Morgunblaðið - 20.07.2009, Qupperneq 24

24 MenningFRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. JÚLÍ 2009
Eftir Helga Snæ Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
GALLERÍ Ágúst er myndlist-
argallerí með áherslu á samtíma-
myndlist og kynnir og selur mynd-
list eftir íslenska sem erlenda
listamenn. Þar er einnig veitt fag-
leg ráðgjöf og aðstoð varðandi fjár-
festingar í myndlist, af eiganda
þess og framkvæmdastjóra, Sig-
rúnu Söndru Ólafsdóttur. Galleríið
hefur verið starfrækt í um tvö ár
og er engan bilbug að finna á Sig-
rúnu í kreppunni. Hún gerir þó
ekki lítið úr áhrifum hennar og seg-
ist finna fyrir því að fólk haldi að
sér höndum. Ásókn listamanna í að
sýna í rýminu er eftir sem áður
mikil.
Galleríið er við við fallegt torg á
Baldursgötu, í miðju íbúðarhverfi
en þó stutt í verslunargötur mið-
bæjarins. Sigrún segir aðsókn að
sýningum góða, fólk geri sér sér-
staka ferð í galleríið að skoða sýn-
ingar og leita ráðgjafar um lista-
verkakaup. Hún er með BA-gráðu í
mannfræði og á stutt í að ljúka list-
fræðinámi við Háskóla Íslands og
myndlistin er hennar líf og yndi.
Hægist á uppbyggingunni
Sigrún velur listamenn til sýn-
ingahalds í galleríinu, tekur sölu-
þóknun af verkum og hefur auk
þess úrval verka til sölu utan sýn-
inga. Hún veitir listamönnum
ákveðna þjónustu, í samstarfi við
þá, sér m.a. um kynningarmál og
samskipti við fjölmiðla. „Náið sam-
starf listamanns og gallerís skapast
með tíð og tíma og með samvinnu,“
segir hún. Með söluþóknun og
styrk frá Reykjavíkurborg tekst
henni nokkurn veginn að ná endum
saman í rekstrinum og hafa mynd-
ast ákveðin tengsl milli hennar og
valinna listamanna.
„Galleríið er ungt, það er lítið og
það gerir það að verkum að það er
mjög lítil yfirbygging. Stærðin veit-
ir mér vissan sveigjanleika, ég er
ekki eins og gallerí í New York
sem er með tugi manna í vinnu og
þarf að segja upp helmingnum. En
í ljósi aðstæðna – ég er ekkert að
segja að allt sé í himnalagi – þá
hafa hlutirnir breyst. Ég hef þurft
að endurskoða plönin,“ segir Sig-
rún. Það hafi ekki verið skemmti-
legt fyrir ungt fyrirtæki í menning-
argeiranum að lenda í kreppu eftir
eins árs rekstur. „Sérstaklega þar
sem þessi tegund af starfsemi
byggist mikið á orðspori og að
byggja upp viðskiptavinahóp. Þann-
ig að ég geri mér alveg grein fyrir
því að hraðinn á uppbyggingunni
verður hægari.“
Margt spennandi
framundan
Sigrún segist bjartsýn á framtíð-
ina og það sé einkum að þakka
þeim frábæru listamönnum sem
hafi sýnt hjá henni.
„Ég er að vinna með listamönn-
um sem ég hef mikla trú á og hef
áhuga á að vinna með áfram. En
mitt starf snýst m.a um að ráð-
leggja fólki við kaup á myndlist og
þar er það fagmennska og heið-
arleiki sem skipta máli.“
Spurð að því hvort sýningar hjá
henni hafi leitt til annarra verkefna
hjá listamönnum segist Sigrún ekki
vilja fullyrða neitt um það en nefnir
þó að Andrea Maack hafi verið með
sína fyrstu einkasýningu í Galleríi
Ágúst, sýnt á eftir í Listasafni
Reykjavíkur og farið þaðan á tísku-
tvíæring í Hollandi, þar sem hún
sýndi með heimsþekktum hönn-
uðum. Þá var Katrín Elvarsdóttir
tilnefnd til Deutsche Börse-ljós-
myndaverðlaunanna fyrir sýningu
sína Equivocal í Gallerí Ágúst og
hafa þau verk vakið athygli á sýn-
ingum erlendis.
„Það er erfitt að segja hvar
þræðirnir liggja en ég reyni að
leggja mitt af mörkum. Ég er enn
að læra,“ segir Sigrún að lokum.
„Ég er enn að læra“
Morgunblaðið/Jakob Fannar
Að Baldursgötu 12 Frá sýningu Guðrúnar Gunnarsdóttur í Gallerí Ágúst í júní síðastliðnum. Sigrún Sandra, eigandi gallerísins, segir að hún sé afskaplega
ánægð með sýningarrýmið í Gallerí Ágúst og þyki gaman hversu vel listamenn hafi nýtt það og þá með fjölbreyttum hætti.
Ljósmynd/Anna Ellen Douglas
Sigrún Sandra Frábærir listamenn
veita ástæðu til bjartsýni.
 Sigrún Sandra hefur rekið Gallerí Ágúst í nær tvö ár og segir reksturinn
ganga vel þrátt fyrir kreppuna  Smæð gallerísins veitir sveigjanleika
HREIÐAR Ingi Þor-
steinsson barítón-
söngvari og Steinunn
Halldórsdóttir píanó-
leikari halda tónleika í
Norræna húsinu á mið-
vikudaginn kemur,
hinn 22. júlí, klukkan
20. Tónleikarnir eru af-
rakstur ársdvalar í Jy-
väskylä í Finnlandi, en
Hreiðar Ingi og Steinunn eru bæði í framhalds-
námi í tónlist erlendis. Á efnisskránni verða pí-
anóverk eftir Johann Sebastian Bach, Wolfgang
Amadeus Mozart og Jean Sibelius og íslensk og
finnsk sönglög.
Tónlist
Hreiðar og Stein-
unn leika og syngja
Steinunn og Hreiðar Ingi
HLJÓÐBÓKIN Ég hef nú
sjaldan verið algild - ævisaga
Önnu á Hesteyri eftir Rann-
veigu Þórhallsdóttur er komin
út í fáguðum upplestri Þór-
unnar Hjartardóttur. Einnig
má hlýða á stuttar upptökur af
Önnu þar sem hún segir frá
ævi sinni. Hljóðbókin er á sex
geisladiskum og tekur rúmlega
sjö klukkustundir í afspilun.
Takmarkað upplag verður
framleitt af hljóðbókinni, en hún fæst nú á sér-
stöku kynningartilboði: 3.990 kr. Hægt er að
panta eintök á netfanginu sagnabrunnur@-
simnet.is eða í síma 866-2967.
Bókmenntir
Ævisaga Önnu á
Hesteyri á hljóðbók
Rannveig og Anna
á Hesteyri
BANDARÍSKI píanóleikarinn
Mark Damisch kemur fram á
tónleikum í Norræna húsinu
kl. 20 í kvöld. Damisch leikur
verk eftir Debussy, Chopin,
Gershwin og Beethoven. Auk
Damisch koma dætur hans
fram á tónleikunum en að eigin
sögn hefur hann lengi langað
að koma með stúlkurnar, sem
eru 14 og 19 ára, til Íslands.
Damisch hélt sína fyrstu tón-
leika árið 1975 í Bandaríkjunum og vill með tónlist
sinni uppörva fólk á erfiðum tímum. Aðgangur er
ókeypis á tónleikana en heimsókn Damisch er
styrkt af sendiráði Bandaríkjanna hér á landi.
Tónlist
Mark Damisch í
Norræna húsinu
Ludwig van
Beethoven
Ég er því ein tauga-
hrúga yfir við-
tökunum á þessu öllu sam-
an... 28
»
Starfsemi gallerísins verður áfram
með svipuðu sniði og spennandi
sýningar framundan, að sögn Sig-
rúnar Söndru. Má þar nefna af-
mælissýningu í haust með nýjum
verkum og á komandi sýningarári
sýna m.a. Unnar Örn, Einar Gari-
baldi og Hiroyuki Nakamura.
„Það eru allir rosalega ánægðir
með þetta rými sem koma að
vinna í því. Flestir segja að það sé
auðveldara en það lítur út fyrir.
Ég er afskaplega ánægð með
það sjálf og finnst gaman hvað
listamenn hafa nýtt það vel og á
ólíkan hátt á hverri einustu sýn-
ingu,“ segir Sigrún um sýning-
arrýmið.
Listamenn sem hafa sýnt í gall-
eríinu eru Andrea Maack, Ásdís Sif
Gunnarsdóttir, Rakel Bernie, Davíð
Örn Halldórsson, Hulda Stef-
ánsdóttir, Guðrún Gunnarsdóttir,
Guðrún Kristjánsdóttir, Katrín Elv-
arsdóttir, Magnea Ásmundsdóttir,
Magnús Helgason, Marta María
Jónsdóttir, Sara Björnsdóttir og
Steingrímur Eyfjörð.
Ánægð með rýmið
RAFMÖGNUÐ kórverk eruekki áberandi í tónleika-flórunni á Íslandi. Ogtrúarleg kórverk þar sem
textinn er fenginn úr einhverju öðru
en Biblíunni eru það ekki heldur.
Rafmagnaða kórverkið Rauður
hringur eftir Þuríði Jónsdóttur, þar
sem textinn er úr Spámanninum eft-
ir Kahlil Gibran, Útlegð eftir Saint-
John Perse og La Ballata di Rudi
eftir Elio Pagliarani, hefur því
nokkra sérstöðu. Textinn er hugleið-
ing um lífið, blóðið og náttúruna, en
líka það sem er ósýnilegt. Rafhljóðin
skapa ójarðneska stemningu, þau
gera landamæri lífsins óskýr. Hið
óáþreifanlega verður sýnilegt, og hið
jarðbundna tapar festu sinni.
Ég heyrði Rauða hringinn fyrst á
tónleikum í Dómkirkjunni fyrir átta
árum. Núna var það flutt aftur á tón-
leikum í Skálholti, af Hljómeyki
undir stjórn Magnúsar Ragnars-
sonar.
Flutningurinn heppnaðist ekki al-
veg eins vel og síðast. Upplestur
Nathalíu Druzin Halldórsdóttur á
brotum úr textanum var óskýr og
heyrðist illa. Og rafhljóðin blönd-
uðust ekki kórsöngnum svo að það
væri trúverðugt. Ef til vill hefðu þau
mátt vera veikari. Útkoman var dá-
lítið sundurlaus, þessi skemmtilegi
annarleiki sem ég veit að einkennir
tónlistina, skilaði sér ekki. Rafljóðin
voru í einu boxi, kórsöngurinn í öðru
án þess að heildarmynd skapaðist,
án þess að tónlistin öðlaðist persónu-
leika.
Um Hvíld eftir Huga Guðmunds-
son, sem einnig var á dagskránni, er
ekki margt að segja. Verkið var
samið í minningu Halldórs Vilhelms-
sonar söngvara sem lést fyrir
nokkru. Það er fallegt, ljóðrænt og
innhverft og var notalegt áheyrnar á
tónleikunum.
Mun óvanalegri var ný tónsmíð
eftir Atla Ingólfsson, sem bar ekkert
nafn. Textinn var úr sendibréfum
sem Lilja nokkur Magnúsdóttir í Ás-
garði í Dölum skrifaði Guðborgu
dóttur sinni fyrir hálfri öld. Bréfin
eru í sjálfu sér ekkert merkileg, þau
fjalla bara um hversdagslega hluti.
Því má segja að tónverkið hafi verið
dramatískara en efni stóðu til. Eða
hvað?
Jú, það var mjög fyndið í byrjun,
hversdagslegar fréttirnar úr sveit-
inni voru beinlínis fáránlegar í ritú-
alískum búningi rytma og kóreó-
grafíu.
Svo liðu margar mínútur án þess
að neitt annað gerðist. Þegar á leið
hætti tónlistin að vera fyndin, hún
varð óbærilega leiðinleg. Hugsan-
lega var það með ráðum gert; er
ekki hversdagurinn ömurlegur ef
hann skortir afþreyingu?
Kannski mætti verk Atla vera
styttra. En þá væri tilgangsleysi
þess ekki eins áþreifanlegt. Það end-
urspeglaði ekki lengur fáránleika
mannlegrar tilveru. Eins og er
stendur tónlistin sem átakanlegur
minnisvarði um daglegt líf flestra,
minnisvarði sem maður vill helst
ekki vita af.
Minnisvarði
um fárán-
leika
Skálholtskirkja
Kórtónleikar bbbnn
Hljómeyki flutti verk eftir Þuríði Jóns-
dóttur, Huga Guðmundsson og Atla Ing-
ólfsson. Stjórnandi: Magnús Ragn-
arsson. Einsöngvarar: Hildigunnur
Rúnarsdóttir, Brynhildur Auðbjargar-
dóttir og Guðmundur Arnlaugsson.
Fimmtudagur 16. júlí.
JÓNAS SEN
TÓNLIST