Nýtt og gamalt - 01.01.1918, Blaðsíða 8

6
En jeg veil hvað jeg lmgsa nú um
}>au orð.
Jeg minnist annara orða þinna:
»Sæll er sá, sem ekki hneykslasl á
injer«, og segi við þig:
»Jeg skil ekki hvernig sambandi
þínu við brauðið og vínið í kvöld-
máltíðinni er varið, og lield að mann-
leg orð fái ekki skýrt það til hlítar,
af því að þú, sem ert ofar mannlegum
skilgrciningum, ált þar lilul að máli.
En hitt veit jeg, að þú bauðsl oss að
neyta þeirrar máltiðar til minningar
um þig, og liafðir svo slerk orð um
brauðið og vínið, að hún lilýtur að
vera mikið meira en eintóm rninn-
ingarmállíð. — Ljóst er mjer og, að
ekki veilir mjer af að styrkja sam-
band mitt við þig, með því að hag-
nýta mjer náðarmeðulin, sem þú hefir
bcnt oss á. En fyrirgefðu mjer, hvað
ofl jeg hefi vanrækt að koma að
borði þínu og hvað lílið jeg liefi
þakkað þjer fyrir öll þau skifti, sem
jeg hefi hlotið blessun við kvöldmál-
liðina. —
Sárl er um það að hugsa, livað