Ingólfur - 09.12.1944, Blaðsíða 3

INGÓLFUR
3
Jónas GuSmundsson:
Teheran-lman
Fyrsta opinbera afleiðing Te-
heranráðstefnunnar var sú, að
Kommúnistaflokkur Bandaríkj
anna var lagður niður eða
breytt í fræðslufélög. I tilefni-
þess héll formaður flokksins
þar í landi, Earl Browder,
ræðu, sem síðar var birt og m.
a. kom útdráttur úr í sænska
kommúnistablaðinu „Ny Dag“.
Lýsir þessi kommúnislaleiðtogi
yfir því þar, að með samvinnu
Stalins við forvígismenn heims-
auðvaldsins og hinna demókrat-
isku þjóða liafi skapast skil-
yrði fyrir nýju samstarfi.
„Kapitalisminn og sósíalisminn
bafa fundið leið til friðsamlegr-
ar samvinnu í veröld vorri“,
segir í blaðinu, „þó það sam-
starf sé ennþá aðeins á byrj-
unarstigi. Takmarkið er að
koma á samstarfi, sem nœr til
allra greina hins borgaralega
þjóöfélags í hverju lý&rœöis-
landi“. Blaöiö segir énufremur:
„Þessi þjóðlega einrng eftir
stríðið, verður að byggjast á
rnálamiSlun milli stétta, flokka
og stefna frekar en á fastákveð-
inni fyrirframgerðri áætlun.
Það verður að þreifa sig áfram
og finna samkomulagsleiðir stig
af stigi, eftir því sem fram-
kvæmd samstarfsins krefst“.
Greinilegt er af mnmælum
blaðsins „Ný Dag“, að samstarfi
þessu er ætlað að vera mjög
víðtækt. Það segir:
„Pólitík verkalýðsins verður
•að beinast að því, að skapa ná-
ið samstarf milli allra (ramfara
afla (alla progressiva kraft-
arna) í landinu, þar mcð taldir
bændur, millistétt, atvinnurek-
endur og kapitalistar“.
Ræða liins kommúnistiska
leiðtoga á að sjálfsögðu fyrst
og fremst við Ameríku og að-
stæður allar þar, en liann læt-
ur það ótvírætt í ljósi, að svip-
aðar hljóti afleiðingarnar að
verða fyrir önnur lönd einnig,
af því samstarfi sem Staliilstofn
aði til í Telieran. Hið sænska
kommúnistablað bælir líka við:
„Þessi skilningur á Teheran-
ráSstefnunni og þýSingu henn-
ar er sameiginlegur fyrir komm
únistaflokkana um heim allan'.
Nákvæmlega sama skoðun og
hér birtist í binu sænska komm
únistablaði kemur fram í fyrr-
nefndri ræðu H. K. L. um Te-
heran. Hann segir: „Telieran-
samþykktin, og aðrar samþykkt
ir sem ýmist tjá sama veruleik
og hún, eða leiða af henni, eða
eru hliðstæður liennar skapað-
ar af sömu forsendum, aðeins
á smærri mælikvarða, eins og
t. d. samkomulag það, sem ís-
lenzka ríkisstjórnin liyggir á —
allar slíkar samþykktir lialda
þann skilning, að þessi tvö ó-
líku sjónarmið, þessi tvö höfuS-
öfl í búrekstri heimsins (þ. e.
kapítalisminn og sósíalisminn)
hafa fundiS meSalveg til þess
aS lifa í stórvandrœSalausu ná-
býli UM STUNDARSAKIR“.
(Lbr. liér).
H. K. L. gerir þó ráð fyrir
því, sem ekki kemur fram lijá
„Ny Dag“ eða Browder, að
þetta sambýli verði ekki nema
„um stundarsakir“ og hlýtur
liann þar að byggja á einhverj-
um upplýsingum, sem almennt
liggja ekki fyrir. Mjög er at-
liyglisverð ein spurningin, sem
H. K. L. leggur fyrri sjálfan sig
og svarar í greiniinni um Teher
an. Hann spyr: „Hættum við
ekki að vera sósíalistar, eða
kommúnistar, þeir sem það
kalla sig, með slíkum camningi
við auðvaldið?“ „Svarið við
þessari spumingu er: nei, við
liættum ekki að vera sósíalist-
ar (þ. e. kommúnistar).
Það verður ekki misst sjónar
neinu takmarki. Ekki ein krafa
verður lögð á hilluna í baráttu
verkalýðsins undir fána sósíaí-
ismans um bætt lífskjór, liærri
menningu, virðulegra líf. Aft-
ur á móli verður einni kröfu
bætt við, kröfunni um að starfa
í sérhverju landi að fram-
kvæmil þess samkomulags, sem
Telieransamþykktin byggist á,
kröfunni um að efla sem mest
má verða brjóstfylkingu lýS-
rœSisins, Teheranfrontinn, efla
liana innan ríkjandi þjóSskipu-
lags, án tillits til fyrri pólitískr-
ar skiptingar, leitast við að
vinna til fylgis við þennan mál-
stað lýðréttinda, frelsis og frið-
ar allar stéttir, liina ólíknstu
menn, frá stórburgeisum til
kmomúnista“. (Lbr. bér).
Samkvæmt þessu böfum við
þá fengið einn ,,frontinn“ enn-
þá — Telieranfrontinn. — Áð-
ur þekktum við „rauða-front-
inn“, „alþýðufylkinguna“ svo-
nefndu o. fl. o. fl. Maður getur
ekki varist þeirri liugsun að allt
sé þelta ósköp svipað og það
sem áður var, nema livað „til-
raunin“ er nú gerð á sjálfum
kapitalistunum eða hinni eig-
inlegu yfirstétt lýðræðisland-
anna í stað þess að tilraunadýr-
in bafa til þessa veriö „alþýð-
an“ — verkalýðurinn og kinar
fátækari miðstéttir og bændur
lýðræðisríkjanna. „Teheran-
fronturinn“ er samkvæmt þessu
samfylking auðvalds og komm-
únista. En gegn liverju og liverj
um er sú samfylking? H. K. L.
svarar því. Hann segir:
„Óvinurinn er liið lierskáa
afturliald, hin blinda miðalda-
stefna landvinninga og þjóð-
kiigunar, sem fundið liefur sögu
lega eðlisbundið liöfuðvígi sitt
í liinu forna keisaradæmi mið-
aldanna, Þýzkalandi og Italíu,
öxlinum svonefnda, en á sér
einnig sterkar, þó missterkar
stoðir í sérhverju öðru landi
beimsins, einnig í löndum
þeirra fyrirmanna, sem sáttmál-
ann gerðu, Bretlandi og Banda-
ríkjunum“.
Ef „höfuðóvinurinn“ er nas-
isminn og fasisminn eins og
þeir liafa birst þá er svarið tæm
andi, en eins og áður er á bent
var það einmitt þessi „höfuð-
óvinur“ sem hinir rússnesku
kommúnistar sömdu við 1939
og oft áður til þess að geta í
saineiningu veilzt gegn lýðræð-
isríkjunum. Það er því óþarfi
bæði fyrir H. K. L. og aðra að
vera með nokkrar aödróttanir
til „afturhaldsins“ í öllum lönd-
um. Ekkert „afturliald“ nokk-
urs lýðræðisríkis hefur nokkru
sinni gert slíkan samning við
,,höfuðóvininn“ — nasismann
— eins og æðsti prestur allra
kommúnista gerði við liann í
ágúst 1939. Það er vafasamt
bvort „hin blinda miðalda-
stefna landvinninga og þjóða-
kúgunar“ liefur áður koinið
öllu betur í ljós en bún gerir nú
í samskiptum Rússa við Finna,
Pólverja og Eystrasaltsríkin
litlu.
V.
En víkjum þá liingað beim.
Það má liverjum mauni ljóst
vera, að eitthvað sérstakt liefur
komið fyrir í kommúnista-
flokknum liér. Árið 1942 gekk
kommúnistaflokkurinu bér til
kosninga undir því kjöryrði, að
ef alþýðan til sjávar og sveita
veitti honum verulegan stuðn-
ing og aukningu skyldi verða
mynduð „róttæk vinstri stjórn“,
og var þá átt við stjórn komm-
únista, Alþ.fl. og Framsóknar.
Fólkiö í landinu vildi þetta og
kaus kommúnista svo að þeir
fengu 10 þingmenn. En þegar
til stykkisins kom sviku komm-
únistar þessi kosningaloforð og
uppgötvuðu þá, að Framsókn
væri aöal-afturhaldsflokkur
landsins, öllu verri en ílialdið
og nú segir „Þjóðviljinn“ í leið-
ara um „afturliald og fram-
sækni“: „Kjami afturbaldsins
er flokkurinn sem ranglega
kennir sig við framsókn“. Sam-
kvæmt þessari nýju „uppgötv-
un“ tóku kommúnistar og Sjálf-
stæðismenn að vinna saman, en
ekkert varð úr stjórnarmyndun
og ulanþingsstjórn tók við völd-
um, en sú var tillaga komm-
únista, sem sýnilega vildu ekki
koma nálægt neinni stjórn.
Svona stóð frá Jiví liaustið 1942
og Jiar lil á miðju ári 1944. Þá
bregður svo kynlega við, að
kommúnistar taka að leggja allt
kapp á að komast í stjórn. Og
nú er það ekki með „vinstri“-
flokkunum sem Jieir telja nauð-
synlegt að mynda stjórnina
lieldur meS liverjum sem vera
skal. Við viljum endilega að
mynduð verði ný stjórn, sögðu
kommúnistar, og við viljum
endilega vera í þeirri stjórn, að
Frli. af 4. síðu.
t
HETJUR
HUNGURSTRÍDSIN S
EFTIR PAUL D E KRUIF
Islendingar munu flestir kannast
”v*ð hinn óvenju snjalla ritliöfund —
höfund „Bakteríuveiða“ og annarra
slíkra lióka. Sjálfur er hami lærður
la;knir og sýklafræðingur, og hcfur
starfaft hæði vift háskólann í Miclii-
gan og Rockefellerslofnunina í New
York. Eftir margra ára sýklarann-
■sóknir komst liann aft þeirri niður-
stöðu aft penninn væri máttugra vopn
cn rannsóknaráhöldin. Ilinni miklu
sókn læknavísindanna gegn sjúk-
dóinsplágunum og fyrir líf og lieilsu
manna liefur liann lýst í bókum sín-
um: „BakteríuveiSar“, Barattan gcgn
dauSanum“, „Hvers vegna aS halda
líjinu í J>eim“, og „Lífsbaráttan",
°- fl. — ÞýSandinn.
„Þeir eru bornir á börum eða
t sjúkrakörfum, sjúklingarnir
til Hillmans spítalans í Birin-
ingham, Alabama, máttvana,
viðjiolslausir, já, nð dauða
komnir af langvarandi i jörefna-
hungri.
Fyrir tíu árum gat annar
bver maður gert sér vonir um
að koma aflur lifandi út af spít-
alanum. Nú gera hetjur Jiess-
arar hungurplágu það, sem get-
ur heitið, jafnvel á skýlausu
máli vísindanna, kraftaverk.
Aðeins nokkurra aura virði af
efnaskortsmeðulum gerir Jiess-
um sjúklingum stundum mögu-
legt að fara gangandi heim til
sín sarna daginn, sem beir eru
bornir á börum til spítalans.
Þetta hafa menn koinist upp-
risunni næst.
Þetta er uppliaf byltingar í
læknavísindunum. Það er liið
óljósa fyrirbeiti dagsins í gær
um afrek efnafræðinganna, er
gera fjörvin að lífgefandi orku
og heilsuvemd, og er jafn töfr-
umjirungið sem það kemur ó-
vænt.
Úr ódýrri koltjöru framleiða
Jiessir yfirburða seiðmenn krist-
altært B-fjörvi, sem fólgið var
í beinunum, er liellisbúar liinna
elztu tíma nöguðu, og í súpum
og kjötkássum Jiræla og sveita-
karla, og steikum og jurtarétt-
um konunga.
Það sem ég lief verið sjón-
arvottur að, er Jietta: Ég bef á
sjúkradeilil Hillmans spítalans,
séð konur fluttar næringar-
sljóar, magnþrota, friðlausar og
grátandi, algerlega óliæfar til
þess að geta annast lieimili sín.
Sumir læknar mundu velta
vöngum og tala eitlhvað um
taugabilun eða geðveiki. Ég var
sjónarvottur að, liversu skammt
ar af lireinum fjörefnum
breyttu Jiessum vesalingum í
lífsglaðar og kjarkmiklar sálir,
og Jiað á aðeins nokkmm
klukkustundum.
Heilsulirun þeirra og tnuga-
sturlun var aðeins af efuaskorti.
Á Hillmans spítalanum fá
inenn nú í hundraða tali Jiá
heilsu og hreysti, er Jieir liafa
aldrei þekkt áður. Þeir koma
Jiangað þjáðir af hinu gamla
og landlæga fátæktarböli, í Suð-
urríkjunum, „Pellagra“, í ein-
liverri af liinum óteljandi
myndum Jiess sjúkdóms. Það
hefur komið í ljós við rannsókn
ir í Hillmans spítalanum, að
þetta er ekki neinn sérstakur
sjúkdómur, beldur aðeins bin
dulda bungurplága fjörefna-
skortsins í ýmsum myndum.
Það sem er nýjung og eftirtekt-
arverðast bér að lútandi, er
bctta: að Jiessi luingurplága fer
berför sína undir ýmsum löng-
um sjúkdómsnöfnum, svo sem:
geðveiki, taugabilun, búðsjúk-
dómum, meltingarkvill.im o. fl.
Þetta böl er svo sem engan-
veginn einangrað í Suðurríkj-
unum. Það tekur yfir alla Jijóð-
ina. Fjörefnaliungrið er mjög
algengt á meðal miðsléttanna,
sem álíta þó fæði sitt fullnægj-
andi. Þess verður jafuvel vart
hjá læknum, íþrótta- og atgerf-
ismönnum, sem lialda fæði sitt
vera fullkomið og í samræmi
við vísindalegar niðurstöður.
1 stuttu máli, Jietta langvinna
f jörefnaliungur getur verið or-
sök alls konar sjúlcdóma og
heilsubilunar, og þess liálfa
lífs, sem þú og liann, og liami
og hann lifir.
Þér spyrjið nú: hvernig get
ég Jijáðst af efnaskorti, ég sem
et þrjár góðar máltíðir á dag?
Læknarnir, sem lieyja sitt
árásarstríð gegn fjörefnahungr-
inu, svara á þessa leið: Náttúr-
an befur leikið á mannanna
börn í hinu flókna fæðuspurs-
máli. Hún er nirfilslega spar-
söm á liið lífgefandi B- fjörvi
í fæðunni, en við slíka nísku
náttúrunnar bætist svo heimska
okkar, sem „fínum“ til fæðuna
og hreinsum liana af Jiessu
fjörvi, sem upphaflega er Jió
svo takmarkað í fæðunni.
Það eru einmitt þessi fjör-
efni, sem lialda við glóðum lífs-
ins. Á dularfullan liátt stjórna
þau Jieirri eldamennsku, sem
fram fer í líkamanum, er við
neytum fæðuunar. En líkam-
inn, þessi undursamlega gerð,
sem breytir brauði og kjöti i
taugavefi, blóð og orku, og býr
til furðulegan efnisvökva í ó-
teljandi myndum, kann ekki að
búa til fjörefnin. Þau verða að
vera aðfengin, og líkaminn verð
ur að lialda áfram að fá þau
utanfrá, Jiví að liann aetur ekki
safnað þeim í geynislu. Það
hjálpar Jiví ekki, hvc mikið
sem við etum, ef fjörvin eru
ekki í fæðunni, Jiá orsakar Jiað
sjúkdóma og á síuum tíma
dauða.
Af 1729 sjúklingum, er Jijáð*
ust af fjörefnahungci, sem
lijúkrað var í Hillmans spítal-
anum s. 1. ár, dó ekki einn ein-
asti. Ekkert dauðsfall — liugs-
ið ykkur — úr Jiessu fjörefna-
liungri, sem fyrir nokknun ár-
um drap helming allra Jieirra
sjúklinga af Jiessari tegund, er
l)örfnuðu8t spítalavistar.
Innan um allt iðið og ann-
ríkið í næringarsjúkradeild
Hillmans spítalans, mundi eng-
inn við fyrslu sýn Jiekkja for-
stöðumanninn frá þessum
hundruðum sjúklinga. Dr. Tom
Douglas Spies cr slopplaus,
skyrtukraginn er fráhnepptur.
Hálsbindi er Jiar ekkert. Ef Jiað
væri ekki fyrir bið alúðlega og
innilega samtal lians við sjúkl-
ingana, gæti gestkomandi al-
vel eins tekið liann i’yrir ein-
bvern og einhvern rösklegan bú
stjóra í Texas. En í læknislist
sinni er liann nú hetmsfrægur
38 ára að aldri.
Tom Spies fékk áhuga fyrir
næringarspursmálinu Jiegar á
unga aldri, er móðir eins leik-