamla Tenderfoot-slagara að end-
ingu ef að líkum lætur.
Bransinn eyðilagði bandið
„Við ætlum svona að sjá hvernig
samkomulagið er okkar á milli eftir
nokkuð drjúgan aðskilnað,“ segir
Konráð, Konni, og brosir lymsku-
lega. Aðspurður hvort hann og Karl,
Kalli, hafi farið í hart á sínum tíma
segir hann svo ekki vera.
„Það var alls ekki svo. Sambandið
hefur að vísu verið lítið undanfarin
ár en væntumþykjan hefur alltaf
verið til staðar.“
Þegar gengið er á hann segist
Konráð eiginlega ekki vita af hverju
sveitin hætti á sínum tíma.
„Við vorum allt í einu komnir á
einhvern stað sem við vildum ekkert
endilega vera á. Við vorum þá búnir
að vera allt of mikið saman, við spil-
uðum alveg rosalega mikið fyrstu
árin. Þetta var orðið þrúgandi
hreinlega.“
Konráð segir að ævintýri þeirra á
erlendri grundu hafi í raun sett
lokahnykkinn á þetta.
„Það fór út í hálfgert rugl. Brans-
inn flækti þetta, maður var alltaf að
bíða eftir hinu og þessu. Tónlistar-
legur ágreiningur var hins vegar
aldrei til staðar í þessu bandi.“
Fjarskynjunarsamstarf
Konráð er nú fastur í minning-
anna vef og það birtir æ meira yfir
honum eftir því sem líður á sam-
talið.
„Mín minning um þessa tíma er
fyrst og síðast sæt. Mér þykir mjög
vænt um að hafa verið í þessu bandi.
Ég veit fyrir víst að allir meðlimir
eru til muna jákvæðari nú og áhuga-
samir um að prófa að vinna saman
aftur. Það er það um liðið. Fyrir
mitt leyti hef ég aldrei lent í því að
spila með mönnum þar sem tónlistin
kemur algerlega fyrirhafnarlaust.
Þetta var eins og að drekka vatn,
eins og að anda.“
Eins og að drekka vatn
 Fyrrverandi höfuðpaurar Tenderfoot spila saman á Akureyri á laugardaginn
 Sveitin koðnaði niður á sínum tíma en framundan er betri tíð með blóm í haga
Ljósmynd/Kristinn Ingvarsson
Í þá gömlu … Tenderfoot árið 2004. Karl H. Hákonarson, Hallgrímur Hall-
grímsson, Helgi Georgsson og Konráð Sigursteinsson.
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„FRÖKKUNUM fannst þessi mynd
svo vel við hæfi núna og fannst hún
segja eitthvað um ástandið á Íslandi,
enda fjallar hún um forsætisráð-
herra sem verður fyrir heimilisslysi,
ef svo má segja,“ segir Benedikt
Erlingsson, leikstjóri stuttmynd-
arinnar Naglans sem vakti mikla
lukku á stuttmyndahátíðinni í Cler-
mont Ferrand í Frakklandi. Hátíðin
fór fram í síðustu viku en hún er oft
nefnd Cannes stuttmyndanna.
„Myndin fékk sérstök dómnefnd-
arverðlaun þótt hún hafi að vísu ekki
fengið aðalverðlaunin. En mesti
heiðurinn fólst í því að hún var valin í
átta mynda úrtak af þeim um það bil
5.000 myndum sem sóttu um,“ segir
Benedikt. „Svo var líka fjallað um
hana í franska sjónvarpinu, í
tengslum við ástandið á Íslandi.“
Aðspurður segir Benedikt þessa
viðurkenningu hafa mjög mikið að
segja. „Ég vona allavega að þetta
hjálpi mér í störfum mínum í áfram-
haldandi kvikmyndagerð. Það er til
dæmis búið að bjóða myndinni á
virta hátíð eins og í Toronto, auk
fleiri hátíða. Þannig að ég held bara
ótrauður áfram og nú fáum við
kannski evrur í kassann til að fram-
leiða fleiri myndir. Ég er mjög upp-
tekinn af hestum og er að gera mynd
um menn og hesta, leikna mynd með
hestum í aðalhlutverkum. Svo er ég
að fara að gera sjö þátta heimild-
armyndaseríu um Sturlungu.“
Sjónvarpið hefur keypt sýning-
arrétt að Naglanum og vonar Bene-
dikt að hún verði sýnd innan
skamms enda sé hún mjög „aktúel“
um þessar mundir.
Benedikt slær í gegn á
Cannes stuttmyndanna
Morgunblaðið/G.Rúnar
Beint í mark Nagli Benedikts sló í gegn í Frakklandi í síðustu viku.
Naglinn fékk dómnefndarverðlaunin í Clermont Ferrand
„Mér fannst þetta ömurlegt.
Okkur fannst þetta öllum öm-
urlegt,“ segir Konni og rifjar
það upp þegar nafni sveit-
arinnar var breytt úr Tenderfoot
í Without Gravity af lagalegum
ástæðum.
„Við vorum í leigubíl og þurft-
um að taka ákvörðun á nóinu.
Það var einfaldlega ákveðið að
svissa nafni sveitar og nafni
plötunnar til að koma í veg fyrir
útgáfutafir og aukinn kostnað
við umslagsgerð. En sáttir vor-
um við ekki, langt í frá.“
„Ömurlegt nafn!“
Helgi Björns Reikna má með því að hann stökkvi
upp á svið með sveitungum sínum í Berlín.
Íslenskir tónlistarmenn færa Þjóðverjum Norðrið