Embla - 01.01.1946, Qupperneq 35

— Ég er íædd á Helgastöðum í Eyjafirði 13. júlí 1876 og alin
þar upp. Foreldrar nn'nir voru Sigfús Hansson bóndi þar og kona
hans Guðrún Jónsdóttir. Þegar ég var 27 ára gömul giftist ég
frænda mínum, Pálma Jóhannessyni frá Skriðu í Eyjafirði. Byrj-
uðum ‘við búskap okkar þar, en fluttumst síðar að Kálfagerði í
Saurbæjarhreppi. Við hjónin eignuðumst 6 börn. Til Akureyrar
fluttumst við 1930 og höfum búið þar síðan.
— Hvað varstu gömul, þegar þú byrjaðir fyrst að fást við
skáldskapinn?
— Eg veit ekki, ltvað ég á að segja um það, — en ég var ekki
nema 4—5 ára, þegar ég fór að hnoða saman vísum. Það var
auðvitað lítið vit í þeim. Eina vísu man ég, sem ég orti til bróður
rníns, þegar ég var 12 ára. Hún er svona:
Hvar þú gengur guðs á storð,
gæt þess, enginn kraftur
liðinn tíma og töluð orð
tekið getur aftur.
— En hvenær byrjaðir þú að búa til sögur?
— Það var um svipað leyti. Ég lifði alveg í þessu. Og þegar ég
gat farið að pára, skrifaði ég sögur á laun. Svo komst mamma að
þessu, og ég heyrði liana segja ókunnugum frá öllu saman. Þá
skammaðist ég mín svo fyrir þetta, að ég brenndi öllum sögunum
og hætti að skrifa. Þó bjó ég til smáleikrit, sem við krakkarnir
í nágrenninu lékum í baðstofuendanum Iieima — og pabbi lék
þá stundum elztu karlana fyrir okkur.
— Hvað varstu gömul, þegar þú skrifaðir það fyrsta, sem komið
hefur út eftir þig?
— Um fertugt. Það var bara tilviljun. Krakkarnir mínir voru
með í að gefa út sveitarblað og báðu mig að lijálpa sér um efni.
Þá skrifaði ég Digru-Guddu. Páll Árdal, móðurbróðir minn, eggj-
aði mig á að koma sögunni á prent. Ég bætti nokkrum sögum við,
og þannig urðu Sögur úr sveitinni til. Þær voru það fyrsta, sem ég
kom í prentun, þó að Tengdamamma kæmi út áririu áður, 1923.
Sögur úr sveitinni komn út 1924, Gestir 1925, Gömul saga 1927,
embla 3
33