Íslenskt skákblað - 01.12.1926, Blaðsíða 16

14
ÍSLENSKT SKÁKBLhÐ
Dagblaðið, Bergens Tidende, í Bergen, ásamt íslenskum aðila
(sem varð Frjetlastofa blaðamannafjelagsins), gefa silíurbikar að
verðlaunum, sem sje minst 500 króna virði. Bikar þessi skal verða
eign þess sem vinnur.
Verði niðurstaðan sú, að hvorugur vinni kappteflið, skal byrjað
annað kapptefli innan eins árs frá því að síðasta kapptefli byrjaði,
þar til annar hvor aðali verður sigurvegari.
Báðir aðilar hafa rjett til að hafa alt að 6 keppendur, annað
hvort skifta á skákirnar eða alla sameiginlega.
Leikirnir sendast símleiðis (loftleiðina), þannig, að þeim sje
skilað á loftskeytastöðina fyrir kl. 1 á hverri nóttu, þannig, að svar-
leikirnir sendist rjettum sólarhring síðar.
Skák telst töpuð þeim, sem notar lengri umhugsunartíma, og
kvittun viðkomandi símastöðvar er notuð sem sönnunargagn fyrir
afhendingu leikjanna á rjettum tíma.
Verðlaunabikarinn skal búa til í því landi, sem vinnur hann,
og greiðist kostnaðurinn að jöfnu frá báðum aðilum (b'öðunum).
Hvor aðili útnefnir skákstjóra, en þeir tilnefna, áður en skák-
irnar hefjast, oddamann.
I samningnum voru ennfremur ákvæði um jólafrí og páskafrí,
og á hvern hátt ganga ætti frá »blindleikjum.« Samningurinn gerði
einnig ráð fyrir forföllum, og að skákstjórar beggja landanna þyrftu
að leggja samþykki sitt þar á, ef gild ættu að vera.
Eftir að hafa gengið frá þessum samningi, var byrjað að senda
leikina 23. október f. á. íslensku keppendurnir höfðu verið til-
nefndir þessir:
Brynjólfur Stefánsson, stud. polyt.,
Eggert O. Gilfer, pianoleikari,
Erlendur Guðmundsson, gjaldkeri,
Guðmundur Bergsson, póstmeistari,
Pjetur Zóphóniasson, fulltrúi,
Sigurður Jónsson, ölgerðarmaður.
Skákstjóri var tilnefndur, eins og áður er sagt, prófessor Einar
Arnórsson. Ennfremur var jeg tilnefndur sem ritari við kappteflið.
Stjórn Taflfjelags Reykjavíkur gaf út reglugerð um framkvæmd
kapptaflanna, og voru helstu ákvæði hennar þau, að keppendunutn
skyldi skifta í tvo flokka, og hvor flokkur aðallega hafa umráð yfir
sinni skák. Pó mátti hver keppandi krefjast úrskurðar þeirra allra
sameiginlega, ef honum þótti eitthvað misráðið við þá skák, sem
hann hafði sjerstaklega að gæta. Pað var og ákveðið að Brynjólf-