Vera - 01.02.1998, Blaðsíða 40

V
Viðtal v ið frumkvöðulinn
Merilene Murphy
eftir Birgittu Jónsdóttur
Fyrstu samskipti mín við Merilene Murphy voru fyrir tveimur árum þegar
hún bauð mér að taka að mér að stjórna íslensku Telepoetics útibúi. Strax
mátti finna á bréfunum hennar að þarna fór mikill eldhugi og kjarnorku-
kona. Eftir því sem bréfin urðu fleiri þótti mér meir og meir vænt um hana,
svona eins og stóru systur og líka allt sem hún stóð fyrir. Merilene hefur
komið víða við á ferli sínum sem skáld og snert jaðar þess sem blómstrar
undir yfirborði samfélagsins á margan máta.
Af mörgu er að taka en þar ber ef til vill
hæst vinna hennar með unglingum sem eru
nýsloppnir úr „gengjum” og hefur hennar
starf miðast að því að beina þeim inn á
skapandi brautir. Einnig hefur hún verið
mjög virk innan samfélagsins og unnið
mikið með konum úr fátæktarhverfum LA.
í gegnum Samtökin Telepoetics hefur
Merilene meðal annars gefið út safnbók
sem inniheldur verk eftir konur sem bjuggu
á áfangaheimili fyrir alkóhólista og fíkla
þar sem hún hélt ljóðanámskeið. Hún setti
einnig af stað Teen-Telepoetics, þar sem
unglingum er gert kleift að vinna í um-
hverfi tækni og Ijóða. Merilene hlaut verð-
laun frá Turning Point Magazine’s Living
History Maker Award in Arts &C Entertain-
ment árið 1995.
Ég var svo Iánsöm að hitta hana á hinum
árlega fundi stjórnenda Telepoetics sem var
haldinn í Boulder í Bandaríkjunum síðast-
liðið sumar. Það var ógleymanleg reynsla,
hún er svo hispurslaus og mikil manneskja.
Hún er engri lík og hefur unnið stórvirki í
að virkja skáld á alheimsvísu síðastliðin sjö
ár með Telepoetics sem er vettvangur allra
sem hafa áhuga á að vinna með öðrum
skáldum, videó listamönnum og tækni-
fólki. Meðlimir Telepoetics koma frá öll-
um heimshornum og eru eins fjölbreyttir í
sinni listsköpun og útibúin eru mörg. Upp-
áhaldsboðskapur Merilene er án efa: „Frið-
ur með öllum tiltækum ráðum”, sem er
slagorð Telepoetics.
Birgitta:
Það hefur ekki farið fram hjá mér, né nein-
um öðrum sem hafa fylgst með þér, að þú
hefur verið afar virk í samfélagslegu starfi,
unnið mikið með unglingum og fyrrverandi
gengja félögum. Segðu mér aðeins frá þessu
starfi. Hvað fær þig til að vilja vinna með
ungu fólki sem flestir innan samfélagins eru
búnir að gefast upp á?
Merilene:
„Ég býst við að það sé vegna þess að ég er
listamaður og kennari. Mér er eðlislægt að
njóta þess að vinna með fólki. Á síðasta ári
vann ég í sex vikur með 25 nemendum í
Compton í Kaliforníu sem höfðu aldrei
skrifað ljóð eða unnið vefvinnu áður. Þess-
ir 14-15 ára unglingar veigruðu sér ekkert
við að demba sér beint í að búa til ljóðavef
á mjög skömmum tíma en hann nefnist
Centennial High School Poetic Odyssey og
slóðin er: http://www.geocities.com/-
Athens/Olympus/6739/home.htm. Það
myndi gleðja krakkana mikið ef fólk frá ís-
iandi myndi kíkja á vefinn og skrifa smá
kveðju í gestabókina þeirra.
Ætli ástæðurnar fyrir því að ég vinn það
sem ég vinn, þ.e. kenni ljóðlist, gef Internet
ráðgjöf, held gjörninga og stýri Telepoetics,
sé vegna þess að ég verð. Það er mjög
spennandi að hafa fundið röddina sína, að
geta hjálpað öðrum að finna sína og það
sem er frábærast af öllu er að hafa mögu-
leikann á að nota tæki eins og Internetið til
að deila með öðrum þeim hljómum sem
koma frá okkar innri og ytri veröld.”
Birgitta:
Er það raunhæfur möguleiki að sköpunar-
gleði geti leitt þessa krakka í aðra heima en
heima ofbeldis og einangrunar?
Merilene:
„Það er svo sannarlega möguleiki. Þegar
ég kenni Ijóðlist, þá geri ég ekkert annað en
að hjálpa viðkomandi persónu að finna
sína eigin innri rödd og að endurtengja
hana við meðvitaðan hugsunarferil. Ferill-
inn að finna hinn sanna mátt orða byrjar á
því að láta persónuna segja það sem hún
þarf að segja, hvernig svo sem hún kýs að
segja það. í Odyssey verkefninu, sem var
bara sex vikna námskeið, bauðst einn nem-
endanna til að ganga í táknmálsþróunar
nefndina (Sign Language Committee) og
búa til táknmál við alþjóðlega kveðju sem
er eftirfarandi: „Ég býð þér frið / Ég býð
þér vináttu / Ég býð þér kærleika / Ég sé
40 v?ra