Nýtt kvennablað - 01.12.1962, Blaðsíða 9

Jólasveinar
einn
og átta
JÓLAGJAFIR JÓNU
Úti i horni unir Jóna,
eldhúsbekknum situr á,
situr rauða sokka að prjóna
sinni góðu mömmu hjá.
Fitjar, lueðir, hœl og tá,
hver mun þetta djásnið fá?
Gersemina góðu á
gráa, litla kisa.
Úti í horni unir Jóna,
eldhúsbekknum situr á,
vettlingana vcenu að prjóna,
veiztu, hver á þá að fá?
Handarbakið horfðu á,
hárauð rós og fagurblá.
Gersemina góðu á
greyskinnið hann Snati.
Uti i horni unir Jóna,
eldhúsbekknum situr á,
álfahúfu er að prjóna,
ósköp er hún fin að sjá;
hvit og rauð, og rauð og blá,
röndótt, fagur skufur á.
Þetta dýra djásn skal fá
Dengsi, litli bróðir.
Þetta kvæði er tekið upp úr barnaljóðum Margrétar
Jónsdóttur „Á léttum vængjum“, það er nýjasta bókin
hennar, prýdd teikningum eftir Þórdísi Tryggvadóttur.
NÝTT KVENNABLAÐ
Borðrenningur ca. 60 cm langur, 32 cm breiður,
saumaður í hörefni með bómullargarni. Þegar áætl-
að hefur verið fyrir faldi borðrenningsins, er byrjað
í miðju á útsaumnum, á jólatrésfætinum. Miðsporið
í honum er miðja renningsins. Sauma síðan útfrá
því.
Á myndinni sést aðeins helmingur annars enda
borðrenningsins, en hinn helmingurinn er saum-
aður á móti.
Það á að gefa bömum brauð
að bíta í á jólunum,
kertaljós og klæðin rauð
svo komist þau úr bólunum.
7