SunnudagsMogginn - 15.05.2011, Blaðsíða 33
15. maí 2011 33
Innblástur að nýju fatalínunni kom
líka frá annarri kvikmynd, Natural Born
Killers í leikstjórn Olivers Stones frá
1994. Klæðaburður annarrar aðalsögu-
hetjunnar, Mallory Knox (Juliette Lewis),
og ekki síður viðhorf hennar, hafði áhrif
á Hildi.
Hún hlustar á tónlist á meðan hún
teiknar og velur tónlistina samkvæmt
verkinu. Rómantískt verk kallar á róm-
antíska tónlist en ef hún er að gera eitt-
hvað fyrir sjálfa sig „þá er það yfirleitt
eitthvað harðara sem verður fyrir val-
inu“.
Á yngri árum voru það ekki aðeins
bíómyndirnar sem voru aðalmálið heldur
líka margir sjónvarpsþættir og minnist
hún til dæmis kanadíska þáttarins Fas-
hion Television með Jeanne Beker með
ánægju. „Þar byrjaði mín vitneskja um
tísku, allavega utan úr heimi, þegar ég
var lítil. Mér fannst þeir æði. Súpermód-
elin á þessum tíma voru líka svo miklar
dívur og það var svo mikið stuð á tísku-
sýningunum. Þær máttu vera með per-
sónulegan stíl.“
Þessi hugsun hafði áhrif á tískusýningu
Hildar en fyrirsæturnar sem gengu pall-
ana í hennar fötum voru engar veggja-
títlur heldur voru með viðhorfið í lagi og
létu taka eftir sér. „Stelpurnar voru dug-
legar og töluðu um að þær hefðu skemmt
sér vel.“
Heklaðir djöflakrossar
Fatalínan var því innblásin af tíunda ára-
tugnum en líka götutísku, glamúr átt-
unda áratugarins og teknói. Umfram allt
réð rokkaður andi ríkjum og voru hekl-
aðir djöflakrossar í línunni. „Ég vil ekki
að þetta verði tekið bókstaflega,“ ítrekar
hún og segist hafa verið að leika sér að
trúarlegum táknum í línunni.
Töskurnar hennar Hildar eru heklaðar
úr nótagarni, mjög sterku efni. Úr fjar-
lægð virka þær viðkvæmnislegar og róm-
antískar en eru í raun mjög harðgerðar.
Hún saumar líka stundum út í teikn-
ingarnar. „Með því fæ ég teikninguna til
að verða þrívíða.“
Á sama hátt saumaði Hildur út í fötin.
„Þetta er ekkert endilega ákveðið í byrj-
un. Ég leyfi þessu dálítið að gerast þegar
ég byrja að sauma út.“
Hún heklar ekkert sjálf. „Ég er með
stórkostlega heklusnillinga í vinnu, sem
sitja með mér tímunum saman til að ná
teikningunum yfir í raunveruleikann.“
Hún segir það skipta máli að taka sam-
an höndum með öðrum hönnuðum í við-
burði eins og RFF. „Það kom svo mikil
pressa hingað í ár, sem er gott fyrir okkur
því við erum svo einangruð. Netið er frá-
bært og það er hægt að komast í samband
við hvern sem er en það er öðruvísi að
hafa tekið í höndina á fólki,“ segir Hildur
sem er í kjölfarið til dæmis búin að fá
umfjöllun á vefjum Eurowoman, og W
Magazine og blogginu Style Bubble sem
þykir áhrifamikið.
Línan sem Hildur sýndi á RFF er ekki
ætluð til fjöldaframleiðslu enda hrífst
hún af hátísku. Hún nefnir Christian
Lacroix í því sambandi, „föt sem eru
listavel gerð með ævintýralegum smáat-
riðum“. Því má búast við því að hún geri
fleiri sérframleidda sýningargripi en
aukahlutina getur fólk hins vegar keypt.
Hildur selur hönnun sína í Kronkron,
Mýrinni og á Birkiland.is og nýverið í
versluninni Labour of Love í London en
líklegt er að fleiri verslanir þar í borg
bætist við og sömuleiðis er hún búin að fá
fyrirspurnir frá búðum í Bandaríkjunum
og Skotlandi. „Það eru margir búnir að
hafa samband. Núna er ég bara að skoða
þetta allt.“
Morgunblaðið/Ómar
Tískuteikningarnar lifna við og hér er ein sem varð að bol.
Skyggnst í skissubók fatahönnuðarins.
’
Þetta byrjar allt í
teikningunum hjá
mér. Ég reyni alltaf
að ná hlutnum eins og
hann er á teikningunni.
Mig var farið að langa að
taka teikningarnar meira
yfir á prentið og vinna
með það. Þetta var næsta
skref.
Teikning eftir Hildi sem er nú á sýningu í galleríi í Mílanó.