SunnudagsMogginn - 03.07.2011, Blaðsíða 19

3. júlí 2011 19
B
lake Jakobsson heilsar mér á ensku enda
fæddur og uppalinn vestra, faðir hans settist
að í Texas áður en Blake kom til sögunnar.
„Ég skil svolítið í íslensku og ætla mér að læra
málið. Ég hef aðeins verið að stúdera íslenskuna á net-
inu en kennslan þar snýst aðallega um að kenna manni
að rata um flughafnir og komast á klósettið,“ segir
hann glottandi.
Blake býr í Bandaríkjunum en er hér við æfingar í
sumar og kann því vel. Hann er á lausu og við blasir að
spyrja hann út í íslensku stelpurnar, sem eru eins og
allir vita þær fallegustu í heimi. Blake er brugðið við
þessa óvæntu spurningu en lætur mig ekki slá sig út af
laginu. „Það er lítið á seyði í þeim efnum, ætli ég verði
ekki að læra tungumálið að einhverju gagni áður en ég
læt til skarar skríða. Mér finnst íslensku stelpurnar líka
hálffeimnar,“ segir hann.
Öðruvísi mér áður brá.
Blake er tvíburi. Tvíburasystir hans, Ásta Brianna,
hefur sett stefnuna á lækninn og fetar þar í fótspor
hálfbróður þeirra, Trausta Óskarssonar, sem hlúir að
sjúkum búkum í Svíþjóð. Blake á einn yngri albróður,
Lucas Matthías. Hann er einnig á bólakafi í íþróttum,
nánar tiltekið ruðningi. „Lucas er lægri en ég en
þreknari,“ segir Blake. „Hann er hæfileikaríkur og
metnaðarfullur og á bjarta framtíð fyrir höndum í
greininni.“
Kom þjálfaranum á óvart
Blake verður tvítugur á þessu ári. Hann byrjaði ungur
að iðka íþróttir og eins og svo margir lagði hann leið
sína fyrst í boltagreinar. „Ég byrjaði í fótbolta og þá
meina ég fótbolta eins og menn þekkja hann hér á Ís-
landi. Síðan fór ég í ameríska fótboltann, það er ruðn-
ing, og körfubolta. Ég fann mig ágætlega í þessu, sér-
staklega körfunni og ruðningnum, þar sem ég spilaði
sömu stöðu í vörninni og Óðinn,“ segir hann.
Gaman væri að sjá þá frændur stilla sér upp saman á
bardagalínunni í ruðningi. En ekki vildi ég vera í hinu
liðinu!
Blake var þrettán eða fjórtán ára þegar hann steig
fyrst inn á frjálsíþróttavöll. Hann var heldur rýr á þeim
tíma og þjálfarinn í kastgreinunum þurfti ekki nema að
líta á hann til að kveða upp sinn dóm: „Þú verður aldrei
kastari!“
„Hann leyfði mér samt að kasta kringlunni til mála-
mynda og rak upp stór augu,“ rifjar Blake upp hlæj-
andi. Litli snáðinn var þá ekki svo lítill eftir allt.
Þar með voru örlögin ráðin. Blake hefur æft kringlu-
kast af kappi síðan.
Hann hefur aðeins einu sinni tekið sér frí frá æfing-
um – tilneyddur. Það kom þannig til að hann fékk kúlu
í höfuðið á æfingu eftir kast frá félaga sínum. „Þetta var
eiginlega okkur báðum að kenna, ég var á vitlausum
stað á vellinum og hann fór of snemma inn í hringinn.
Ég steinrotaðist og var fluttur með þyrlu á sjúkrahús.
Sem betur fer náði ég mér að fullu en varð að taka mér
tveggja mánaða frí frá æfingum.“
Það er eins gott að fara varlega!
Lítill tími til að sofa
Blake leggur nú stund á nám við University of Texas,
sama skóla og faðir hans á sínum tíma, og reynir eftir
bestu getu að blanda bóknámi saman við æfingar.
„Uppleggið er að bækurnar komi fyrst, æfingarnar svo,
en það er ekki alltaf raunin,“ segir Blake sposkur.
„Strangt til tekið er okkur uppálagt að gefa 100%, bæði
í bóknám og æfingar, en ef ég á að vera alveg hreinskil-
inn man ég ekki eftir að hafa kynnst manni sem getur
gefið 200%.“
Blake er að byggja sig upp sem kastara og þarf fyrir
vikið að æfa eins og berserkur, ekki minna en fjóra til
sex tíma á dag. Þeir Óðinn eru sammála um að kringlu-
kast sé 60% tækni og 40% styrkur. „Það er ekki alltaf
mikill tími til að sofa.“
Blake hefur komið reglulega til Íslands gegnum tíð-
ina til að heimsækja ættingja og kynntist Eggerti Boga-
syni, þjálfara hjá FH, fyrir nokkrum árum. „Hann vildi
endilega fá mig til að æfa hérna og í fyrrasumar sló ég
til. Var hérna við æfingar og keppni í sex vikur. Það
gekk mjög vel og núna er ég að endurtaka leikinn. Verð
hérna fram í endaðan júlí.“
Blake kann vel við sig í Kaplakrikanum. Bæði er
hann í góðum höndum og svo er veðrið bara miklu
betra!
Bíddu nú við?
„Jú, sjáðu til. Það er svo svakalega heitt í Texas yfir
hásumarið að útilokað er að æfa nema eldsnemma á
morgnana eða seint á kvöldin þegar tekið er að skyggja.
Hérna er hægt að æfa hvenær sem er, auk þess sem
vindurinn er meiri. Það kemur sér vel fyrir okkur
kringlukastara,“ segir Blake sem á fastlega von á því að
koma hingað áfram til æfinga á sumrin.
„Næsta sumar verð ég að vísu orðinn gjaldgengur til
keppni á mótum með skólanum mínum, þannig að
mögulega verð ég eitthvað seinna á ferðinni þá. En það
er klárt mál að ég mun verða með annan fótinn hér á
sumrin.“
Vill keppa fyrir Ísland
Blake er með tvöfalt ríkisfang sem þýðir að hann má
keppa bæði fyrir Ísland og Bandaríkin. Hann klæddist
íslenska landsliðsbúningnum fyrst á Evrópubikarmóti í
Laugardalnum um daginn. „Það var mjög notaleg til-
finning og satt best að segja á ég frekar von á því að
keppa áfram fyrir Ísland,“ segir hann. „Ég hef alltaf
verið ákaflega hrifinn af Íslandi og gæti vel hugsað mér
að búa hérna í framtíðinni.“
Á hitt ber líka að líta að samkeppnin er vitaskuld
margfalt meiri í Bandaríkjunum, til að mynda má hver
þjóð aðeins senda þrjá menn til keppni í hverri grein á
ólympíuleikum. „Þeir menn eru valdir á sérstöku úr-
tökumóti og það er nóg að eiga slæman dag þar til að
missa af lestinni,“ segir Blake.
Hann hefur verið í mikilli framför að undanförnu,
bætt sig um tæpa fjóra metra á skömmum tíma. Sínu
lengsta kasti, 55,37, náði hann nú í vikunni og öðlaðist
þar með keppnisrétt á Evrópumeistaramóti 22 ára og
yngri í Tékklandi í ágúst.
Æðsta takmark allra frjálsíþróttamanna er að keppa á
ólympíuleikum. Blake Jakobsson er þar engin und-
antekning. Leikarnir í London 2012 koma of snemma
fyrir hann enda lágmarkið til að komast þar inn 63
metrar. „Ég hef sett stefnuna á Ríó 2016 og tel það
raunhæft markmið. Nái ég því verður líka farið að
styttast ískyggilega í besta árangur pabba, 63,24. Það
væri ekki amalegt að bæta hann!“
Hver veit nema drengurinn eigi eftir að verða föð-
urbetrungur?
Blake Jakobsson býr sig undir að kasta kringlunni á æfingu.
Þú verður aldrei kastari!
„Blake á mjög bjarta framtíð fyrir sér í kringlunni. Hann er
hávaxinn og sterkur miðað við aldur. Hann hefur verið á
hraðri uppleið og á klárlega mikið inni. Hafandi sagt það á
hann eðli málsins samkvæmt margt ólært, hann er svo
ungur. Ég sé ekki annað en að hann hafi gott af því að æfa
hérna heima og það er auðvitað mjög gaman fyrir mig per-
sónulega að hafa hann með mér á æfingum og í landslið-
inu. Vonandi eigum við eftir að taka þátt í mörgum mótum
saman.“
Óðinn um Blake
þessum tíma en heldur mjóslegnari en hann er núna.
Árið 1999 urðu þáttaskil á ferli Óðins þegar hann hélt
til dvalar hjá Óskari frænda sínum í Texas. „Upphaflega
ætlaði ég bara að vera í þrjá mánuði en kom ekki heim
fyrr en tveimur árum síðar. Ég fór í skóla úti og æfði
undir handleiðslu Óskars. Ég lærði mjög margt á þessum
tíma og bætti mig mikið. Það var í Texas sem ég byrjaði
að kasta kúlu af einhverri alvöru,“ segir Óðinn sem náði
snemma góðum árangri. Varð til að mynda annar í bæði
kúlu og kringlu á ríkismeistaramóti ungmenna árið
2000.
Óðinn reyndi sig einnig í fleiri íþróttum ytra, svo sem
körfubolta og ruðningi, þar sem hann lék í vörninni og
hafði gaman af.
Eftir heimkomuna 2001 gekk Óðinn í FH en hann
hafði verið í ÍR áður og æfði aðallega kringlu fyrst um
sinn. Hann hóf einnig nám í húsasmíði í Iðnskólanum í
Reykjavík sem hann hefur nú lokið.
Það var ekki fyrr en 2004-5 sem Óðinn fór að einbeita
sér að kúlunni. Spilaði þar inn í að aðstaða til að æfa þá
grein á ársgrundvelli er betri hér á landi en kringluna.
Frændurnir Óðinn Björn Þor-
steinsson og Blake Jakobsson
á æfingu hjá FH í Kapla-
krikanum. Þar una þeir hag
sínum vel.
„Það er mjög gott að æfa hérna á Íslandi með Óðni, eigin-
lega eins og að vera með aukaþjálfara. Hann þekkir kringl-
una út og inn og veit hvað hann syngur. Hann er góð fyrir-
mynd fyrir mig.
Óðinn hefur verið að bæta sig mikið að undanförnu og ég
trúi ekki öðru en að hann verði meðal keppenda í kúluvarp-
inu á Ólympíuleikunum í London næsta sumar. Ég hef séð
hann ná lágmarkinu, 20 metrum, á æfingum og það er bara
tímaspursmál hvenær hann gerir það í keppni. Þá er ljóst
að við pabbi verðum á pöllunum að styðja hann.“
Blake um Óðin