Framsóknarblaðið - 20.12.1956, Qupperneq 15

JÓJLAIiLAÐ FRAMSÓKNARBLAÐSINS 1956
Bókaútgáfa Iveggja ungra
Vestmannaeyinga.
Tveir ungir Vestmannaeying-
ar ha£a efnt til bókaútgáfu, hvor
í sínu lagi. Þessir ungu Eyverj-
ar eru Jónas St. Lúðvíksson og
Arnbjörn Kristinsson frá Hvíld.
fónas kallar útgáfufyrirtæki sitt
„Hrímfeli", cn Arnbjörn sitt fyr
irtæki „Setberg". Flestar bækur
þær, sem þessi fyrirtæki hala
gefið út, hefi ég lesið. Þær eru
yfirieitt vel valdar og góðar, og
því Eyjunum til sóma að svo
miklu leyti, sent þæ.r öðlast
frama og frægð af því, að synir
þeirra leggja liönd á plóginn um
nytsamt starf og menntaukandi.
Að þessu sinni hef ég í liönd-
um ævær bækur frá hvoru þess-
ara útgáfufyrirtækja, — bækur,
sem jsau hafa gefið út nú fyrir
jólin.
Bækur Hrímfells heita I leit
að Paradís og Helvegir hafsins.
Bókin í leit að Paradís er
ferðasaga, sem dr. Olle Strand-
berg, hinn nafnkunni sænski
ferðalangur, helur skrifað. Höf-
undurinn kemur þarna víða
við og lýsir mörgu, sem fyrir
augun ber mjög skemmtilega
enda hefur Loftur Guðmunds-
son blaðamaður þýtt bókina vel
og skilmerkilega.
\hð ferðumsf mcð höfundin-
um lil Indliands, tígrisdýrasvæð-
anna, til Hawaii, til Tahiti og
Suðurhafseyja, þar sem mann-
ætur hafast við og lifa sinni
mcnningu eða ómenningu. Ó-
neitanlega er skemmtilegur af-
lestrar kaflinn utn heimsókn höf
undar til höfðingja mannattn-
anna.
Höfðinginn spyr:
„Er enn bariz.t í hciminum?"
„Eg hlaut að viðurkenna,"
segir höfundur, „að ckki væri
laust við það. „Og hvar?" ,,í Kór
cu". „Hve margir Itafa lallið?"
spurði höfðinginn. „Yfir hundr
að?"
,,/Etli þeir séu ckki yfir lumdr
að þúsund," svaraði höfundur-
inn. Þá gerðist höfðinginn
mælskur og reiður. „Og hvað
gerið þið svo við allt þetta kjöt?"
hrópaði hann með undrun og
viðbjóði. „Grafið það í jörðu?
Drepið og drepið án nokkurrar
skynsainlegrar meiningar, ein-
ungis af illsku og heimsku?----
Og látið svo allt þetta lostæta
kjöt rotna í fjöldagröfum."
Önnur bók Hrímfells, Hel-
vegir hafsins,- er bók um sjó-
nienn og sæfarendur, frásagnir,
úr 1 ífi þeirra og starfi. í bókinni
segir frá karlmennskuþrcki og
kjarki mannanna, sem lifa lífi
sínu á öldum hafsins, oft í bar-
áttu vio æðandi stórsjó, storma
og aðrar hættur.
Eg spái því, að þessi bók verði
sérstaklega kærkomin Eyjabú'
um. Hún eykur þeim skilning.
á lífsbaráttu sinnar eigin sjó-'
mannastéttar, ef þeir hafa ekki
allir gert sér fyllilega grein fyr-
ir henni fyrr.
Eg íletti fyrst bók Setbergs,
Áfangastaðir um allan heim.
Þarna rita 11 þjóðkunnir fslend
ingar um minnisstæð ferðalög.
Já, ég fletti og athuga efnið. Frá
sagnir af ferðalögum til óskyldra
þjóða verða mér kærkomnastar.
Þess vegria líef ég lesfurinn með
því að lesa grein Guðmundar
Einarssonar frá Miðrial um heim
sókn lians hjá Hreinlöppum.
Sérstaklcga skemmtileg og fróð-
leg ferðasaga. — Þá er grein
Helga P. Briems sendiherra
mjög athvglisverð og fróðleg.
Hann skrifar um borgarastyrj-
öldina á Spáni. Hann var sendi
herra íslands þar, þegar borgara
styrjöldip brauzt út og bjargaði
sér óg koiiu sinni til Frakklands
með undraverðri heppni.
I bók þessari á séra Jóhann
Hannesson þjóðgarðsvörður,
injög athyglisverða grein um
ferðalög sín í Kína. Árni Óla,
blaðamaður, skrifar æskuminn-
ingar sínar, með sinni alkunnu
lagni og snillibraaði, og Níels
Dungal, læknir, skrifar um ,,för
sína" til annars heims, |i. e. til
Suður-Ameríku. Bráðvel skrifuð
grein.
Fleiri ágætar greinar eru í
bókinni, svo sem grein Guð-
mundar Daníelssonar, rithöfund
ar, Drengur á Fjalli, grein Gísla
Halldórssonar, verkfræðings, Frá
Berlín lil Hafnar fyrir 11 aura
o. fl.
Hin bók Setbergs, sem mér
hefur borizt, heitir íslenzkir
pennar, sýnisbók íslen/.kra smá-
sagna á tuttugustu öld. Þar eru
birtar sögur eftir 25 höfunda,
sumar perlur í íslenzkum bók-
menntum. Þó hefði ég kosið, að
í því vali væri gengið franr hjá
sumum þekktustu klámrithöf-
undunt þjóðarinriar. Sögur
þeirra eigum \ ið ekki að rneta
'méir en amerískar klám- og
gla pakvikmyndir eða íslenzk
glæparit. í þeim ritum eiga sög-
ur þeirra heifna meðan þau fá
að koma út og bletta íslenzka
bókmenningu.
Það væri vissulega ánægju-
fegt tii þess að hugsa, að I/yja-
búar kynnu að meta framtak
þessara ungu Vestmannaeyinga
í menningarstarfi, og keyptu því
bækur.þeirra og læsu. Elestar
eru þær mjög læsilegar, efnið
yfirleitt valið af smckkvísi og
með iriénningarlegu markmiði
ffamundan.
Heill sé með þeim í starfi.
Þ. Þ. V.
SPEKINÁMA
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
hefur að þessu sinni gefið út
margar góðar og skemmtilegar
bækur. Ein þessara bóka heitir
Kristallar. Það eru tilvitnanir
og snjallyrði. \kal ið hefur Gunn-
ar Ániason frá Skútustöðum.
Við birtum hér til íhygli og
fróðleiks nokkur snjallyrði úr
bók þessari.
Eg get skapað lávarð, en það
er Guðs eins að skapa heiðurs-
mann.
Jakob I.
Andlit hans var eins og titil-
hlað á heilli glæpasögu.
Cibber.
Það er engin skömm að verða
ríkur, en Jiað er smán að deyja
ríkur.
A. Garnegie.
Það er ólíkt auðveldara að __
f '.gyi
afla sér auðs sem Jrrjotur, en
eyða honum sem göfugmenni.
Cotton. J
Hvaða höfundúr í heiminumj
lýsir annarri eins fegurð ogj
konuauga.
Shakcspeare. !
Eg hryggist yfir Jreim manni,
sem freistar Jress að auðga sjálfan
sig ;i ástríðum riáungans.
W. Wilson.
Enginn cr ánægður mcð stöðu
sína, hins vegar eru allir ánægð-
ir með hæfileika sína.
Franskt orðtak.
Astin kemur óséð. Vér sjáum
aðcins þegár hún fer.
A. Dobson.
Það var svo langt síðan Jiau
unnust, að jafnvej æskan var orð
in steinköld.
L. Bromefield.
Eg hefi notið hamingju heims
ins, ég hefi lifað og elskað.
Schiller.
Ástin cr hunangið í blómi
lífsins.
V. Hugo.
Það er luegt að hita upp há-
Lokun söiubúða.
sölubúðir verða opnar fyrir jól-
in sem hér segir:
Laugardaginn 22 desember til
kl. 24.
Á aðfangadag verður opið til
kl. 13.
Á gamlársdag opið til kl. 13.
Þriðja í jólum opnað kl. 10.
Fcl. kaupsýslumanna.
Fró „Heimaklet-fri".
Vestmannaeyingafél. Heima-
klettur heldur ársfagnað sinn í
Samkomuhúsinu laugardaginn
29. des. Verður skemmtunin fjöl
breytt. að vanda. Þar á meðal
sýndir þjóðdansar. Annars verð
ur nánar skýrt frá skemmtun-
inn í götuauglýsingum.
Át-hugið:
Sparisjóðsdeildd bankans verð
ur lokuð dagana 28., 29. og 31.
desember, sbr. auðlýsingu á öðr-
um stað í blaðinu.
degismatinn, en ekki ástina.
J. Ellefsen.
Versta blekkingin er sjálfs-
blekkingin.
Bovee.
Fögur bíóm eru bros hins'
góða guðs.
Wilberforce.
Mig undrar |iað ekki, þótt
menn séu vondir. Mig furðar
aftur á hinn bóginn, að Jieir
skuli ekki skammast sín.
Swift.
I bókasöfnunum tala ódauð-
legar sálir hinna dánu.
PKnius.
Daðursdrós er eins og sjálf-
boðaliðsstjóri, alltaf á hnotskóg
eftir nýrri hráð.
D. Jerrold.
Menn eru ekki fyrr búnir að
reisa Guði musteri en djöfsi
byggir kapellu í nágrenninu.
Herbert.
Drambsamur maður líkist
eggi. Það er svo sneisafullt af
sjálfu sér, að ekkert rúmast Jiar
annað,
A. Nimeth.
S;í, sem hugsar aldrei um ann-
að en eigin hagsmuni, gerir
heiminum greiða, Jregar hann
deyr.
Tertu Mianus.
Eiginmennirnir eru þolin-
móðasta húsdýrið.
S. Ramon.
Aldrei er staglazt meira á frels
inu en þegar einn flokkurinn
ætlar sér að kúga annan.
Goethe.