SunnudagsMogginn - 03.07.2011, Blaðsíða 10

10 3. júlí 2011
Þ
að eru engar ýkjur að segja að utanríkisráðherrann síkáti,
Össur Skarphéðinsson, sem sömuleiðis fer svo purk-
unarlaust með ósannindi, ég myndi segja lygi, ef ég væri
ekki að skrifa í hið virðulega dagblað Morgunblaðið, lifi í
einhvers konar vakúmpakkaðri sýndarveröld, þar sem hann snýr öllu
á hvolf, og ákveður af stakri festu
og sannfæringu að trúa eigin
ósannindum, sama hversu stór
lygin er, bara af því að hann er að
tala opinberlega fyrir Íslands
hönd, í eigin musteri, sjálfri
Brussel.
Svei mér þá, ég held að aldrei
þessu vant ýki ég ekki um eitt
einasta orð, í lýsingum mínum á
ráðherranum síkáta. Hann rudd-
ist þéttur fram á völlinn í Brussel,
óskaborginni sinni, sl. mánudag,
og lýsti því yfir að þetta væri
„söguleg stund fyrir Ísland“.
Össur sagði að Icesave-deilan
hefði gert Íslendinga andsnúna
aðild að Evrópusambandinu og
var þar með að gefa til kynna að
andstaðan væri lítil og aðeins
tímabundin. Er það ekki með
ólíkindum hvað ráðherrann leyf-
ir sér að bera á borð í ræðuhöld-
um í Brussel? Er veröldin sem
hann lifir og hrærist í slíkt vak-
úm, að hann haldi að hann geti
látið eins og hann viti ekki hver afstaða meirihluta Íslendinga er
gagnvart aðild að ESB? Meirihluti þjóðarinnar er og hefur verið and-
vígur aðild Íslands að Evrópusambandinu, svo einfalt er það.
Í frétt á mbl.is sl. mánudag sagði m.a. „Í ræðu sinni fagnaði utan-
ríkisráðherra þessum áfanga, (sem sé því að efnislegar aðild-
arviðræður Íslands við ESB væru hafnar – innskot AB) lýsti einbeitt-
um stuðningi íslensku ríkisstjórnarinnar við viðræðurnar (svo!) og
þeim skýra meirihlutavilja íslensku þjóðarinnar að fá að kjósa um að-
ildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu þegar viðræðum lýkur.“
Nú á fimmtudag var greint frá því að samkvæmt nýrri skoð-
anakönnun sem Capacent framkvæmdi fyrir Heimssýn, hreyfingu
sjálfstæðissinna í Evrópumálum, vill 51% aðspurðra draga umsókn
Íslands um aðild að ESB til baka, en 38,5% eru því andvíg. Hvernig
samræmist þessi niðurstaða fullyrðingu ráðherrans um „skýran
meirihlutavilja íslensku þjóðarinnar að fá að kjósa um aðildarsamn-
ing“?!
Ætli utanríkisráðherrann síkáti hafi gleymt því að Samfylkingin er í
samsteypustjórn með VG? Hefur hann eitthvert umboð frá samráð-
herrum sínum úr VG, eins og þeim Jóni Bjarnasyni, Ögmundi Jón-
assyni og Steingrími J. Sigfússyni, að lýsa yfir „einbeittum stuðningi
íslensku ríkisstjórnarinnar við viðræðurnar“?
Kannski hefur ráðherrann gleymt upphafinu að því feigðarflani
sem hann og hans flokkur lögðu í fyrir tveimur og hálfu ári. Samfylk-
ingin neyddi forystu VG til þess að samþykkja aðildarviðræður við
ESB og svíkja þannig kosningaloforð sín og kjósendur sína. Þau svik
voru aðgangseyrir VG að ríkisstjórnarsamstarfi við Samfylkinguna.
Allar götur síðan hafa VG menn keppst við að sverja svikin af sér,
með lítt sannfærandi hætti. Að vísu hefur Jón Bjarnason, sjávar-
útvegs- og landbúnaðarráðherra, í ráðherratíð sinni sýnt að hann er
með öllu andvígur aðild Íslands að ESB, enda hefur Samfylkingin róið
að því öllum árum að bola honum út úr ríkisstjórn, enn án árangurs.
Það er ekki nóg fyrir Össur að kippa inn í föruneyti sitt til Brussel
Árna Þór Sigurðssyni, þingmanni VG, sem alltaf hefur rennt hýru
auga til Brussel, enda ferðaglaður maður með afbrigðum, sérstaklega
þegar hið opinbera borgar brúsann. Nei, það þarf meira til, miklu
meira og því getur Össur einfaldlega ekki tjaldað og þess vegna velur
hann ódýru og ómerkilegu leiðina – leið ósannindanna.
Verst þykir mér að það verður aldrei hægt að senda utanrík-
isráðherranum reikninginn fyrir þessu gönuhlaupi Samfylking-
arinnar. Það verðum við, íslenska þjóðin, sem borgum reikninginn
eins og vant er, ekki satt?
Ráðherra
ósanninda
og síkæti
Agnes segir
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
’
Hefur hann
eitthvert um-
boð frá sam-
ráðherrum sínum til
að lýsa yfir „einbeitt-
um stuðningi ís-
lensku ríkisstjórn-
arinnar við
viðræðurnar“?
Össur Skarphéðinsson í Brussel
7.45 Vakna og fer út með
hundana og kisurnar. Á meðan
þau sinna sínu stend ég og anda
með gamla reynitrénu mínu í
bakgarðinum og hlusta á
auðnutittlingana syngja inn
daginn. Huldukonan í klett-
inum segir mér að þetta verði
pakkfullur dagur en bjartur og
góður. Við þessi orð hennar
ákveð ég að borða vel útilátið af
morgunmat (ég á það nefnilega
til að gleyma að borða ef mikið
er að gera).
Fer inn og fæ mér lýsið og gef
hundunum smá með mér. Og
man eftir að borða morgun-
matinn.
8.30 Svara tölvupósti um
álfagöngupantanir. Fer yfir
minnislista dagsins og bæti á
hann. Panta inn meira af líf-
rænum hollustubitum fyrir
nestissöluna. Tek lautarferðar-
teppin af snúrunni og brýt
saman, þá eru þau tilbúin aftur
til útláns í Hellisgerði. Blanda
og pakka álfatei í grisjur og
poka.
12.00 Opna Álfagarðinn í
litla Oddrúnarbæ í Hellisgerði.
Anda að mér ljúfu andrúmslofti
hússins og býð hugrænt góðan
daginn, geri allt klárt og helli
upp á huldufólkskaffi. Fer svo
aðeins út að heilsa upp á álfana
og fuglana við húsið. Maríuerla
er á vappi í kring, stoppar og
horfir á mig og dillar sínu fjör-
lega stéli, ég svara henni bros-
andi og býð góðan daginn. Í því
kemur fyrsti gesturinn og er
þyrstur í ilmandi lífrænt huldu-
fólkskaffi og álfaspjall, sá gestur
lumar á spennandi álfasögu sem
fer beint í sögusafnið okkar.
13.00 Tveir af þeim fimm
listamönnum sem sýna í Álfa-
garðinum í sumar, Þóra Breið-
fjörð keramíklistakona og Krist-
bergur Pétursson myndlistar-
maður líta inn. Gestir njóta þess
að ræða við þau um verk þeirra,
keramíkhuldukonukaffibollana
og málverk á striga og gler-
flöskur ásamt fjörugum um-
ræðum um sögu gamla hússins
sem við erum í og breytingu á
kröfum mannfólksins um lífs-
hætti. Kristbergur er barnabarn
síðasta íbúa þessa hundrað ára
gamla húss. Kristbergur og
Oddrún systir hans hafa útbúið
albúm með gömlum myndum
sem er mjög vinsælt að skoða og
rifja upp gamla tíma.
14.00 Stór hópur 7-9 ára
krakka frá Íþrótta- og tóm-
stundaráði kemur í heimsókn.
Ég segi þeim frá nokkrum álfum
og þau hlusta af athygli og
spyrja og ræða málin af innsæi
og visku og fara síðan sjálf að
hlusta eftir álfum.
Áframhaldandi móttaka
áhugasamra gesta og gamalla
kunningja úr hverfinu, sum
hver harðákveðin í að mæta í
álfagönguna á laugardaginn
klukkan eitt. Hringi fyrir einn
gestinn í Guðrúnu gullsmið í
Gullsmiðjunni og spyr hvort
álfahálsmenið Díó sé til með
grænum steini, það er auðvitað
til svo við reddum því í hvelli.
Sel nokkra stokka af álfaspá-
spilum og tek við pöntun í álfa-
spilaspá. Reyni að útskýra álfa-
ljósmynd fyrir Þjóðverjum á
undarlegu samblandi leikræns
fingramáls og „Derrick-þýsku“.
Allt skilst þó vel og við höfum
öll mikið gaman af. Tek við
pöntun fyrir „álfaúttekt“. Hjón
langar að fá mig til að kíkja í
klettinn í garðinum þeirra og fá
mynd og sögu hugsanlegra
álfaíbúa.
16.15 Eiginmaðurinn Lárus
og elsti sonurinn Ragnar ásamt
Önnu, kasóléttri tengdadóttur
minni, koma og hjálpa til við að
loka, tína upp rusl, þrífa og
ganga frá.
17.00 Sótt til að kíkja á
álfastein sem stendur til að
færa. Ferðin er skemmtileg, álf-
arnir ljúfir og jákvæðir og
samningar ganga vel um til-
færslu steinsins.
Kvöldmatur í seinna lagi.
Netspjall við dótturina Sirrý
Margréti og fjölskyldu í Þýska-
landi. Þau eru spurð mikil-
vægra spurninga um uppsetn-
inguna á litlu álfabókinni sem
er að komast í prentun.
22.00 Yngsti sonurinn Ást-
ráður keyrður út á flugvöll svo
hann nái flugvél til Billund að
hitta ástina sína.
Við „gömlu“ hjónin fáum
okkur ís í Keflavík og keyrum
heim í gegnum lifandi hraunið í
kvöldsólinni.
23.30 Hundarnir fagna
okkur að venju og við förum út
að segja góða nótt við reynitréð
og huldukonuna og höfum tals-
vert fyrir því að telja kisurnar á
að koma inn úr bjartri sumar-
nóttinni.
Steinsofna á koddann minn
góða og ferðast um dularveröld
draumanna þar til nýr ævin-
týradagur bíður mín næsta
morgun.
Dagur í lífi Ragnhildar Jónsdóttur í Álfagarðinum í Hellisgerði
„Opna Álfagarðinn í litla Oddrúnarbæ í Hellisgerði. Anda að mér ljúfu andrúmslofti hússins og býð hugrænt góð-
an daginn, geri allt klárt og helli upp á huldufólkskaffi,“ segir Ragnhildur Jónsdóttir.
Morgunblaðið/Golli
Bjartur og góður
álfadagur