Ljósmæðrablaðið - 01.10.1922, Qupperneq 16

12
LJÓSM ÆÐR ABLAÐIÐ
það á annan hátt, að ]?vagið óhreinkist, og má haeglega gera
]?að með J?ví, að þvo getnaðarfærin áður en konan kastar af sjer
þvaginu og stinga bómullarhnoðra upp í leggöngin og láta hann
liggja þar á meðan.
Finnist nú gröftur í þvaginu, verður að haga meðferð veikinn-
ar eftir líðan konunnar. Sje hún með hitasótt og verki, er rúm-
lega sjálfsögð, og oft linast verkirnir mikið við heita bakstra, en
ráðlegast mun þá alt af að vitja læknis, því að erfitt getur verið
að greina veikina frá öðrum, eins og fyr er sagt. En sje veikia
á lágu stigi, að eins lítill gröftur í þvaginu og lítil óþægindi, þá er
auðsjeð af því, sem sagt hefir verið um gang veikinnar, að rúm-
lega að staðaldri muni varla borga sig, því að veikin batnar
hvort sem er ekki til fulls um meðgöngutímann. En þá verður
konan að haga lífi sínu svo, að sem minst hætta geti stafað af
veikinni. Hún verður að lifa hægu og rólegu lífi, má ekki verða
fyrir ofkælingu og fæðið á að vera ljett og auðmelt og hægðum
verður að halda í góðu lagi. En umfram alt er konunni ráðlagt
að drekka töluvert mikið af soðnu vatni daglega, til þess að
þvagið verði þynnra og renni örara gegnum þvaggöngin, því að
þá skolast gröftur og bakteríur betur af slímhúðinni og minni
hætta verður á því, að göngin stíflist og veikin magnist.
Breyting á yfírsetukvennalögum,
nr. 14, 22. okt. 1912.
1. gr.
4. gr. yfirsetukvennalaga, nr. 14, 22. okt. 1912, hljóði svo:
Laun yfirsetukvenna skulu goldin að hálfu úr sýslusjóði og
að hálfu úr ríkissjóði, og fer greiðsla þeirra fram einu sinni á
ári, á manntalsþingum.
í kaupstaðaumdæmum greiðast öll laun úr bæjarsjóði, og
gjaldast mánaðarlega.
Launin í hverju umdæmi skal miða við fólkstal umdæmisins
við síðustu áramót á þennan hátt: