Morgunblaðið - 08.05.2010, Side 35

Minningar 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. MAÍ 2010
✝ Karl Guðjón Guð-mundsson fædd-
ist í Þórisdal í Lóni
27. janúar 1920.
Hann lést föstudag-
inn 30. apríl 2010.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Halldórsson, f. 19.12.
1889, d. 14.12. 1974,
og Ingibjörg Ein-
arsdóttir, f. 3.6.
1890, d. 1.11. 1962.
Árið 1933 fluttust
þau að Þorgeirs-
stöðum í Lóni ásamt
börnum sínum. Börn þeirra eru
auk Karls: Steindór, f. 5.11. 1922,
d. 16.11. 2003, Eiríkur, f. 26.4.
1927, d. 9.1. 1985 og Signý, f.
15.5. 1929.
Sambýliskona Karls er Jóhanna
Vilborg Ingvarsdóttir, f. 15.4.
1924. Foreldrar hennar voru
Ingvar Jóhannsson,
f. 11.3. 1897, d. 23.4.
1983 og Jónína
Ragnheiður Krist-
jánsdóttir, f. 30.3.
1890, d. 26.12. 1974,
frá Hvítárbakka í
Biskupstungum.
Synir Jóhönnu eru
Ingvar Pétursson, f.
29.4. 1958, maki
Kristrún Harpa
Kjartansdóttir, f.
20.9. 1960. Gunnar
Pálmi Pétursson, f.
31.5. 1959, maki Sig-
urborg Jóhanna Svavarsdóttir, f.
9.5. 1961. Ragnar Pétursson, f.
9.8. 1962.
Útför Karls verður gerð frá
Hafnarkirkju, Höfn í dag, 8. maí
2010, og hefst athöfnin kl. 13.
Jarðsett verður í Stafafells-
kirkjugarði í Lóni.
Elsku Kalli afi.
Ég minnist þín á margan og góð-
an hátt. Það er gott að líta til baka
og hugsa um allar góðu minning-
arnar og þá einna helst úr sveitinni
á Þorgeirsstöðum í Lóni. Ég man
sérstaklega eftir einu vorinu, ætli
ég hafi ekki verið á ellefta ári, þeg-
ar ég fékk að taka virkan þátt í
sauðburði og öðrum hlutverkum á
bænum. Ég fylgdi þér eftir hvert
fótmál og það var nú meira en að
segja það, afi. Í ævintýraheiminum
á Þorgeirsstöðum lærði ég að um-
gangast dýr og náttúru af mikilli
virðingu.
Nú þegar komið er á fullorðinsár
þá sé ég hversu mikil forréttindi
það eru að hafa átt ykkur ömmu í
sveitinni, ég var alltaf svo montin af
því. Það var draumur lítillar stelpu
að búa á fallegum sveitabæ eins og
ykkar og fór mikill tími í teikningar
og skipulagningu á framtíðarbúinu.
Síðan þá hafa tímarnir breyst mikið
og fjarlægðin orðin meiri. Það hef-
ur verið mér gott veganesti út í lífið
að hafa kynnst lífinu í sveitinni, ég
var svo heppin að það voruð þið
amma sem kynntuð það fyrir mér.
Fyrir það verð ég ævinlega þakk-
lát.
Hvíl í friði, elsku Kalli afi, minn-
ing þín lifir í hjarta mínu.
Jóhanna Vilborg Ingvarsdóttir.
Þá er hann fallinn frá, fóstur-
pabbi minn, Kalli í Þorgeirsstöðum
eins og hann var alltaf kallaður.
Fyrstu kynni af Kalla voru þegar
hann sótti okkur bræðurna og
mömmu okkar að Múla í Álftafirði,
en hún hafði þá ráðið sig að Þor-
geirsstöðum sem ráðskona. Kalli
kom á Bedford-vörubíl til að flytja
mannskapinn og búslóðina, sem var
ekki stór. Strax þarna komu mann-
kostir Kalla í ljós, hann var fljótur
að kynnast fólki, stutt í gamansem-
ina og snöggur að drífa hlutina af.
Það var mikil gæfa að lenda í Þor-
geirsstöðum hjá þeim bræðrum og
Guðmundi pabba þeirra.
Kalli var góður smiður og það var
í rauninni fátt sem var ekki hægt að
greiða úr. Vandamál var held ég
ekki til í orðaforða Kalla, það var
aðeins orð um verkefni sem þurfti
að leysa. Verk dagsins gátu t.d. ver-
ið vélaviðgerðir, brennimerkja-
smíði og jafnvel hárskurður.
Þarna í Þorgeirsstöðum lærðum
við ýmislegt sem aldrei verður
kennt í skólum, samheldni og hjálp-
semi í Lóninu var einstök. Ef
steypuvinna lá fyrir eða ef þurfti að
bjarga heyi, þá þurfti bara eitt sím-
tal og allir voru mættir. Kalli var
traustur hlekkur í þessari sam-
félagskeðju. Gamli stríðsárabragg-
inn sem enn stendur í Þorgeirsstöð-
um var góð uppeldisstöð fyrir
smíðaglaða stráka og ekki var nú
verið að agnúast um það þó við vær-
um að stelast í smíðatólin, heldur
var okkur leiðbeint og stutt við okk-
ur.
Að bera virðingu fyrir náttúrunni
lærist hjá góðu fólki, þar var Kalli á
heimavelli. Eggjatínsluferð með
Kalla var annað og meira en að tína
egg, nöfn allra fugla og atferli, blóm
og gróður, allt var útskýrt. Silungs-
veiði og allt í kringum hana var í
sama dúr. Allt þetta og svo ótal
margt annað er ómetanlegt vega-
nesti. Í minningunni um Kalla
stendur upp úr heiðarleiki og hjálp-
semi og það er ein setning sem seg-
ir allt um hann Kalla.
Hann var góður maður.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Gunnar Pálmi.
Karl Guðjón
Guðmundsson
✝ Kristjón Pálm-arsson fæddist
að Unhóli í Þykkva-
bæ 13. maí 1927.
Hann lést á Dval-
arheimilinu Lundi á
Hellu 24. apríl sl.
Foreldrar hans
voru hjónin og ábú-
endur á Unhóli,
Pálmar Jónsson f.
9.6. 1899, d. 7.3.
1971, bóndi og báta-
smiður, og Sigríður
Sigurðardóttir, f.
17.3. 1901, d. 18.12.
1989, húsmóðir og bóndi. Systur
Kristjóns eru Sigurfinna, f. 16.8.
1925, Lára, f. 13.11. 1928 og
Sveinbjörg Una, f. 6.6. 1930.
Sambýliskona Kristjóns var Mar-
grét Jónsdóttir, f. 6.2. 1924, d.
25.12. 1992. Hennar sonur er
Örn Bragi Tryggvason, f. 11.11.
1958. Kona hans er Sigurlín
Guðný Ingvarsdóttir og eiga þau
þrjú börn. Kristjón bjó félagsbúi
með foreldrum sín-
um að Unhóli fram
til 1963-4 er hann
keypti jörðina
Tobbakot II og bjó
þar alla tíð síðan.
Hann var einn af
frumkvöðlum í
stórfelldri kar-
tröflurækt í
Þykkvabænum og
ávallt í fararbroddi
með tækninýjungar
í greininni. Eftir
að hann hætti bú-
skap bjó hann
áfram í Tobbakoti í nálægð við
systur sína og frændfólk í Un-
hóli. Hann brá búi vegna veik-
inda á síðasta ári og dvaldi eftir
það í góðu yfirlæti, fyrst um
sinn á Kumbaravogi og síðar á
Dvalarheimilinu Lundi á Hellu.
Útför Kristjóns fer fram frá
Þykkvabæjarkirkju í dag, 8.
maí 2010, og hefst athöfnin kl.
14.
Sumarið 1970 var mitt fyrsta
sem vinnumaður í Tobbakoti.
Þangað var ég sendur í sveit til
Nonna móðurbróður míns og Mar-
grétar ráðskonu hans og síðar
sambýliskonu. Í Tobbakoti var ekki
stundaður hefðbundinn búskapur
með skepnur heldur eingöngu jarð-
rækt með áherslu á kartöflurækt
og heyöflun til sölu. Amma bjó á
næsta bæ ásamt Sigurfinnu og
hennar fjölskyldu og þar voru
flestar tegundir dýra. Það var góð-
ur tími fyrir mig borgarbarnið að
koma í sveitina og kynnast frænd-
fólki mínu. Nonni átti stærstu og
öflugustu tækin, enda með mesta
ræktarlandið. Hann var stórhuga
og hans köllun var að vinna nýtt
land til ræktunar. Hann var á und-
an sinni samtíð í vélvæðingu og átti
ávallt stærstu traktorana, breið-
ustu jarðtætararna og afkasta-
mestu upptökuvélarnar. Í traktor-
um hélt hann sér við Massey
Ferguson, það var hans merki.
Hann sinnti jarðvinnslu fyrir sveit-
unga sína og var þannig frum-
kvöðull í landbúnaðarverktöku,
jafnt í jarðrækt sem heybindingu.
Stórhugur hans smitaði út til
yngri manna í sveitinni sem voru
að hefja búskap og úr varð keppni
um afköst. Hvort sem var um
stærstu kartöfluakrana eða að taka
upp sem mest á einum degi. Þrátt
fyrir áherslu á afköst þá fór hann
afar vel með framleiðslu sína og
lagði áherslu á við vinnumenn sína
að fara varlega með kartöflurnar.
Þær máttu ekki falla harkalega og
maður varð að leggja kartöflupok-
ana varlega frá sér, „ímyndið ykk-
ur nýorpin egg“ sagði hann. Eins
lagði hann mikið upp úr góðri um-
hirðu og viðhaldi tækja og húsa.
Í Þykkvabæ þess tíma var mikil
samvinna og samheldni. Eins og
ein fjölskylda ef mikið lá við og
koma þurfti uppskeru í hús. Þá
komu frændur og vinir af næstu
bæjum til að leggja lið og var unn-
ið fram á rauðanótt við að bjarga
heyfeng í hlöðu. Við peyjarnir
keyrðum vagnana í baggahirðing-
unni og alltaf var reynt að raða
sem hæst, helst ekki undir 12-14
röðum. Maður var stoltur af að til-
heyra svona frændgarði. Þetta
voru hraustir og metnaðarfullir
menn sem allir litu upp til Nonna
stórbónda í Tobbakoti.
Nonni var töluglöggur, víðlesinn
og afburða minnugur. Hann átti
auðvelt með nám og hefði hæglega
náð langt í raungreinanámi en hug-
urinn stóð til búskapar. Hann lærði
ungur að fara með skepnur og
sýndi dýrum alla tíð mikla nær-
gætni. Stangveiði var áhugamál og
birti yfir honum þegar rifjaðar
voru upp sögur af sjóbirtingsveiði í
Hólsá forðum daga. Hann var ekki
fyrir fjölmenni né myndatökur.
Stundum var hann í fylgd með
Bakkusi, þeim leiða vini, og mark-
aði það líf hans að nokkru.
Seinni árin þegar hann var hætt-
ur með stórfellda garðrækt fór
hann þá að slá kanta með vélorfi.
Það dugði honum ekki að slá veg-
og skurðkanta heima við heldur
var hann um alla sveit að snyrta og
hvergi slegið slöku við eins og hans
kynslóð er tamt. Ef hann þreyttist
þá var ekki farið heim að hvíla sig
heldur átti hann það til að kasta
sér flötum þar sem hann stóð. Að-
komumaður varð einhverju sinni
vitni að þessu og þaut á næsta bæ
til að tilkynna að „maður hefði
dottið niður dauður“ í skurðkanti.
Svona var Nonni, svo sem lítið
að spá í hvað aðrir héldu um sig.
Þér kær var þessi bændabyggð,
þú battst við hana ævitryggð.
Til árs og friðar – ekki í stríð –
á undan gekkstu í háa tíð.
(Jóhannes úr Kötlum)
Gísli Guðmundsson.
Kristjón Pálmarsson
✝
Ástkær faðir minn,
KRISTINN NIELS ÞÓRARINSSON
frá Reyðarfirði,
lést í Kanada föstudaginn 16. apríl.
Útför hans fór fram í Saskatoon í Kanada
föstudaginn 23. apríl.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Magnús Kristinsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
JÓNA ÓLAFSDÓTTIR
frá Miðvogi,
Norðurbrún 1,
áður Skipasundi 11,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti mánu-
daginn 3. maí.
Útförin fer fram frá Áskirkju í Reykjavík þriðjudaginn 11. maí kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hinnar látnu er
bent á Slysavarnafélag Íslands.
Guðmundur Pálsson, Guðbjörg María Jóelsdóttir,
Kristín Pálsdóttir, Magnús Ingvarsson,
Gissur Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BERGVIN SVAVARSSON,
Vestursíðu 24,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar föstudaginn 30. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sérstakar þakkir til starfsfólks lyflækningadeildar
Sjúkrahúss Akureyrar og heimahlynningar fyrir
hlýja og góða umönnun.
Guðný Bergvinsdóttir, Stefán Arnaldsson,
Berghildur María Bergvinsdóttir, Sigurður Guðmundsson,
Þorgerður Bergvinsdóttir, Valdimar Davíðsson,
afa- og langafabörn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN SVAVA ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Köldukinn,
Holtum,
Efstasundi 9,
lést fimmtudaginn 29. apríl.
Útförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn 12. maí
kl. 13.00.
Guðrún S. Sigurjónsdóttir, Frans Guðbjartsson,
Þorsteinn Sigurjónsson, Ásthildur Snorradóttir,
Elín Anna Sigurjónsdóttir, Óttar Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur bróðir, mágur og frændi,
JÓN JÓHANNESSON
frá Leikskálum,
lést á dvalarheimilinu Silfurtúni Búðardal
fimmtudaginn 6. maí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Jóhannesdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, mágur og svili,
KURT NIELSEN
hljóðfærasmiður,
er látinn.
Jarðarförin fór fram í Hvalsö í Danmörku föstu-
daginn 9. apríl.
Halla Kristbjarnardóttir,
Fanney Kristbjarnardóttir,
Gunnar Rafn Einarsson,
Sigríður Sigurðardóttir.