Eyjablaðið - 28.05.1970, Blaðsíða 8

EYJABLADID
Zryggfum vinslri mönnum vcrðugan
sigur i bœfarsifórnarkosningunum
Útgefandi: Albýðubandalagið í Vestmanna-
eyjum. Ritnefnd: Garðar Sigurðsson (áb.),
Hafsteinn Stefánsson, Jón Traustason.
Prentsmiðjan Eyrún h.f.
Þegar kjörtímabili bæjar-
stjórnar er að ljúka, er að
vonum mjög til umræðu,
hvernig til hefur tekizt um
stjórn bæjarfélagsins og fram
kvæmd nauðsynlégra verk-
efna á þess vegum. Núver-
andi ráðamenn í stjórn bæj-
arins hafa aðeins eitt kjör-
tímabil að baki, en þau fjög-
ur ár hafa þó sannað, að
bæjarbúar gerðu rétt í síð-
ustu kosningum, að skipta um
yfirstjórn bæjarmálanna eftir
12 ára valdatímabil Sjálf-
stæðismanna. Einræði þeirra
þrjú kjörtímabil í röð hafði
hvor'ki sannað neina stjórn-
vizku eða framkvæmdadug af
þeirra hálfu, í samræmi við
þá aðstöðu sem þeim skapað-
ist á veltiárum hins mikla
sjávarafla og háa markaðs-
verðs.
Ber sjálfur krák þinn
Við lestur siðasta Fylkis virtist mönnum að kominn væri
algjör einkarekstur á blaðið, svipaður þeim sem var á bæj-
arstjórninni í valdatíð Guðlaugs Gíslasonar. Spurningin er,
hvort hann liefur að þessu sinni sagt upp merkisberum sín-
um eða þeir hafa sagt eins og Þorsteinn Síðuhallsson forð-
um: „Ber þú sjálfur krák þinn ‘.
Vtigangur
Harkaleg þótti mönnum aðferð sú, er eitt sinn var við
höfð á landi okkar við „þarfasta þjóninn“, þegar hann var
orðinn gamall og farinn að kröftum, var hann settur á úti-
gang, og hét þá útigangshross. Nú hefur það náð eyrum okk-
ar, að komið hafi til tals hjá ráðamönnum stöðvanna að
segja upp öllu bví fólki sem orðið er 65 ára eða eldra. Við,
sem ekki álítum þessa menn með öllu lijartalausa, vonum
að hessi orðrómur liafi ekki við rök að styðjast.
Andlásfregn
Ekki tókum við nú upp vasaklútinn þótt við læsum and-
látstilkynnirigu „Sindurs“ í síðasta Fylki. Samt urðum við
svolítið hryggir. Það var sumt satt í þeim svartletursgrein-
um. Höfundur segir m. a. orðrétt: „Mörgum mun nú víst
finnast ég vera skrítinn.“ _ Þarna getum við ekki annað en
verið sammála. En þar sem ekki er óskað eftir blómum eða
krönsum, má ætla, að minningargrein verði lieldur ekki vel
þegin.
.2. ú .1. .,
Verður skilað aftur?
Víðast mun haö liafa vakið athygli manna, þegar út úr
herbúðum „Viðreisnar“ báruzt l ær upplýsingar, að nú væri
liægt að hækka gengi krónunnai' vegna þess að allt liefði
gengið vel síðasta ár, og live góður afganur hlyti að verða
hjá útflutningnum.
Ef þetta er nú ekki bara skrum, væri þá ekki liugsanlegt
að sjómennum yrði skilað aftur því, sem af þeim var rang-
lega tekið um áramótin 1968 og 1969. Það skal tekið fram, að
þarna var ríkisstjórnin ein ábyrg, og á bví að skila því aftur
sem liún tók, með því að ráðast á og skerða frjálsa samn-
inga. Verður það sízt of oft endurtekið, að bá rændi liún
fjórða parti af lífsbjörg livers sjómanns á íslandi.
Um margt hjakkaði í sama
farinu varðandi félagslega
uppbyggingu í bænum. Ein-
stefna og þröngsýni setti um
of svip sinn á bæjarstjórnar-
meirihluta Sjálfstæðisflokks-
ins öll þessi ár. Flest það sem
minnihlutinn hafði fram að
færa var annaðhvort beinlín-
is fellt eða hunzað- Slíkt
stærilæti við stjórn bæjarmál-
efna í okkar afmarkaða bæj-
arfélagi, var mjög vanhugs-
að. Vegna sérstöðu ok'kar sem
lítils samfélags á þessari eyju
er mikils um vert, að þeir,
sem hér stjórna séu frjálslynd
ir menn sem af lipurð reyna
að leysa vandamál líðandi
stundar ,og sameina íbúana
um lausn stærri framtíðar-
verkeina.
Þess skal þó getiö
sem vel var gert.
Enda þótt vanrækslusyndir
fyrri ára hafi komið okkur í
koll í seinni tíð, þannig að
bæjarbúar hafa orðið að
leggja mikið af mörkum til
aðkallandi fram'kvæmda,
vegna þess, að góðu árin voru
ekki notuð sem skyldi, skal
þess þó getið sem þá var vel
gerí.
Ber þar helzt að nefna
malbikun gatna, sem var
nauðsynleg framkvæmd, en
kostaði að vísu mikið fé.
Ekki hafa bæjarbúar þó
talið það eftir, þótt komnir
séu í ljós mi'klir ágallar við
það verk. Þessi „tilrauna"
malbikun mun verða mjög
dýr, þegar búið verður að
gera við okkar sprungnu göt-
ur, sem engan veginn hafa
enzt eins og til stóð. En að
sjálfsögðu verður að læra af
þeirri reynslu. Fyrrverandi
bæjarstjórnarmeirihluti hefur
mjög státað af þessum fram-
kvæmdum, og má hann það
að sumu leyti. Staðsetning sér
'staks Stýrimannaskóla fyrir
Vestmannaeyjar, svo og stofn
un fiskasafnsins var hvort-
tveggja gert á kostnað ann-
arra og brýnni verkefna. Það
hefur þó tiltekizt með starf-
ræ'kslu beggja þessara stofn-
ana, að ekki sé réttmætt að
gagnrýna tilkomu þeirra- Að
'fVÍsu væri vart grundvöllur
fyrir rekstri Stýrimannaskól-
ans nema með tilkomu utan
bæjarnemenda, en Vestmanna
eyjar eru jú ein stærsta ver-
stöð landsins, og öll viljum
við stuðla að sem beztum
menntunarmöguleikum í
heimabyggð okkar. Um fiska-
safnið er óþarfi að fjölyrða.
Starfræksla þess og umhirða
er til mikils sóma, svo sem
vænta má af því ágæta fólki
sem þar starfar. En skólarn-
ir hefðu mátt nýta betur þá
lífrænu möguleika, sem þessi
stofni n ætti að geta veitt í
sambandi við náttúru- og
dýrafræðikennslu.
Stórframkvæmdir á
síðustu árum.
Við þeirri bæjarstjórn sem
kjörin var vorið 1936 blöstu !
þegar óleyst stórverkefni ,en
aðkoman var vægast sagt
verri en skyldi hvað fjármála
hliðina snerti, þrátt fyrir und
angengin veltiár. Ævintýra-
mennskan hafði ráðið rekstri
sumra stórfyrirtækja í Eyj-
um, og miklar skuldir hlaðizt
upp hjá þeim í ógreiddum
sköttum og skyldum til bæj-
arfélagsins. Bæjarbúar höfðu
í þessum kosningum lýst van
trausti á flok'kseinræði Sjálf-
stæðisflokksins í bæjarmál-
um, þrátt fyrir þann gamla
og nýja áróður Sjálfstæðis-
manna, að ckkert (æki við
aiinað en sundrung, ef þeir
einir héldu ekki um stjórn-
völinn. Sú kenning samræm-
ist að vísu illa öðru tali þeirra
um lýðræðisást og frjálsa
skoðanamyndun.
Sjálfstæðismenn brugðvst
þannig við ósigri sínum í
kosningunum, að neita öllu
samstarfi um framkvæmd
þeirra miklu. verkefna, sem
framundan voru.
Að frumkvæði bæjarfulltrúa
Alþýðubandalagsins leysiu
Framhald á 6. síðn
D - listinn er lísti stórotvinnurelfenda
Oð
Engum hcilvita manni dylst nú lengur, að D-listinn
er sannkallaður „Listi stöðvanna“. Fjórir efstu menn list-
ans eru beinir fulltrúar hess valds, sem að þeim standa og
sá fimmti dyggur fylgifiskur.
Nú skyldi enginn skilja það svo, að fiskvinnslustöðv-
arnar séu sem atvinnufyrirtæki ekki alls góðs maklegar,
þar sem þær eru uppistaðan í atvinnulífi bæjarins til
vinnslu úr þeim afla, sem á land berst úr bátunum. En
jafnhliða verða þær að taka á sig fyllilega sinn hluta af
kostnaði við rekstur bæjarfélagsins og greiða sín gjöld
fyrir þá aðstöðu, sem bæjarfélagið og hafnarsvæðið veit-
ir þeim. Það eru breiðu bökin, sem almenningur í bæn-
um verður að treysta á. En því miður virðist þetta vald
aldrei vilja greiða sín gjöld af fúsum vilja, og stendur
í stöðugri baráttu fyrir að fá gjöld sín lækkuð, bæði að-
stöðugjöld o. fl. Einn liðurinn í þessu er vatnið, sem
eflaust verður sótt fast af þessum aðilum að fá lækkað í
verði til stöðvanna og fiskimjölsverksmiðjanna, en það
þýðir að velta kostnaðinum yfir á bök almennings í bæn-
um. — Finnst kjósendum ekki hlálegt, að gefa þessu
valdi sjálfdæmi með mcirihlutaaðstöðu í bæjarstjórn, um
þessi efni? _ Er ekki vald þeirra nógu sterkt á öðrum
sviðum, þótt ekki sé þeim gefið einskorðað vald yfir bæj-
arfélaginu líka? — Athugið, að hvert atkvæði, sem greitt
verður xD á kjördag, færir stöðvarvaldið nær því að fá
einskorðað vald yfir bæjarfélagina og þar með um leið
vald til að ákveða sín eigin gjöld til bæjarfélagsins í
skjóli aðstöðu sinnar.
Aðeins þeir, sem vilja einskorðað vald stöðvareig-
enda og stóratvinnureksturs í bæjarfélaginu kjósa D-list-
ann.
KJÓSANDI.