SunnudagsMogginn - 16.01.2011, Side 37

fjöldanum heldur að lesa sér til og vita um
hvað málin snerust, ég hefði t.d. aldrei
lesið æviminningar DeGaulles ef ekki væri
fyrir þennan tíma,“ segir Dominique og
brosir í kampinn.
Þrír rauðir punktar
En þessi tími vísaði líka leið Dominique til
Íslands þar sem hún átti eftir að setjast að
til frambúðar. Innan landafræðideild-
arinnar var mjög sterkur andi og nemend-
urnir héldu mikið hópinn. Deildin hafði
löngum verið þekkt fyrir bon vivant-
andrúmsloft eða lífsgleði og voru skoð-
unar- og vettvangsferðir um héruð
Frakklands, þar sem heimsóknir á vínbari
og til vínbænda voru tíðar. Upp úr árinu
1968 breyttist viðhorfið til margra pró-
fessora, sem unga fólkinu þótti vera risa-
eðlur, og út frá því ákvað hópur nemenda
að taka sig saman og skrifa lokaritgerðir
sínar á stað þar sem þau yrðu ekki með
prófessorana á bakinu. Í miðju Atlantshafi
var lítil eyja þar sem þrjú eldfjöll voru
merkt inn á með rauðum punktum.
Hugsuðu nemendurnir með sér að varla
færu kennararnir að þvælast þangað og
lagði hópurinn af stað til Íslands árið 1969.
Upp úr því lauk Dominique meist-
araritgerð sinni en ákvað að koma aftur til
landsins ári seinna og ljúka einnig við
doktorsverkefni sitt. Á þeim tíma hóf hún
störf í franska sendiráðinu og fór að læra
íslensku smám saman, að hluta til í há-
skólanum en mestmengis með því að tala
við fólkið. Hún kynntist manninum sín-
um árið 1974 og segir hann vera besta
kennarann upp á það að gera að hann
leiðrétti sig ennþá og haldi sér við efnið.
Tungumálið almikilvægast
„Ef þú ætlar að vera búsett í einhverju
landi er þetta það sem þú leggur fram til
samfélagsins. Ég verð alltaf Frakki því ég
ólst upp í Frakklandi við franska menn-
ingu síðan ég var smábarn en ég hef alveg
tileinkað mér að vera Íslendingur þegar ég
er innan um þá og tungumálið er þar al-
mikilvægast. Með tungumálinu skiptumst
við á skoðunum og upplýsingum og ef þú
getur það ekki þá ertu utan við. Það er
bara engin undantekning þar á. Ég sagði
gjarnan við fólk í kringum mig að ég talaði
ekki ensku svo það yrði að tala frönsku
eða íslensku og mætti þá mikilli velvild og
aðstoð fólks. Annars man ég að ég gerði
skemmtilegar skyssur og var mjög skap-
andi, bjó til orð og hvaðeina,“ segir Dom-
inique og brosir að minningunni. Þau
Dominique og Jón eiga tvö börn sem
Dominique hefur ætíð talað frönsku við.
Hún sendi þau gjarnan með skilaboð á
frönsku til pabba síns sem þau urðu að
þýða og afhenda honum á íslensku þar
sem hann skildi ekki frönsku og þannig
var fundin leið til að læra í gegnum leik.
Varð betri Íslendingur
Fjölskyldan bjó síðan í tæp 10 ár í Dan-
mörku og Noregi þar sem Dominique
starfaði hjá franska sendiráðinu. Hún segir
að dvölin ytra hafi gefið sér tækifæri til að
verða betri Íslendingur og hún hafi snúið
til baka með mun víðari sýn á hlutina eftir
að hafa upplifað mannlífið í nágranna-
löndum okkar. Í Danmörku varð vínáhugi
Dominique að alvöru og varð upphaf þess
starfs sem hún hefur byggt upp í dag.
„Mér var tekið fagnandi þar sem ég hlyti
að vita allt um vín en á þessum tíma var
mikill áhugi á víni í Danmörku og lang-
mest af víninu á markaðnum franskt. Ég
hef alltaf haft áhuga á víni og hugsa að
hann hafi kviknað upp úr skoðunarferð-
unum í háskólanum. Þá sá ég hvað þessi
heimur var gefandi og sérstaklega þessi
persónulegu tengsl við víngerðarmenn,
sem mér fannst mjög heillandi. Annars var
ég ekki vön mikilli víndrykkju frá Frakk-
landi. Við krakkarnir fengum jú vín út í
vatnið rétt til að lita það en það var að-
allega vegna þess hve vatnið var vont.
Þegar ég kom fyrst til Íslands var mikill
munur á þeirri vínmenningu sem ég hafði
vanist í Frakklandi og ekki ýkja mikil
meðvitund um hvað gott vín var. En í
Danmörku má síðan segja að þessi ráð-
gjafarheimur hafi opnast en þá var ég drif-
in með í kynningar og vínklúbba. Í Noregi
hélt ég áfram á sömu braut og var virki-
lega farið að langa til að starfa á þessum
vettvangi,“ segir Dominique.
Frakkar sváfu á verðinum
Við heimkomuna til Íslands fór hún að
skipuleggja sælkeraviku með Hótel Holti
þar sem vín og matur var parað saman. Þá
komu matreiðslumenn sérstaklega í
heimsókn af þessu tilefni og vín frá þeirra
heimahéraði voru valin. Þar með var
grunnurinn lagður og eftir að hafa starfað
hjá Terra Nova við skipulagningu ferða til
Frakklands, meðal annars vínsmökk-
unarferða, og hjá víninnflutningsfyrirtæki
var Dominique á eigin vegum og fannst
rökrétt leið að halda áfram sjálf. Hún
stofnaði því Vínskólann árið 2006. Út frá
þessu berst talið að því að frönsk víngerð
hefur átt nokkuð undir högg að sækja síð-
astliðin ár. Dominique segir að á þeim
tíma sem hún bjó í Danmörku hafi ein-
faldlega ekki borist þangað vín frá Chile,
Argentínu eða Ástralíu. Evrópa var sterk-
ust í víngerð og Frakkland tróndi þar á
toppnum. Þegar vín byrjaði síðan að koma
annars staðar frá hafi Frakkar sofið á
verðinum enda tekið vinsældum vínsins
sem sjálfsögðum hlut fram að því. Hún
segir að áður hafi orðið vart við hroka í
Frakklandi en það sé ekki lengur og vín-
gerðin hafi líka breyst. Bordeaux sé nú t.d.
farið að auglýsa meira hversu neyt-
endavænt vínið þeirra sé. Neytendur séu
líka farnir að átta sig á því að ef vín er
ódýrt sé það oftast iðnaðarframleiðsla og
þar með fái fólk ekki sömu gæði. Að þessu
leyti segir Dominique að vínáhuginn og
Slow Food fari vel saman. Þar sé mik-
ilvægast að maturinn sé góð ur, hreinn og
heiðarlega upprunninn, rétt eins og vínið.
Tai chi og matseld
Ætla mætti að fátt annað kæmist að hjá
Dominique en vínið en hún segir það
fjarri. Hún iðki tai chi og hafi mikinn
áhuga á listum og tónlist, sem hún sökkvi
sér djúpt ofan í. Þá hefur hún almennt
mikinn áhuga á menningu Mið-
Austurlanda og arabalandanna. Hún hefur
unnið með Jóhönnu Kristjónsdóttur og
situr með henni í stjórn félags Jóhönnu,
Vináttu- og menningarfélagi Mið-
Austurlanda. Þá fer Dominique oft á ráð-
stefnur og fór nú í október á Slow Food-
ráðstefnu á Ítalíu þar sem Ísland tók í
fyrsta sinn þátt. Þar voru allir þeir sem
vinna eftir hugmyndafræði Slow Food
viðstaddir og afurðir þeirra til sýnis. Þá
hefur Dominique séð um að semja spurn-
ingar fyrir Norðurlandamót vínþjóna sem
nú er nýlega afstaðið í Norræna húsinu.
Auk þess er Dominique ekki eingöngu
mikil vínáhugamanneskja heldur er hún
líka liðtæk við eldamennsku og var í sum-
ar matselja hjá Eymundi sem stundar líf-
ræna ræktun í Vallanesi. Hún segir dvölina
hafa verið mikla sálarhreinsun og í tæpan
mánuð eldaði hún nærri eingöngu úr því
sem framleitt var á staðnum. Að lokum
leikur blaðamanni forvitni á að vita hvort
Dominique fái einhvern tímann heimþrá
en hún segir að svo sé ekki. Hún hafi fyrir
löngu ákveðið að bera frekar ræturnar
innra með sér. Hún sé jafnglöð þegar hún
sé í Frakklandi og hagi sér eins og Par-
ísarbúi í metróinu, á Íslandi, í Chile eða
Marokkó. Svo lengi sem hún sé innan um
vini sína og læri eitthvað nýtt af þeim eða
umhverfi sínu.
Morgunblaðið/Ernir
’
Ég verð alltaf Frakki
því ég ólst upp í
Frakklandi við
franska menningu síðan ég
var smábarn en ég hef al-
veg tileinkað mér að vera
Íslendingur þegar ég er
innan um þá og tungu-
málið er þar almikilvæg-
ast. Með tungumálinu
skiptumst við á skoðunum
og upplýsingum og ef þú
getur það ekki þá ertu utan
við. Það er bara engin
undantekning þar á.“
Þessi mynd tók bróðir Dominique af henni í
París áður en hún lagði upp í Íslandsförina.
16. janúar 2011 37
1 Flest iðnaðarframleidd vín sem kosta innan við
1500 kr eru langódýrust í framleiðslu og ætla
má að víngerðamenn hafi stytt sér
leið og notað fleiri aukefni en ella.
2 Veljið frekar ódýrari vín frá
góðum, þekktum framleið-
anda því hann vinnur öll
vínin sín vandlega
3 Bestu kaupin í dag eru í
verðflokki 1700-2200 kr, bætið
frekar við 2 til 300 krónum
og veljið úr þessum verðflokki,
það margborgar sig
4 Kassavín geta sum verið ágæt en
velja ber vín sem eru sett á kassa hjá
framleiðandanum en ekki milliaðila.
Þannig eru gæðin á víninu betri og
haldast lengur.
Að velja vín,
verð og gæði
Dominique segir að þekking þeirra sem
sótt hafi námskeið hjá sér sé farin að
skila sér. Henni finnst að sér hafi tekist
áætlunarverk sitt að breyta vínmenn-
ingu Íslendinga. Árið 2007 var Dom-
inique með fleiri nemendur en vínskól-
inn í Bordeaux. Áhuginn hljóti því að
hafa smitað út frá sér. Dominique býð-
ur nú í auknum mæli námskeið í sam-
starfi við Ostabúðina þar sem paraður
er saman matur og vín. Þá koma einnig
erlendir víngerðarmenn í heimsókn á
námskeiðin. Hún segir starfið mjög gef-
andi en það eina sem sé sárt sé hvern-
ig skattalögin hafi einmitt öfug áhrif á
þá vínmenningu sem hún hafi reynt að
byggja upp. Íslendingurinn sé í eðli sínu
bon vivant sælkeri, en um leið og hann
hafi aðeins aðgang að lélegum vínum
verði honum í raun sama hvað hann
drekki. Þetta gangi þvert á það sem
hún hafi reynt að byggja upp og þó að
vínverð sé kannski ekki forgangsatriði
sé mikilvægt að halda áfram að byggja
upp þá jákvæðu vínmenningu sem nú
sé þegar blómstrandi á Íslandi.
Fleiri en í
Bordeaux