Ný saga - 01.01.1996, Síða 69

Umbinn í borginni
CC cc o: cc 0c 0c ZC CC CC CC cc
=> .. 3 .. 3 .. 3 5 .. o .. 3 .. 3 .. Z3 ..
Q O Q O Q O Q O Q O Q O Q o Q Q ^ Q O Q O
< z < z < Z < Z < z < z < 2 < Z < Z < Z < Z < Z < 5 < z < 2
5 z 5 Z 5 z 5 Z 5 2 52 52 Z Z <— _ ?z z z z z 5 5 52 52 52
< Ui < Ui < Ui < U1 < “ < m < m < " < m < “ < “ < " < “ < w < w
Z Z Z Z **■ z “■ z “■ z “■ z z “■ z “■ z “- z “■ z “■ z “■ z
CC ui C£ Ui CC Ui CC Ui o: ui cc UJ o: uj CC Ul Q£ UJ o: uí CC Ui sc UJ
h~ “ b- “ f- )- H H- H H f- H 1-
> >- >- >■ >- >- >- >- >- >- >- >- >- >- >-
1 1 1 G 3 S V 1 V d 1 1 A z/l
YTRIFATASEÐILL
(SKIPTISEÐILL FYRIR STOFNAUKA nr 13)
GILDIR TIL 30. JÚNÍ 1949
Einingamar gilda scm hér aegir fyrir ytri fatnaði Kvenkápa ... 30 einingar
eða efni til hans: Kvcnkjólar. aðrir cn sumarkjólar . . . . 15 —
Vetrarfrakki karla röndótt sirz- eða
Rykfrakki karls eða konu 18 strigaefni) ... ... 10 —
Regnkápa luirls eða ltonu (ekki plastic) 1 Kvenjakki (við dragt) . . . . .. . 17 —
Karlmannsjakki 15 Kvenpils (við dragt) . . . 13 —
Karlmannsbuxur 10 — Peysuföt (treyja og pils) . . . . 25 —
Karlmannsvesti (einnig kjólvesti) .... 5 — Peysufatasmnta . 5 —
Vk Y T R 1 F A T A S E Ð f L L
-< -< -< -< -< -< -< -< -< -< -< -< -< -< -<
H H H H H H H H H H H H H H
m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m 73 m ;o m 73 m 73 m 73
z , Z z „ z „ z „ Z _H z „ z „ z „ z „ Z _h Z „ Z z „ Z
m > m > m > m > m > m > m > m > m > m > m > m > m > m > m >
5 z z > 5 z z > Z t z > z 1 z > Z 1 z > 2 Z z > 2 Z z > z 2 z > z Z z > z Z z > 2 Z Z > 2 2 Z > Z 1 Z > Z 2 Z > 11 Z >
° c o O o o o g o o o O o o O O o o O O O O o O o O O o o o
73 73 73 73 73 73 73 73 73 73 73 73 73 73 73
Þá liggur næst við að spyrja hvernig fólk á
landsbyggðinni leysti sín vandamál. Hvernig
aflaði það sér nauðsynjavaranna sem jafnvel
var erfitt að nálgast í höfuðborginni Reykja-
vík?
Átthagaástin var sterk í aðfluttum Reyk-
víkingum og sést það kannski best á því
hversu vel átthagafélög döfnuðu í borginni á
þessum árum. Með starfsemi þeirra reyndu
innflytjendur að halda í þráðinn sem tengdi
þá við upprunann, fortíðina og átthagana.4
Sigurður starfaði einmitt í stjórn Austfirð-
ingafélagsins í Reykjavík fyrstu árin eftir að
hann fluttist suður en það var elsta átthagafé-
lagið í borginni.5
Ymis önnur atriði stuðluðu að stöðugu
sambandi við átthagana eins og lesa má úr
sendibréfum frá þessum tíma. í þeim sést ber-
lega að nýbúi í borginni hafði ýmsum skyld-
um að gegna við fólkið sitt og má til dæmis
finna athyglisverðar vísbendingar um það
hvernig t'ólk á landsbyggðinni leysti vöru-
skortsvandamálin. Af bréfum sem Sigurður
fékk á tímabilinu 1948-51 má ráða að þeir
sem fluttust á mölina höfðu nóg að gera við
að koma ættingjum sínum og vinum úti á
landsbyggðinni lil bjargar. Sigurður sentist út
um víðan völl fyrir ástvini sína í leit að ein-
földuslu vörum og ætla má að drjúgur tími
hafi farið í þennan erindrekstur sem var langt
frá því að vera vandalaus. Ýmis verkefna
hans hljóma kannski broslega en staðreyndin
er sú að vörur sem við nú teljurn sjálfsagðan
hlul gátu verið illfáanlegar. Sigurður leysti
jafnan verkefni sín vel, hvort sem um var að
ræða að skreppa í hannyrðabúðir til að kaupa
kjólefni, þvottavélar eða trúlofunarhringa
fyrir alls óskylt fólk við Lagarfljót. Eftir að
Sigurður hóf störf hjá Landsbankanum haust-
ið 1949 reyndist honum eflaust erfiðara að
finna frístundir til að standa í biðröðum.
Hann brást samt ekki skyldum sínum og án
umboðsmanns í borginni hefði landsbyggðar-
fólkið sjálfsagt átt enn erfiðara um vik.
Draga má þann lærdóm al' þessum bréfum
að ekki megi einblína um of á það hlutverk
sem átthagarnir höfðu í hugum brottfluttra
því það virðist ljóst að taugin sem tengdi að-
ilutta Rcykvíkinga við átthaga sina tengdi
líka átthagana, og þá sem þar bjuggu, við
/ þetta skipti var
skömmtunin
bæði víðtækari
og naumari.
Allur „munaðar-
varningur“ var
háður leyfum,
þar á meðal
fatnaður
67