Eining - 01.12.1945, Blaðsíða 6

6
E I N I N G
E I N I N G
er stofnuð fyrst og fremst til sóknar
gegn áfengisbölinu og eflingar bind-
indi og fögrum siðum. En henni er
jafnframt ætlað að flytja sem fjöl-
breyttast efni um hin ýmsu áhugamál
manna og menningu þeirra: andlegt
líf, bókmenntir, listir, íþróttir og fé-
lagslíf, uppeldi, heimilislíf, hjúskap og
ástalif, heilbrigði og skemmtanalíf.
Blaðið óskar eftir fregnum af menn-
ingarstarfi og félagslífi manna víðs-
vegar á landinu.
ÚTGEFENDUR
Samvinnu.nefnd stórstúku íslands,
íþróttasambands íslands,
Ungmennafélaga íslands og
Sambands bindindisfélaga í skólum.
Nefndarmenn:
Pétur Sigurðsson, erindreki.
Jón Gunnlaugsson, stjórnarráðsfulltr.
Ingimar Jóhannesson, kennari.
Gísli Sigurbjörnsson, forstjóri.
Magnús Jónsson, stud. jur.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Pétur Sigurðsson.
Heimilisfang blaðsins: Pósth. 982,
Reykjavík. Sími 5956.
Árgangurinn kostar 10 kr.
Utgeislun kærleikans
„Kærleikur Alföður geislar til yztu takmarka fortíðar og framtíðar og ákevð-
ur öllu sifin aldur. Er það á hálfum aldri lieims, að hans sjálfs er að vænta, að
kærleiki hans taki á sig tilveruform hinnar æðstu veru þeirrar veraldar og fæðist
í „fylling tímans“ sem bróðir þeirra sálna, er fyrirheit lians hafa fengið? Hann
hefur frá byrjun talað til vor á því máli, er var bezt við liæfi hvers og eins. Nú
kemur hann sjálfur til vor í vorri eigin mynd og samlífast oss svo, að vér getum
sem bezt lært að þekkja hann, svo glöggt og innilega sem oss frekast er unnt og
þannig, að vér finnum hann vera — og hafa alltaf verið — þá innstu lífstaug, er
græðir oss við hið sanna, andlega, eilífa líf. Mitt á milli hinztu heimsskauta
tímanna getum vér liugsað oss hann fæðast til lieimsins á hinum miklu jólum.
Hann var fyrirheitið guðdómlega, bjargið, sem myndaði ölduhringi aldanna og
Alfaðir byggði veröld vora og verur hennar á.“
Einar Jónsson myndhöggvari, „Skoðanir“, bls. 194.
Jól
Bumbur hljóma og borgin Ijómar.
Bjarmann leggur á rökkur sjó.
Burt úr straumnum og borgarglaumnum
þau berast tvó ein í kvöldsins ró.
Hún er lúin, en betur búin
— og baóum úthýst á kaldan skóg.
Þau ganga hljóö og þau greina slóðir
og guöi treysta, sem lífiö reit.
I fjarska loga, í brei'Sum boga
hin björtu Ijós eins og stjörnusveit.
Svo hvíslar óttinn, er nálgast nóttin. —
— Loks ná þau hjarSsvein me3 fé á beit.
1 fjárhúskofa hún fékk að sofa,
og frelsara heimsins ól.
En englar vaka og vonir kvaka
og verma líf, sem kól.
Kirkjur Ijóma og klukkur hljóma,
— í kvöld eru heilög jól.
í jótu lága, hún lagSi smáa
Ijósfagra drenginn sinn.
En kotin hœkka og heimar stcekka,
því hann var'ö meistarinn,
meö eldinn bjarta og ást í hjarta,
sejn opnaöi himininn.
Börn hörmunga-
timanna
Fróðlegt er að athuga, hvað ýmsir rit-
höfundar sögðu á tímabilinu milli heims-
styrjaldanna um framtíðarhorfur og á-
stand þjóðanna. Árið 1933 skrifaði F. E.
Baily í blaðið Good Housekeeping á þessa
leið:
„Á stríðsárunum fæddust börn um alla
Norðurálfuna í andrúms'loft, sem var
þrungið angist og skelfingu. Það er ein
helzta orsök þess, hve Norðurálfuþjóð-
irnar eru nú óútreiknanlegar. Ohætt er
að fullyrða, að aðeins stríðstímauppeldi
barna gat gert Hitler fært að ná völdum
í Þýzkalandi. Hitler lagði undir sig þjóð-
ina með tali og tiifinningahita. Mér dettur
ekki í hug að ásaka slíka æsku. Hún
fæddist og ólst upp á skelfingatímum . . .
Ef taugar þessara stríðstímabama
styrkjast ekki í hléinu, þá er ekki annað
framundan en meira af stríðstímabörnum,
því að kynslóðin, sem nú er að leggja af
stað út í lífið, virðizt ekki þekkja neitt
lögmál, er aðgreini rétt frá röngu og illt
frá góðu, eða eiga nokkurt akkeri sálu
sinni“.
Þannig talaði þessi rithöfundur árið
1933. Hann var nokkuð getspakur. Nú
hafa nokkrar miljónir stríðstímabarna
bætzt í hópinn og vandamál heimsins
vaxið að mun. Mæður barnanna lifðu f
angist og kvíða, sorg og þrengingum á
meðgöngutímanum. Börnin fæddust í
hræðilegan heim, umlukt skelfingum og
skorti. Umtalsefni allra manna umhverfis
þau var stríðsskejfingar, og haturseldar
loguðu hvarvetna og orkuðu á taugar
elli jafnt sem æsku.
Eigi uppskera slíkra sáningatíma að
verða góð, þá þarf að vora vél í heimi
manna og sól mannúðar, réttlætis og
kærleika að eyða ólyfjan skelfingatím-
anna, vökva hverja jurt vallarins himna-
dögg og veita græðimagni geisla sinna að
rótum alls þess, er í skugganum hefur
þjáðst og vanmegnast.
Nýr starfsmaður, ný stúka.
Stórstúka íslands réði á síðasta hausti
nýjan starfsmann í þjónustu sína, Jón Páls-
son frá Vík í Mýrdal. Hann er nú nýkom-
inn úr för um alla Vestfjörðu og lætur vel
af að hitta Vestfirðinga. Hann heimsótti
stúkurnar á Vestfjörðum og ýmsa staði þar,
og stofnaði nýja stúku á Núpi í Dýrafirði.
Hún tók nafn stúkunnar, sem áður var á
staðnum, en hún hét Gyða- 1 þessa nýju
stúku gengu: skólastjórinn, séra Eiríkur
J. Eiríksson, kennarar héraðsskólans, og
meiri hluti nemendanna, en auk þess all-
margt annað fólk á staðnum. Þar hafa
alltaf verið fyrir ýmsir traustir og ágætir
menn. Alls urðu félagar hinnar nýstofnuðu
stúku um 40. Eining óskar henni allra
heilla.
LEIÐRÉTTING.
Misprentast hafði í síðasta blaði símá-
númer Þorsteins Sveinssonar lögfræðings.
Símým er 6359.
Friðrik Hansen.