Ljósmæðrablaðið - 01.03.1937, Síða 11

LJÖSMÆÐRABLAÐIÐ
21
síðustu Pitúítríngjöfina, að liún fær sterkar liríðir, og
á rúmum hálftíma er svo fæðingunni lokið. Er þá kl.
5 um morguninn.
Baniið, sem var sveinbarn, fæddist andvana og með
rotnunarmerkjum, Húðin er viða flögnuð af og strýkst
nf við snertingu. Lengd barnsins er 37 cm., þyng'd 1500
grm. Á fóstrinu eru engin missmiði að sjá.
Fylgjan, sem kom heil og sjálfki-afa, var á stærð við
vanalega fylgju við fullburða barn. Belgir og lækur
grænleit á lit. % liluti fylgjunnar er gráleitur, stinn-
ur á að taka (infarkt), með smá lcalkblettum á stöku
stað. Engin einkenni til þess, að blætt liafi á bak við
fylgjuna.
Meðan á fæðingu stóð, var konan altaf iiitalaus, sömu-
leiðis i sængurlegunni. Heilsaðisl lienni ágægtlega, fékk
tiðir eftir 6 vikur og hefir baft þær reglulegar siðan.
Tveim mánuðum eftir fæðinguna var konan rannsökuð
af lækni, fanst ekkerl atbugavert við leg eða legop, eng-
ar bólgur eða æxli í eggjastokkum, og yfirleitt virðist
konan braust. Við lijarta og nýru er ekkert að finna
atliugavert. Wassermannspróf neikvætt.
Ekki verður fullyrt um dánarorsökina, en ekki er
vafi ó, að barnið befir dáið kringum 21. júli. Því mið-
ur var fóstrið ekki krufið.
Reykjavík, 14. mars 1937.
Ilelga Sigarðardóttir, ljósmóðir.
Barnsfarir.
(Úr Heilbrigðisskýrslum 1934).
Borgarnes. 1 Kolbeinsstaðalireppi fékk 1 stúlka fæð-
ingakrampa á miðjum meðgöngutima. Var eg sóttur
til hennar, og tókst að laga þetta svo, að alt gekk sinn
gang. Hún fæddi löngu siðar fullburða barn. Eg var ekki