Birtingur - 01.12.1960, Blaðsíða 38
Vinátta þeirra er mjög náin, Ginsberg
nefnir hann sífellt f Ijóðum sínum.
Allen Ginsberg talar frjálslega um hitt
og þetta: kommúnisma, eiturlyf, kapí-
talisma, brennivín, Time Magazine,
samlokur, jass og Búdda. Svo ræðir
hann um Whitman gamla. (Hver er
annars meiri nýskapandi en Walt
Whitman). Mér finnst skyldleiki með
þessum skáldum. Ginsberg hefur auð-
sýnilega lært af Whitman. Þeir yrkja
báðir umfangsmikil prósaljóð, það er
eins og þeir ætli sér ekki að gleyma
neinum afkima jarðarinnar, koma öllu
fyrir í Ijóðinu.
,,Beat" kynslóðin hefur hneykslað
marga að vonum, enda lætur hún sér
ekki allt fyrir brjósti brenna. Þetta
er fólk sem heldur til á veitinga-
húsum, ræðir yfir kaffi, vínglasi eða
kannski einhverju róttækara, áhuga-
mál sín, svo sem bækur og jass og þá
er ekki ónýtt ef einhver skyldi eiga
Howl og vilja lesa upphátt meðan frels-
isher jassleikaranna laðar fram tóna.
Undirheimasögur Jacks Kerouac eru
líka í góðu gildi.
Eins og flest nútímaskáld er Ginsberg
víðförull. Hann kannast við Tangier,
Feneyjar, Amsterdam og París. Skáld-
skapur lifir ekki sem einangrað fyrir-
brigði, heldur sækir hann frjómátt sinn
til víðátta mannlífsins.
Lesendur Birtings munu ef til vill síðar
eiga kost á að lesa íslenzka þýðingu á
Ameríkuljóði Ginsbergs eða öðru ein-
kennandi Ijóði þessa ófeimna skálds.
Jóhann Hjálmarsson