Íslenskt skákblað - 01.12.1926, Blaðsíða 11

ÍSLENSKT SKÁKBLAD
9
Óþarfur Ieikur.
13. Rf3Xd4 0-0
14. Rd4Xcð b7Xc6
15. Bcl—e3 Db6—d8
16. f2-f4 Hf8-f7
17. Be3—d4 Bg7—18
18. Rb3—c5 Hf7-g7
19. h2— h3 Rh6-f7
20. Kgl —h2 Ii7—hö
Betra var B—e7 og svo D—f8,
R—d8 og R~b7. Leikurinn veikir
peðin hjá kónginum, pví að biskup-
arnir standa vel til árásar, þegar peð-
in eru úr sögunni.
21. Dg3—f2 Bf8—e7
22. Hel —gl h6 —h5
Alt veikir þetta kóngsstöðuna.
23. g2-g3 Hg7—h7
24. b2—b4 Be7Xc5
Hvíti riddarinn stóð vel, en biskup- I
inn stóð að visu líka ágætlega, og var
búið að hafa inikið fyrir því, að fá
hann til að njóta sín sein best. En
þetta hefir svartur ekki hiigsað nægi-
lega uin.
25. Bd4Xc5 . . .
Og nú stendur þessi biskup betur
en áður. Svarta taflinu er leikið frem-
ur veikt og ekki með fullri aðgæslu.
25. . . . Dd8 —eS?
Svartur hefir nú Ieikið drotningu
sinni alt of oft. Það er talin algild
regla, að hreyfa drotningu sem sjaldn-
ast, ef telja á, að fallega sje teflt.
Hjer koin fremur til inála að leika
g6—g5.
26. c2—c4 Rf7-d8
27. Bc5—d6 Rd8—b7
28. c4—c5 Rb7—d8
29. a3 -a4 Bc8-b7
Betra var B--d7.
30. Df2-d4 Rd8—f7
Svartur hefir nú leikið riddara sin-
um frani og aftur gagnslítið. Hvítur
leikur ekki heldur sjerstaklega djarft
eða „sterkt“, og munurinn á taflstöð-
unni er ekki enn ])á verulegur. En
nú fer þó að draga að leikslokum.
31. Hgl— bl h5—h4
32. g3-g4 f5Xg4
33. h3Xg4 Rf7—h6
34. Hbl—gl DeS-f7
35. f4—f5 e6Xf5
36. e5—e6! .
Fallegur leikur.
36. . . . DÍ7Xe6
37. Hal-el De6—d7
38. g4Xf5 Rh6Xf5
39.HglXg6t Oefið.
Skák þessi var tefld i Kaupmanna-
höfn 27. september 1924. — Athuga-
semdir eftir Eggert Q. Gilfer.
Tafistaðan eftir 31. leik.
2