Morgunblaðið - 06.10.2011, Qupperneq 22

22 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. OKTÓBER 2011
–– Meira fyrir lesendur
Katrín Theódórsdóttir
Sími
:
569 1105
kata@mbl.is
NÁNARI UPPLÝSINGAR GEFUR:
PÖNTUNARTÍMI AUGLÝSINGA:
Fyrir kl. 16, mánudaginn 17. október.
MEÐAL EFNIS:
Vetrarklæðnaður
Góðir skór fyrir veturinn
Krem fyrir þurra húð
Flensuundirbúningur
Ferðalög innan- og utanlands
Bækur á köldum vetrardögum
Námskeið og tómstundir í vetur
Hreyfing í vetur
Bíllinn undirbúinn fyrir veturinn
Leikhús, tónleikar ofl..
Skíðasvæðin hérlendis.
Mataruppskriftir.
Ásamt fullt af öðru
spennandi efni
SÉRBLAÐ
Morgunblaðið gefur út
glæsilegt sérblað Vertu
viðbúinn vetrinum
föstudaginn 21.október
Vertu viðbúinn vetrinum
Ákall framkvæmda-
stjóra Sameinuðu þjóð-
anna til mannkyns var
birt hér í Morgunblað-
inu í gær (h. 4. okt.) Þar
telur hann upp brýnustu
og mikilvægustu verk-
efni mannkyns í dag að
hans mati í tilefni fram-
boðs hans til stöðu sinn-
ar annað kjörtímabilið í
röð. Geta langflestir
jarðarbúar skrifað
hjartanlega upp á flest af því sem þar
var talið upp (nema helst nokkrir
harðsvíraðir hægri menn allra landa),
s.s. sjálfbæra þróun, bindandi sátt-
mála gegn loftslagsbreytingum, nýtt
kerfi í orkumálum jarðar, meiri
mannréttindi, mengun, bætta stöðu
kvenna og ungmenna í heimi hér o.fl.
o.fl.
En þessi góði maður gleymdi alveg
óhreinu börnunum hennar Evu. Hin-
um stóru blettum á samvisku mann-
kyns í dag. Blettunum sem yfirgnæfa
allt og allt, hvernig
sem á það er litið.
Þjáning jarðar
eykst með hverju
árinu sem líður. Dýrin
sem gista þessa jörð
með okkur manndýr-
unum þola sífellt ólýs-
anlegri þjáningar
vegna siðlausrar sið-
menningar mannsins.
Grátur þessara ein-
staklinga nær ekki
eyrum neinna ráða-
manna heimsins. Þeim
og þorra þegna þeirra
er líka alveg sama, bara ef kjötið á
borðum þeirra bragðast vel, og stolnu
loðskinnin hlýja þeim vel í kuldanum
á leið í tónleikahöllina.
Langljótasti blettur mannkyns í
dag er þessi sívaxandi þjáning dýr-
anna okkar vegna. Þrengslabúskap-
urinn (factory farming), tilraunir á
dýrum í tilraunastofum, og hinar afar
sársaukafullu veiðar á dýrum í
skemmtunarskyni mannsins eru svo
ljótur blettur á mannkyni að það er
nánast ofar öllum skilningi. – Og því
miður: Langflestum jarðarbúum er
slétt sama um örlög og þjáningar
þessara meðbræðra okkar og systk-
ina.
Næst á eftir helför dýranna eru
smánarblettir mannkyns sem fram-
kvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna
minntist heldur ekki einu orði á. Ekki
orð um allar fóstureyðingar heimsins.
Lætur nærri að þriðji til fjórði hver
jarðarbúi sé myrtur með köldu blóði í
móðurkviði. Ekki orð um það. Bág
staða kvenna og ungmenna í heim-
inum hefur m.a. verið lagfærð með því
að gefa konum og læknum heimsins
það vald frá Guði að drepa alla þá
menn og konur í móðurkviði sem ekki
voru eða eru velkomnir í þessa
krumpuðu siðmenningu. Væri nú ekki
nær að laga félagslega stöðu kvenna á
einhvern annan hátt en þennan öm-
urlega? Það myndi ekki standast nein
réttarhöld að drepa einhvern mann
úti í bæ af því að staða móður hans
eða fjölskyldu væri svo bág (?).
Hætt er við að þessum málum væri
öðru vísi skipað hefðu bæði jarð-
arbúar í móðurkviði sem og hin dýrin
atkvæðisrétt í öllum almennum kosn-
ingum. Hljóðið í frambjóðendum og
liðsmönnum þeirra myndi snarlega
verða sveigjanlegt ef svo væri, líkt og
hjá vinum þeirra Ragnari Reykási
forðum. Einnig hjá framkvæmda-
stjóra Sameinuðu þjóðanna.
Eftir Magnús H.
Skarphéðinsson » Langljótasti blettur
mannkyns í dag er
þessi sívaxandi þjáning
dýranna okkar vegna.
Magnús H.
Skarphéðinsson
Höfundur er þjóðsagnasafnari og
m.a. forseti Músavinafélagsins.
Gleymda forgangsröðin
hjá Ban Ki-moon
Fjármálaráðherra
hefur nú kunngert
fjárlagafrumvarp rík-
isstjórnarinnar fyrir
árið 2012. Enn er
gerð tilraun til að
vega í þann knérunn
sem flestir munu sam-
mála um að sé ósnert-
anlegur að því er
skattheimtu varðar.
Sérhverjar álögur á
lífeyrissjóðina fela einfaldlega í sér
skerðingu á getu þeirra til þess að
greiða lífeyrisþegum elli-, maka- og
örorkulífeyri nú og til framtíðar.
Öllum sem hafa vinnutekjur er gert
að greiða tiltekið iðgjald til lífeyr-
issjóðs til þess að afla sér lífeyr-
isréttinda þegar starfsævi lýkur.
Það sæmir ekki stjórnvöldum að
fara síðan inn bakdyramegin og ná
þar í einhverja fjármuni og skerða
þannig lífeyrisréttindi þessa sama
fólks. Þó skal tekið fram að um
20% lífeyrisþega verða ekki fyrir
fjárhagslegu hnjaski ef sjóðum
þeirra er gert að greiða aukaskatt
til ríkisins. Þeir eiga aðild að sjóð-
um sem njóta ábyrgðar opinberra
aðila, þ.e. ríkis og sveitarfélaga.
Þessir aðilar verða því að fjár-
magna skattheimtuna með auknum
álögum á skattþegnana, m.a. á líf-
eyrisþegana í svonefndum almenn-
um sjóðum sem og aðra sjóðfélaga
þeirra. Þeir sjóðfélagar þurfa hins
vegar að þola skerðingu á lífeyr-
isréttindum sínum jafnframt fyrr-
greindri þátttöku í fjármögnun
skattheimtunnar. Er hér um að
ræða brot á jafnræð-
isreglunni, Stein-
grímur?
Stjórnvöld verða nú
þegar að viðurkenna
þá staðreynd að eignir
lífeyrissjóðanna eða
tekjur þeirra geta aldr-
ei orðið skattstofn. Það
stangast einfaldlega á
við heilbrigða skyn-
semi og réttlætiskennd
fólksins. Lífeyrissjóðir
eru formlega flokkaðir
sem fjármálastofnanir með bönk-
um, vátryggingafélögum og fleiri
fyrirtækjum sem eru rekin á við-
skiptalegum forsendum fyrir hlut-
hafa þeirra. Öðru máli gegnir um
lífeyrissjóðina sem starfa einungis í
þágu sjóðfélaganna. Sjóðunum ber
að hámarka lífeyrisréttindi þeirra í
samræmi við lög og reglur, sem og
samþykktir viðkomandi sjóða. Þess
vegna gilda allt önnur lögmál um
lífeyrissjóðina en aðrar fjár-
málastofnanir og í raun eiga stjórn-
völd að ganga fram fyrir skjöldu í
því að verja lífeyrissjóðina.
Þetta er ekki við
hæfi, Steingrímur
Eftir Bjarna
Þórðarson
Bjarni Þórðarson
» Sérhverjar álögur
á lífeyrissjóðina fela
einfaldlega í sér skerð-
ingu á getu þeirra til
þess að greiða lífeyr-
isþegum elli-, maka-
og örorkulífeyri.
Höfundur er tryggingastærðfræð-
ingur.
Ráðamenn Kópavogs átta sig nú á
ógn er hag bæjarins stafar af fötl-
uðum og öldruðum. Þar komast þau
ekki upp með neitt múður. Ferða-
þjónusta fatlaðra í Kópavogsbæ er
skýrasta dæmið.
Hún var boðin út.
Að bjóða ein-
staklingi að gera
út á fólk sem get-
ur ekki séð um
sig, er á verulega
gráu svæði. Sið-
leysið er næsti
bær við. Það segir
sig sjálft, að mað-
ur með slíka
starfsemi ætlar
að græða. Boðið er upp á lokalausn á
vanda sveitarfélaga vegna ábyrgðar
þeirra á þeim sem ekki geta séð um
sig sjálf.
Borgarstjórinn, sem illu heilli var
kosinn, gat orðið vinsæll hefði hann
valið til aðstoðar skilningsríkt fólk
sem áttaði sig á skelfilegu álagi sem
fylgir fötlun. Nú glymur að spara,
oftast frá valdhöfum. Ekkert um að
hagræða og jafna laun, eða endur-
skoða lífeyrisgreiðslur til opinberra
starfsmanna. Nú skal sækja verk-
lagsreglur hundrað ár aftur í tímann
eins og líkja má framkomu stjórnar
Kópavogsbæjar við í þjónustumálum
fatlaðra. Þar eru ferðir samnýttar á
gróflegan hátt, öndvert við Ferða-
þjónustu fatlaðra í Reykjavík sem er
til fyrirmyndar og undanfarandi
borgarstjórum til sóma. Að Reykja-
víkurborg íhugi að fara á hið lága
plan Kópavogsstjórnar í ferðaþjón-
ustumálum fatlaðra og spara á kostn-
að þessa fólks, mun örugglega stór-
skaða svokallaða vinstri flokka.
Núverandi borgarstjóri rústaði eigin
möguleikum sem stjórnmálamaður,
um leið og hann tók til máls. Úr tók
þó steininn þegar hann lét glepjast
og réð Dag B. Eggertsson, sem talar
út í eitt um ekki neitt. Fyrir utan
Stellu Víðisdóttur, formann velferð-
aráðs, hefur hann minnstan skilning
á vanda fatlaðra og er þeim meira en
gagnslaus. Að bjóða út Ferðaþjón-
ustu fatlaðra og vega þannig að lífs-
kjörum þeirra sem verst eru settir,
er ekki stórmannlegt. Fyrir mína líka
þýddi það viðbótarfrelsissviptingu.
Við sem getum ekki séð um okkur
sjálf nema að litlu eða öngvu leyti, er-
um manneskjur með andlegar og lík-
amlegar tilfinningar. Stjórn Kópa-
vogsbæjar skilur það ekki. Ég skora
á ráðamenn borgarinnar að meta
mannúð meira en peninga. Á því
græðist mest, því þá hagnast allir.
Mannúð og vit geta vel átt samleið.
Hjá þeim sem finnur að sér þrengt
og líður illa, magnast veikindi og
kostnaður eykst. Eins og nú hagar til
væri best að setja gamla fólkið í fang-
elsi og glæpamenn á elliheimili! Þá
fengi gamla fólkið aðgang að baði,
tölvu, sjónvarpi o.s.frv. Allt starfsfólk
talaði íslensku og enginn stæli frá
þeim. Þeir sem vildu, gætu stundað
nám, smá vinnu og gamla fólkið fengi
greitt í stað þess að þurfa að borga
háan hluta af ellilífeyrinum sínum.
Bubbi Morthens og aðrir góðir
kæmu svo til að skemmta á að-
fangadag!
Afbrotafólkið fengi þá kaldan mat,
engan pening og væri einmana.
Starfsfólkið talaði allt að 10 ólík
tungumál og enga íslensku og af-
brotafólkið þyrfti að slökkva ljósin kl.
20 og fengi að fara í bað einu sinni í
viku. Félagar úr Harmonikufélagi
Reykjavíkur kæmu til að skemmta
þeim á sjómannadaginn.
ALBERT JENSEN,
trésmiður.
Eru aldraðir og fatlaðir
vandræðafólk?
Frá Alberti Jensen
Albert
Jensen
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið birtir alla útgáfu-
daga aðsendar umræðugreinar frá
lesendum. Blaðið áskilur sér rétt til
að hafna greinum, stytta texta í sam-
ráði við höfunda og ákveða hvort
grein birtist í umræðunni eða í bréf-
um til blaðsins.
Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi lið-
ur, „Senda inn minningargrein“, val-
inn úr felliglugganum. Ekki er leng-
ur tekið við greinum sem sendar eru
í tölvupósti og greinar sem sendar
eru á aðra miðla eru ekki birtar.
Í fyrsta skipti sem formið er notað
þarf notandinn að nýskrá sig inn í
kerfið, en næst þegar kerfið er notað
er nóg að slá inn netfang og lykilorð
og er þá notandasvæðið virkt.
Móttaka aðsendra greina