Nýtt og gamalt - 01.01.1918, Síða 23

21
(laga, og einkum daginn þann, sem
»skýin« taka mig brolt frá angum
ástvina minna hjer á jörðu.
I’ú þekkir hagi mína, þekkir ann-
ríki mitt, freistingar, eríiðleika og
gleðistundir. Slyð þú mig að starfa
vel og slandast bæði blítl og strítl,
svo að líf mitt sýni, að mjer sje lijart-
fólgið liinsla boðorð þitt lil poslul-
anna um vilnisburðarskyldu allra
lærisveina þinna. Ó, að sporin mín
mæltu verða mörgum leiðbeining til
liæða', heim til þín, en engan villa úl
í syndamyrkrið. — I’au verða ekki
eins glögg og greinileg, og jeg hugs-
aði einu sinni, — það má jeg hrygg-
ur játa. En þó að slarf milt vcrði
ekki nema eins og fáein spor, höggin
í harða klöpp, þar sem aðrir gælu
betur notið síu síðar, þá vil jeg þakka
þjer fyrir það, Droltinn. — All er það
náð. — Dýrð sje þjer og þakkargjörð
þúsundföld á himni og jörð.