Ný saga - 01.01.1996, Qupperneq 85

Minjar og ferðamennska
ingunni, svo framarlega sem áhuginn á ís-
landssögunni er fyrir hendi.
Flestir sýningarsalir Þjóðminjasafnsins
hýsa fastasýningar þess. Pær eiga rætur að
rekja til sjötta áratugarins, þegar safnið flutt-
ist í núverandi húsnæði við Suðurgötuna.
Gjarnan er litið svo á að hæfilegt sé að fasta-
sýningar standi í 20 ár og er nokkuð komið
fram yfir þann tíma. Starfsmönnum safnsins
hefur verið það ljóst og árið 1987 var sett á
laggirnar sýningarnefnd til að hanna nýjar
fastasýningar. Hins vegar eru vinna og kostn-
aður við endurnýjun slíkra sýninga rnikil.'4
Einnig hafa umfangsmiklar lagfæringar á
safnhúsinu á undanförnum árum sett strik í
reikninginn. Til bráðabirgða var því farið út í
allmiklar endurbætur á gömlu fastasýningun-
um árið 1995.15
Samhliða fastasýningunum hefur Þjóð-
minjasafnið sett reglulega upp sýningar til
skemmri tíma, gjarnan í nokkra mánuði. Und-
irritaður hefur ekki undir höndum skrá yfir
þessar sýningar en sennilega hafa þær verið
árlega síðasta áratuginn að minnsta kosti og
tvær til þrjár sum árin. Þannig verður ekki
betur séð en Þjóðminjasafnið hafi á undan-
förnum árum rækt sýningaþáttinn nokkuð vel
og til jafns við aðrar skyldur sínar. Og aðsókn
að safninu hefur einnig aukist nokkuð. En
áberandi er að það eru að mestu leyti útlend-
ingar og skólabörn sem koma. Hinn almenni
Islendingur skilar sér síður. En það gildir
raunar urn flest íslensk minjasöfn.
Árið 1991 hélt fyrirtækið ísmark ráðstefnu
um markaðsfærslu Þjóðminjasafnsins og
Þjóðkirkjunnar. Meðal frummælenda var
Björn G. Björnsson sem taldi löngu tímabært
að markaðssetja Þjóðminjasafnið, oft hafi
verið þörf en nú væri nauðsyn. Máli sínu til
stuðnings sagði Björn m.a.:
Þjóðminjasafnið á erindi til nútímans, fólk
hefur þörf fyrir að vita meira um sögu sína
og uppruna. En safnið verður að mæta
kröfum nútímans og taka mið af þeirri
breytingu sem orðin er í þjóðfélaginu, laga
sig að nýjum aðferðum ef það ætlar að ná
til fólks og gegna hlutverki sínu.16
Árið eftir, 1992, var Björn verkefnaráðinn til
markaðssetningar Þjóðminjasafnsins.17 Þá
hafði safnið verið nokkuð í sviðsljósinu vegna
lélegra húsakynna, vatnsleka o.fl. Nú jókst
hins vegar kynning í fjölmiðlum á þeim
áhugaverðu hlutum sem þar voru að gerast á
sviði sýninga og rannsókna. Og þessi kynn-
ingarherferð stendur enn.18 Hver uppskeran
hefur orðið í fjölgun gesta er þó svolítið óljóst
á þessu stigi málsins.
Markaðssetning héraðsminja
Mynd 2.
Auglýsing frá
Fjörukránni þar
sem höfðað er til
víkingaáhugans.
Þetta lítur ekki
sannfærandi út í
augum fræðimanna
en það „svinvirkar á
útlenda túrista"
samkvæmt
heimildum úr
Hafnarfirði.4'
Tvö byggðasöfn í dreifbýlinu hafa skorið sig
nokkuð úr varðandi góða aðsókn. Þau eru í
Glaumbæ í Skagafirði og í Skógum undir
Eyjafjöllum. Þangað hafa komið 15-20 þús-
83