Nýtt og gamalt - 01.01.1918, Síða 25

23
þau orð. — Og þó erum vjer enn of
tornæmir, einkum í helguninni.
Þú kallaðir mig til Jesú Krisls og
kendir mjer að treysla fyrirgefningu
frá hæðum, þú gafst mjer öruggleika
í stað efasemda og óvissu og komsl
inn hjá mjer viðbjóð á syndinni. En
jeg veit að þú vilt gefa mjer miklu
meira, meiri bænrækni, meiri kær-
leika, meira siðferðisþrek, og það er
sjálfum mjer að kenna, að jeg hefi
eignasl svo lilla krafta frá hæðum.
Ðrottinn, hjálpaðu mjer í þessum
efnum. Hjálpaðu mjer til að vinna
sigur á freistingunum. Leiðbeindu
mjer og áminn, svo að vanrækslu-
syndum mínum fari fækkandi. Helg-
aðu vilja minn, svo að hann vilji
það eitt, er þú elskar.
»Gjörðu mig fúsan, frelsari minn,
fúsan að ganga krossferil þinn,
fúsan að vinna verk fyrir þig.
Vinurinn eini, bænheyrðu mig«.
Ó, að það mætti vera hjartans bæn
mín seinl og snemma, og fjölda
margra annara. — Jeg get ekki ann-
að en beðið þig að gefa þjóðinni