Birtingur - 01.12.1960, Síða 27

Zohra Drif:
Dauði
brœðra minna
Þegar við vorum í menntskóla, til dæmis
á þeim tíma sem barizt var í Túnis,
vissum við að fyrr eða síðar mundi verða
bylting í Alsír, og við hugsuðum með
dálítilli eigingirni til þess, að hún mundi
brjótast út um sama leyti og við hefðum
lokið námi, og við mundum taka þátt í
henni.
Allar þær tiifinningar, sem mótuðu
bernsku okkar, voru tengdar Alsír. Brátt
urðum við varar við þá kynþáttafordóma
sem ollu því, að við vorum álitnar frá-
brugðnar hinum evrópsku stallsystrum
okkar. Við stækkuðum, og við vöknuðum
til meðvitundar um sjálfar okkur á tíma-
bilinu sem hófst eftir að sjálfstæðis-
hreyfingin var bæld niður 1945. Jafn-
framt því sem við fundum, að Alsír var
í þann mund að fara að skapa sig, kom-
umst við að raun um að meiri hluti
Evrópumanna hafði haldið áfram að vera
útlendingar í landi okkar.
1 heimavist skólans, þar sem ég var í
sjö ár, hafði ekkert getað fært okkur
,,múhameðstrúarstúlkurnar“ (musulma-
nes) — einsog við vorum kallaðar —
nær hinum stallsystrum okkar.
Úr kynþáttaofstæki og nýlendustefnu
höfðu Evrópumenn reist sér heim, og þar
La mort
de mes fréres
Lorsque nous étions au lycée, au moment
de la guerre de Tunisie, par exemple, nous
savions déjá qu’un jour ou l’autre la
Révolution Algérienne se ferait et nous
pensions un peu égoistement qu’elle écla-
terait quand nous aurions fini nos études
et que nous y participerions.
Tous les sentiments qui ont formé notre
enfance étaient liés á l’Algérie. Nous avons
pris töt conscience du racisme, qui nous
faisait considérer comme différentes de
nos camardes européennes. Nous avons
grandi, et nous avons pris conscience de
nous-mémes dans la période qui a com-
mencé aprés la répression de 1945. En
méme temps que nous sentions que l’Al-
gérie allait se faire, nous constations que
la majorité des Européens étaient restés
étrangers dans notre pays.
A l’internat ou j’ai vécu sept ans, rien
n’avait jamais pu nous rapprocher, nous
les „musulmanes" — c’est ce titre qui
nous était donné — des autres.
Par le racisme, et par le colonialisme, les
Européens s’étaient construit un univers
á eux, á cöté duquel nous vivions. Tout
se passait comme s’ils avaient continué
á vivre en France, et mieux qu’en France,
tandis que nous, nous vivions en Algérie.
Birtingur 25