Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.06.1919, Blaðsíða 5

TÍMARIT V. F. I. 1919
15
1. tafla.
Sementseyðsla í hvern tenm. og leyfileg áreynsla í
kg. á fersm. fyrir mismunandi steypublandanir.
Blöndun S kg í tenm. S kg/sm*
1 5 : 10 140 10.3
t 5 : 9 148 109
1 4 : 8 175 12.9
1 4 : 7 187 13 8
1 4 : f» 200 14.8
1 3 : 6 234 17.3
1 3 : 5 255 18.8
1 »/.: 5 280 20.7
1 4 312 23.0
1 2 : 4 350 25.9
1 2 : 3 400 29.6
Sje þykl veggjar minni en % af óstuddri liæð hans,
má áreynslan ekki vera eins mikil og hjer var talið,
Iieldur verður leyfileg áreynsla s, þá samkvæmt
D. I. N. H.:
S‘ = B(2- s't'
þar sem l er veggþyktin og h óstudd hæð, livort-
tveggja í metrum. Nú er vcgghæð íbúðarhúsa lijer
milli gólfa venjulega 2,8 m., og sjeu gólfbitar úr
trje mun varlegast að reikna alla þá liæð óstudda,
en sjcu gólfin úr járnbendri steinsteypu bæði undir
og yfir vegg þeim, er um ræðir, þarf ekki að reikna
óstudd hæð meira en 0,7 X h, eða um 2,0 m. og verður
þá lcyfileg áreynsla á steypu i þunnum veggjum:
böndin milli brikanna, en vjer munum siðar sjá, að
af öðrum ástæðum verður þessi veggjagerð hentugri
en hin, að hafa veggina svo þunna, að hætt geti orðið
við kiknun.
Jeg hefi nú reiknað út, hve þykkir veggir i efstu,
næstefstu og þriðju efstu hæð íbúðarhúsa með loft-
um úr járnbendri steinsteypu þurfa að vera til þess
að styrkleikur þeirra verði nægilegur til að þola
þunga þá, sem að framan eru áætlaðir, og er niður-
staða útreikninganna sýnd í 2. töflu. — I töflunni
táknar:
tx == þykt útv. í efstu hæð í m
t2 = þykt sama í næst efstu hæð i m
l3 = þykt sama i þriðju efstu hæð i m
2. tafla.
Nauðsynlegar veggþyktir vegna styrkleika eingöngu.
Blöndun S kg/ tenm t» V 1 *3 V
1 5 10 140 0.205 0 228 0 300 0 396
1 5 9 148 0.194 0 222 0,285 0.375
1 4 8 175 0 164 0.207 0.240 0 245 0 318
1 4 7 187 0.153 0.202 0.225 0 233 0.297
1 4 6 200 0143 0197 0.210 0 230 0.278
1 3 6 234 0 122 0.186 0.180 0 215 0 237 0 244
1 3 5 255 0112 0 181 0.165 0 208 0 217 0 234
1 21/, 5 280 0.102 0176 0.150 0 200 0198 0.224
1 2l/« 4 312 0.092 0 171 o.ia5 0193 0178 0.214
1 2 4 350 0 082 0 166 0.120 0185 0.158 0.204
1 2 3 400 0 072 0.161 0.105 0.178 0.138 0.194
F.f þrýstingarþol
steypunnar nýt-
ist til fulU, leyfi-
leg áreynsla = s
«! = 8 (2 -
8
h , 1 .
t' “ 8 (® ~ 4I>
pegar t = 0,25 verður s, = s, þ. e. ef veggurinn í
luisi með 2,8 m. hæð milli gólfa og steinsteypugólf-
um er 25 sm. eða meira að þykt, þá notast þrýsting-
arþol steypunnar lil fulls, ekki hætt við kiknun.
Nú getum vjer reiknað út nauðsynlega þykt veggj-
anna eftir þvi, hvaða steypublöndun er í þeim. Ef
steypan er svo sterk, að nauðsynleg veggþykt reikn-
ist minni en 0,25 m., er tvcnt til: Annaðhvort verð-
um vjer að reikna með leyfilegu áreynslunni s,, þ. e.
hæta dálitlu við þykt veggjarins til þess að standast
kiknunarhættuna, eða vjer verðum að gera vegginn
tvöfaldan, þannig, að heildarþykt lians verði 25 sm.
eða meira, bríkurnar báðar til samans svo þykkar,
að áreynslan á þær verði ekki meiri en s, og binda
þessar bríkur saman með svo þjettum böndum, að
ekki verði liætt við, að hvor brikin kikni út af fyrir
sig, en til þess þurfa böndin að vera svo þjett, að
hilin milli þeirra samsvari áttfaldri bríkarþykt i
mesta lagi. pá eyðist nokkuð af steypu aukreitis í
þ’cgar þyktin samkvæmt dálkunmn t,, t, og t3 er
minni en 0,250 metrar, nægir hún ekki nema vegg-
urinn sje tvöfaldur og bríkurnar nægilega vel skorð-
aðar hver við aðra, eins og áður var sagt. Vilji menn
liafa vegginn einfaldan, þarf þyktin að vera meiri,
cða t’:
t’ = - P -
10000 Si
og þar af
P = t
10000 s (2- ■ 2 - +
0.25 + t
2
þ. e. ef veggurinn á að vera einfaldur og þyktin eftir
fyrri. útreikningnum verður minni en 0,25 m., þá
þarf þykt veggjarins að vera meðaltal af þyktinni
0,25 og þeirri fyrri þykt, til þcss að ekki sje hætt við
kiknun. T. d. sýnir taflan þykt veggjar á efstu liæð
úr steypu 1:3:5 = 0,112 m., en eigi þessi veggur
að vera einfaldur, þarf þykt hans að vera:
0.250+0112
2
= 0.181 metrar.